Wangedrag van werknemers - RePub - Erasmus Universiteit ...

om op dit punt in de bestuurlijke boeteprocedure af te wijken van het
procedurevoorschrift in het commune strafrecht. 289 Voorts ging de minister in op
de functiescheiding 290 (volgens de minister kon aan de boeteoplegging ook
zonder uitdrukkelijke functiescheiding uitvoering worden gegeven), en werd in
art. 27b van het Wetsvoorstel voorzien in het recht op tolkenhulp. 291 De overige
door genoemde verdragsbepalingen geregelde waarborgen 292 zijn niet in de wet
opgenomen. Dit betekende volgens de minister niet dat in een voorkomend
geval niet toch op grond van de algemene beginselen van behoorlijk bestuur
aanleiding kan bestaan tot behandeling overeenkomstig deze niet opgenomen
verdragsbepalingen. 293
Als laatste ging de minister in op het ‘ne bis in idem’-beginsel. Het
wetsvoorstel voorzag in een regeling die cumulatie van strafrechtelijk en
administratiefrechtelijk punitief ingrijpen voorkomt. Het cumulatieverbod is
uiteindelijk in de wet gekomen in de vorm van het una via-beginsel: indien meer
soorten overheidssancties voorhanden zijn, dient een keuze te worden gemaakt
voor één weg met uitsluiting van de andere, terwijl deze uitsluiting alsdan
definitief is. Het laatste dwingt ertoe dat de andere sanctieweg niet meer mag
worden begaan. 294 Voorbeelden zijn art. 27d en 135a WW. 295 De minister wees
erop dat voor een cumulatieverbod van een strafrechtelijke of een administratieve
boete met een niet-punitieve administratieve sanctie (een maatregel dus)
geen aanleiding bestond. 296 Dit ontslaat het uitvoeringsorgaan volgens de
minister niet van de verplichting om ook in die gevallen de proportionaliteit en
het evenredigheidsbeginsel in acht te nemen. 297
289 De cautie is in het strafrecht geregeld in art. 29 lid 2 Sv: ‘Voor het verhoor wordt de verdachte
medegedeeld dat hij niet verplicht is tot antwoorden.’ (zie ook paragraaf 3.2.3.4).
290 Onafhankelijkheid van de organisatie die het boetebesluit neemt.
291 In het huidige art. 27b WW staan zowel het zwijgrecht, de cautieplicht als het recht op tolkenhulp.
292 Gelegenheid voor voorbereiding van de verdediging, (kosteloze) rechtshulp en oproeping en
ondervraging van getuigen (resp. art. 6 lid 3 onder b, c en d EVRM).
293 Kamerstukken 1994/95, nr. 3, p. 13-20.
294 Rogier 1992, p. 143; Verheul 1994, p. 74.
295 Zo staat in art. 27d lid 1 WW: ‘Een boete wordt niet opgelegd zolang de gedraging wordt onderzocht
door het openbaar ministerie.’ Het una via-beginsel houdt volgens de minister in dat, wanneer ter
zake van gedragingen die zowel strafrechtelijk als administratiefrechtelijk kunnen worden afgedaan
eenmaal een keuze is gemaakt, en de daarbij behorende handelingen zijn verricht, deze als definitief
wordt aangemerkt; strafvervolging sluit oplegging van een administratieve boete uit en andersom.
Ook indien tegen de boete nog bezwaar of beroep openstaat en zelfs als de boete in bezwaar of
beroep ongedaan wordt gemaakt, staat niet alsnog de strafrechtelijke weg open (Kamerstukken II
1994/95, 23 909, nr. 3, p. 20-21).
296 De minister gaf in de memorie van toelichting zelf het voorbeeld van een werkloze die onvoldoende
sollicitatie-activiteiten ontplooit en tegelijkertijd daarover onjuiste inlichtingen verstrekt; dat dient te
leiden tot (gedeeltelijke) weigering van de uitkering én oplegging van een boete. In zo’n geval is
volgens de minister evenwel geen sprake van strijd met het ‘ne bis in idem’-beginsel, omdat wordt
gereageerd op twee verschillende gedragingen. Daarnaast kan volgens de minister de situatie zich
voordoen dat één gedraging schending van twee verplichtingen inhoudt die zowel onder het
administratiefrechtelijke c.q. strafrechtelijke boetesysteem als onder de administratieve maatregel kan
worden gebracht (Kamerstukken II 1994/95, 23 909, nr. 3, p. 20).
297 Kamerstukken 1994/95, nr. 3, p. 20-21.
176