Wangedrag van werknemers - RePub - Erasmus Universiteit ...

eding kon de werkgever de arbeidsvoorwaarden in het personeelshandboek
eenzijdig wijzigen. Dientengevolge werd de werknemer door een wijziging wel
gebonden, maar hoefde hij er niet afzonderlijk mee akkoord te gaan; dit had hij
bij indiensttreding al gedaan. Aangezien de personeelshandboeken zelden als
arbeidsreglement werden aangemerkt, 139 had de ondernemingsraad ook geen
instemmingsrecht. Ging het om de wijziging van arbeidsvoorwaarden die geen
verdere in- of aanvulling van een cao waren, dan hadden ook de vakorganisaties
geen invloed. Bijgevolg was de situatie ontstaan dat noch de werknemer zelf,
noch de vakorganisaties of ondernemingsraad invloed hadden op de wijziging
van arbeidsvoorwaarden in een personeelshandboek. Dit werd als ongewenst
beschouwd. Dientengevolge werd bij het wetsvoorstel tot wijziging van de
WOR en titel 7.10 BW een wettelijke regeling van het eenzijdige wijzigingsbeding
voorgesteld (Wetsvoorstel 24 615). 140 Bij wet van 14 februari 1998 is de
wet ingevoerd en zijn de bepalingen omtrent het arbeidsreglement vervangen
door de bepaling over het eenzijdig wijzigingsbeding in art. 7:613 BW. 141 De
werkgever is nu niet meer bevoegd de eenmaal overeengekomen arbeidsvoorwaarden
met een beroep op een eenzijdig wijzigingsbeding eenzijdig te
wijzigen. Dit is slechts anders indien de werkgever bij de wijziging een zodanig
zwaarwichtig belang heeft dat het belang van de werknemer dat door de
wijziging zou worden geschaad, daarvoor naar maatstaven van redelijkheid en
billijkheid moet wijken. De bewijslast hiervan ligt bij de werkgever. 142
Oorspronkelijk bevatte het wetsvoorstel tot wijziging van de WOR en
titel 7.10 BW nog een art. 7:613 lid 2 BW. Hierin werd bepaald dat het belang
van de werkgever werd vermoed voldoende zwaarwichtig te zijn als de regeling
van arbeidsvoorwaarden (waaraan de werkgever de werknemer door toepassing
van het wijzigingsbeding wil binden) voortvloeit uit een de werkgever bindende
cao, dan wel is vastgesteld in overeenstemming met de ondernemingsraad.
Uiteindelijk werd deze toevoeging overbodig geacht en uit het wetsvoorstel
geschrapt. 143 Ook zonder die bepaling komt bij de vraag of wijziging van een
arbeidsvoorwaardenregeling redelijk is, belangrijke betekenis toe aan de
overeenstemming met werknemersorganisaties en ondernemingsraden. Nu in de
praktijk bij de beoordeling van de redelijkheid van een eenzijdige wijziging al
werd gekeken of de werkgever collectief overleg heeft gevoerd, kon het tweede
lid van art. 7:613 BW vervallen. 144
139
Zie bijvoorbeeld Ktr. Amsterdam 19 maart 1992, Prg. 1992, 3672.
140
Kamerstukken II 1995/96, 24 615 nr. 3, p. 20-22 (MvT).
141
Wet van 14 februari 1998 tot wijziging van de Wet op de ondernemingsraden en titel 7.10
(arbeidsovereenkomst) van het nieuw Burgerlijk Wetboek., Stb. 1998, 107.
142
Loonstra & Zondag 2006, p. 238-239.
143
Kamerstukken II 1996/97, 24 615, nr. 10, p. 1 en 3 (Nota van wijziging).
144
Kamerstukken II 1996/97, 24 615, nr. 9, p. 32 (Nota naar aanleiding van het verslag). Zie ook HR 7
oktober 1988, NJ 1989, 335 (IBM).
220