Masterproef - Geneeskunde voor het Volk

Uit studies blijk dat enkel een intensief programma met deze verschillende elementen
duidelijk een goed resultaat oplevert, van de deelelementen apart (bijvoorbeeld educatie) heeft
men geen effect kunnen aantonen [9,30].
Een zelfmanagementplan houdt in dat patiënten hun astmacontrole zelf monitoren (met
piekflowmetingen of aan de hand van symptomen) en afhankelijk van het resultaat een
bepaalde handeling doen, dit alles volgens een afgesproken plan.
Deze handeling kan het zelf aanpassen van de medicatie zijn, maar ook een afspraak maken
met de dokter. Er is geen verschil aangetoond tussen deze twee methodes [28].
Ook het monitoren met piekstroommetingen en met symptomen is evenwaardig volgens de
huidige evidentie [28]. Er zijn zeer veel verschillende zelfmanagementplannen beschikbaar
online, maar er bestaan nog geen goede studies die deze vergelijken [31].
Het zelfmanagementplan moet omkaderd worden door gestructureerde educatie en een goede
opvolging door de arts. De educatie hoeft niet te lang te duren, maar moet wel aangepast
worden aan de noden, wensen en het ontwikkelingsniveau van de patiënt. Anderzijds is het
een continu proces dat nooit eindigt: astma-educatie moet in elke raadpleging ingebouwd
worden [1,3,32,33,34].
Bovendien is het erg belangrijk om een goede arts-patiëntrelatie te ontwikkelen. Men moet
met de patiënt in discussie gaan en zo uiteindelijk tot concordance komen: een beleid waarbij
rekening wordt gehouden met de visie van de patiënt enerzijds, en waarbij anderzijds de
patiënt meer inzicht krijgt in de visie van de arts [1,12,13,32,35].
22