Masterproef - Geneeskunde voor het Volk

• Mijn onderzoek is ook geen gerandomiseerd gecontroleerd onderzoek. Het had
weinig zin om de praktijk in twee groepen te verdelen en het project maar bij één
groep te implementeren. Dan hadden we nog minder resultaten en had het project
voor de praktijk zelf weinig nut want een kwaliteitsverbeterend project is iets waar
heel de praktijk bij betrokken moet zijn. Bijgevolg heb ik dus geen controlegroep
waarmee ik mijn resultaten kan vergelijken.
• Tijdens de registratieperiode werden er nog enkele aanpassingen gedaan. Het al dan
niet meegeven van het zelfmanagementsplan werd in het begin nog niet in de module
geregistreerd, maar dit document moest opgeslagen worden bij de brieven. Omdat dit
vaak vergeten werd heb ik dit na een tijdje veranderd en moest het toch in de module
geregistreerd worden. In het begin waren er ook geen demonstratiepuffers, die heb ik
pas na anderhalve maand besteld omdat toen bleek dat de patiënten vaak hun puffers
niet bij zich hadden, hierna werd de inhalatietechniek veel vaker gecontroleerd.
Sommige resultaten werden dus maar tijdens een deel van de registratieperiode
bekomen, wat een vertekend (te negatief) beeld kan geven als men deze resultaten
met de andere resultaten gaat vergelijken. Zo heb ik bijvoorbeeld maar 8 dubbele
registraties van de inhalatietechniek, maar dit aantal zou waarschijnlijk een stuk hoger
liggen als er van in het begin demonstratiepuffers geweest waren.
• Een deel van de resultaten kon ik niet uit de registraties afleiden en heb ik via
zelfmeting bij de artsen gemeten. Dat is natuurlijk geen ideale methode, maar was de
beste oplossing om toch een idee te hebben van het effect van mijn interventie op
bepaalde aspecten van het beleid. Een andere mogelijke oplossing was geweest om
nog meer zaken te registreren in de astmamodule in Medidoc maar dan zou de module
nog meer tijd in beslag nemen en dat zou de drempel verhogen om hem te gebruiken.
• Mijn project vertrok van het resultaat van een ander project. Dit had tot gevolg dat ik
ook de problemen hiervan meenam. Astma is een complexe aandoening en het project
van mijn voorganger had dan ook bloed, zweet en tranen gekost. Er waren nog enkele
onduidelijkheden die nog niet helemaal opgelost waren en sommige artsen hadden de
praktijkrichtlijn nog steeds niet helemaal onder de knie. Er waren ook twee artsen die
tijdens het vorige project nog niet in de praktijk werkten, zij moesten van nul
beginnen en erg veel bijleren op korte tijd. Hoewel ik geprobeerd heb om mijn
aanvulling op de richtlijn zo eenvoudig en kort mogelijk te houden, was het begrijpen
52