Wangedrag van werknemers - RePub - Erasmus Universiteit ...

volgens de kantonrechter worden aangenomen, dat een mededeling tegenover
een mogelijk nieuwe werkgever over een strafrechtelijk verleden, in zijn
algemeenheid voor ex-gedetineerden of uitbehandelde TBS-ers een grote sta in
de weg zou zijn om weer werk te vinden. Vervolgens overwoog de
kantonrechter, met verwijzing naar A-G Spier in bovenomschreven zaken, dat
op grond van art. 8 lid 1 EVRM terughoudendheid past een onbeperkt recht aan
te nemen van een werkgever, om informatie in te winnen over onderwerpen die
het privé-leven van de sollicitant diepgaand kunnen raken. De werknemer was
dan ook niet genoodzaakt, op de vraag van de werkgever naar de ‘witte vlek’ in
zijn cv, te verklaren over zijn strafrechtelijk verleden. Bovendien maakte de aard
van de functie het niet nodig dat die gegevens werden gevraagd of spontaan
werden verstrekt. In het spanningsveld tussen het informeren van een beoogd
werkgever en de eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer van een sollicitant
die zijn straf heeft uitgezeten of TBS-behandeling heeft ondergaan, had de
werknemer zich volgens de kantonrechter mogen beperken tot de mededeling
dat hij psychische problemen had. 82
Het arrest L/Wennekes Lederwaren is een van de meest recente
uitspraken van de Hoge Raad, waarin werd bevestigd dat het recht op privacy
zich tevens tot de werkplek uitstrekt. 83 In 2.6 wordt dit arrest uitgebreid
besproken in het kader van het onrechtmatig verkregen bewijs.
2.3.2 De Wet bescherming persoonsgegevens
Zoals gezegd heeft de ontwikkeling van de informatiemaatschappij geleid tot
technologieën waarmee persoonsgegevens eenvoudig kunnen worden ontsloten
en opgeslagen. 84 Vanuit de behoefte deze persoonsgegevens te beschermen,
werd bij het codificeren van het recht op privacy in art. 10 van de Grondwet (bij
de herziening in 1983) aan de formele wetgever de opdracht gegeven om regels
te stellen omtrent de bescherming van persoonsgegevens (het recht op
informationele privacy). Met de invoering van de Wet persoonsregistraties op 1
juli 1989, welke per 1 september 2001 85 werd vervangen door de Wet
82 Ktr. Assen 6 maart 2006, JAR 2006, 71. De kantonrechter oordeelde een ontlsag op staande voet als
te vergaand. Het zou voorts in strijd met dat arbeidsrechtelijke uitgangspunt zijn, indien via het
leerstuk van de dwaling uit het algemeen vermogensrecht vervolgens alsnog op straffe van een
buitengerechtelijke vernietiging van de arbeidsovereenkomst een verdergaande informatieplicht werd
gelegd. Dat zou in dit geval tot een doorkruising van het ontslagrecht leiden.
83 HR 27 april 2001, JAR 2001, 95. Zie ook J. Dop & E. Knipschild, De regelen der arbeidsverhouding,
Amsterdam: Russell Advocaten 2004, p. 37-42. Zij gaan kort in op het recht op privacy op het werk
en behandelen met name het arrest L/Wennekes Lederwaren. Naast de hier behandelde rechtspraak,
bestaat ook jurisprudentie waarin de rechter de zaak beoordeelt aan de hand van het goed
werkgeverschap. Het recht op privacy wordt dan niet expliciet genoemd (Bijvoorbeeld Hof
’s-Hertogenbosch 2 december 1992, NJ 1993, 327. Vgl. HR 30 januari 2004, JAR 2004, 68 waarin de
doorwerking van het recht op gelijke beloning bij gelijke arbeid via de norm van het goed
werkgeverschap liep).
84 Deze gegevens zijn een bron van informatie, informatie is de basis van kennis en kennis is macht
(Kamerstukken II 1997/98, 25 892, nr. 3, p. 7 (MvT)).
85 Stb. 2001, 337. Het object van regelgeving van de WPR was het technologieafhankelijke begrip
‘persoonsregistraties’. Aangezien de ontwikkeling van de technologie onafhankelijk van de
28