Wangedrag van werknemers - RePub - Erasmus Universiteit ...

een chauffeur voor zijn functie en vermogensdelicten twijfels over de
geschiktheid van een kassier voor zijn functie. 319
Naast strafbaar gedrag kan ook ander wangedrag van een zekere
noemenswaardige betekenis een ontslag rechtvaardigen. Het gedrag moet
toerekenbaar zijn en de werknemer moet schuld hebben. Als voorbeelden
kunnen worden genoemd schending van een alcoholverbod, het onterecht doen
van aangifte tegen de werkgever bij de justitiële autoriteiten, voortdurende
werkweigering en ander disfunctioneren. 320 De werkgever is bovendien
gerechtigd binnen de termijn van twee weken tot buitengewoon ontslag over te
gaan, indien als gevolg van het werkverzuim voortzetting van de arbeidsovereenkomst
niet kan worden gevergd. In dat geval kan de werkgever tevens
schadevergoeding vorderen (§626 Abs. 1 en 2 BGB, zie ook 5.2.2.2). 321
Wangedrag dat is gepleegd voor aanvang van de arbeidsovereenkomst
kan een ontslag rechtvaardigen. Voorwaarde is dat de werkgever bij het sluiten
van de overeenkomst niet op de hoogte was van het gedrag en het gedrag de
arbeidsverhouding ernstig belast. Dit gedrag kan geen schending van de
verplichtingen voortvloeiend uit arbeidsovereenkomst opleveren, aangezien
deze destijds nog niet bestond. Het wangedrag kan wel van belang zijn in
verband met de geschiktheid van de werknemer voor de functie. 322 Indien een
sollicitant gerechtvaardigde vragen naar eerdere strafrechtelijke veroordelingen
in strijd met de waarheid beantwoordt, kan dit later aanleiding zijn voor een
‘verhaltensbedingt’ ontslag (zie 5.3.1.4). 323
5.4.2.3 Het ontslag wegens werkverzuim als gevolg van hechtenis
Het uitzitten van een (langere) vrijheidsstraf, of een (langdurige) voorlopige
hechtenis, kan, afhankelijk van de omstandigheden van het concrete geval, een
buitengewoon of gewoon (‘personenbedingt’) ontslag rechtvaardigen. 324 Het
voortbestaan van de arbeidsovereenkomst tijdens de hechtenis voert in beginsel
niet tot een economische belasting van de werkgever, aangezien hij gedurende
319 LAG Berlin 15 december 1989, 2 Sa 29/89. Schaub, Koch & Linck 2005, p. 1345; Hoefs 2001, p.
151-55. Overigens leidt de niet verdere strafrechtelijke vervolging van een wegens verdenking of
wegens het strafbare feit ontslagen werknemer niet tot nietigheid van het ontslag, noch tot een recht
tot wederindienstneming. Indien de werknemer achteraf onschuldig blijkt te zijn, kan hij wel met
succes een beroep doen op wederindienstneming (BAG 20 augustus 1997, 2 AZR 620/96).
320 Hoefs 2001, p. 156.
321 Zie over de schadevergoeding Schaub, Koch & Linck 2005, p. 424-425. ‘Slechtleistung’ kan een
grond zijn voor gewoon ontslag en, bij wijze van uitzondering, ook voor buitengewoon ontslag
(Schaub, Koch & Linck 2005, p. 430).
322 Hoefs 2001, p. 159. Hoefs gaat daarnaast ook nog in op pogingen tot strafbare handelingen en de
voorbereiding van strafbaar gedrag en plichtsverzuim als grond voor ontslag (Hoefs 2001, p. 159-
165).
323 Schaub, Koch & Linck 2005, p. 1349.
324 BAG 15 november 1984, 2 AZR 613/83. Hoefs 2001, p. 58. Hij knoopt aan bij § 72 Abs. 1 Nr. 3
HGB (Handelsgesetzbuch) a. F. Ondanks het feit dat de gevangenisstraf het privé-leven van de
werknemer betreft, komt deze tevens als ontslaggrond in aanmerking, omdat ze de verschuldigde
arbeidsprestatie onmogelijk maakt (BAG 9 maart 1995, 2 AZR 497/94). Zie ook Schaub, Koch &
Linck 2005, p. 1346.
319