Wangedrag van werknemers - RePub - Erasmus Universiteit ...

werknemer kon binnen 15 dagen na dagtekening van de genomen maatregel in
beroep komen bij deze Raad van Beroep. 51 Schothorst was van mening dat de
werkgever niet de juiste vormvoorschriften in acht had genomen en de
strafmaatregel dientengevolge nietig was. Omdat de Raad van Beroep nog niet
daadwerkelijk was samengesteld, ging Schothorst, na een aantal malen
vruchteloos te hebben geprotesteerd, in beroep bij de ‘gewone’ rechter.
Volgens de rechtbank kon uit de feitelijke gang van zaken weliswaar
worden geconcludeerd dat niet naar de letter van de in de CAO neergelegde
vormvoorschriften was gehandeld, maar kon de handelwijze geen nietigheid van
de opgelegde strafmaatregel met zich brengen. Voor Schothorst, die werd
bijgestaan door ter zake kundig te achten functionarissen van de Vervoersbond
FNV, moest duidelijk zijn geweest welke klachten Jonker met betrekking tot
zijn functioneren had. Bovendien was Schothorst voldoende tijd en gelegenheid
geboden zich dienaangaande te verweren. Ons hoogste rechtscollege was het
niet met de overwegingen van de rechtbank eens en overwoog:
‘Strafmaatregelen, en zeker een strafmaatregel als hier aan Schothorst is
opgelegd, hebben naar hun aard een voor de werknemer ingrijpend karakter.
Voorts hebben procedurevoorschriften zoals opgenomen in hoofdstuk VIII
van de onderhavige CAO, naar in de inhoud van die voorschriften, zoals deze
door de rechtbank is vastgesteld, besloten ligt, de strekking te waarborgen dat
een zorgvuldige procedure wordt gevolgd alvorens een strafmaatregel aan de
werknemer wordt opgelegd. Op grond van een en ander moet worden
aangenomen dat overtreding van zulk een voorschrift tot nietigheid van de
opgelegde strafmaatregel leidt, tenzij anders voortvloeit uit inhoud of
strekking van het voorschrift, mede gelet op de omstandigheden van het geval,
waaronder de mate waarin de werknemer door de strafmaatregel in zijn
belangen wordt getroffen. Daarbij zal er in het algemeen geen plaats zijn voor
nietigheid wanneer de werknemer door niet-inachtneming van het voorschrift
op geen enkele wijze in zijn verdediging is benadeeld. Wanneer de werknemer
zich bij gebreke van het openstaan van een contractueel geregelde
beroepsgang tot de rechter wendt teneinde de nietigheid van de maatregel te
doen vaststellen (…) heeft deze tot taak de in feite gevolgde procedure te
toetsen aan de procedurevoorschriften en, zo hij op een of meer punten nietnaleving
van de voorschriften constateert, de vraag te beantwoorden of dit tot
nietigheid van de opgelegde maatregel moet leiden.’ 52
De rechtbank had dit miskend door, terwijl het hier volgens de Hoge Raad nog
wel om een bijzonder ingrijpende strafmaatregel ging, zonder nauwkeurig te
onderzoeken en te motiveren welke voorschriften niet waren nageleefd en wat
de inhoud en strekking van die voorschriften was en zonder vast te stellen dat
Schothorst op geen enkele wijze in zijn verdediging was benadeeld, te oordelen
dat er geen plaats was voor nietigheid. De motivering van de rechtbank dat het
51 De procedureregels schreven onder meer voor dat de werknemer voor de strafoplegging moest
worden gehoord en dat de straf werd opgelegd ‘door middel van een door de directie of hem die de
straf oplegde ondertekend schrijven’.
52 R.o. 3.4.
199