Wangedrag van werknemers - RePub - Erasmus Universiteit ...

Wangedrag van werknemers - RePub - Erasmus Universiteit ... Wangedrag van werknemers - RePub - Erasmus Universiteit ...

07.08.2013 Views

1. Inleiding 1.1 Algemene inleiding Uit de, met name lagere, rechtspraak blijkt dat werkgevers regelmatig met (vermoedelijk) wangedrag van werknemers worden geconfronteerd. De volgende, aan de rechtspraak ontleende, casus kan als voorbeeld dienen. 1 Een werkgever kampt al een tijdje met het op onverklaarbare wijze verdwijnen van goederen uit zijn magazijn. Na een aantal vruchteloze pogingen de verdwijningen te beëindigen door middel van tellingen en controles, besluit de werkgever tot de plaatsing van verborgen camera’s over te gaan. Met behulp van de heimelijk opgestelde camera’s, stelt de werkgever vast dat een werknemer op zaterdagmiddag het bedrijfspand binnengaat en goederen uit het magazijn meeneemt. De werkgever confronteert de werknemer met de beelden en na een gesprek wordt de werknemer op staande voet ontslagen. De werknemer ontkent zich aan diefstal of verduistering schuldig te hebben gemaakt. Alleen al naar aanleiding van voorgaande casus rijst een groot aantal vragen: mocht de werkgever gebruik maken van heimelijk cameratoezicht, of een andere ingrijpende opsporingsmethode? Indien deze vraag ontkennend moet worden beantwoord, kan de werkgever de camerabeelden dan nog steeds aanvoeren als bewijs van een dringende reden? Welke regels zijn op deze opsporingsmethoden van toepassing? Kan de vermeende diefstal een ontslag op staande voet rechtvaardigen? En hoe luidt het antwoord op deze vraag indien de werknemer voor de diefstal strafrechtelijk wordt vervolgd, maar blijft ontkennen? Voerde de werkgever een duidelijk beleid op het gebied van sanctionering van diefstal door werknemers? Is dat van belang? Deze en andere, soortgelijke vragen die rijzen in verband met het wangedrag van werknemers, vormen het onderwerp van dit onderzoek. 1.2 Probleemstelling Indien een werkgever een vermoeden heeft dat een werknemer zich aan bepaald wangedrag schuldig maakt, probeert hij de dader meestal op te sporen. Indien de dader eenmaal is opgespoord, of de werkgever heeft een werknemer op heterdaad betrapt, wordt vaak een sanctie opgelegd. De vraag die rijst is, of in Nederland regelgeving bestaat die de opsporing en sanctionering door werkgevers, van wangedrag door werknemers, legitimeert. Dit onderzoek spitst zich toe op de deelvragen die uit deze probleemstelling voortvloeien. 1 Zie Ktr. Zwolle 11 november 2005, JIN 2005, 458. 1

1. Inleiding<br />

1.1 Algemene inleiding<br />

Uit de, met name lagere, rechtspraak blijkt dat werkgevers regelmatig met<br />

(vermoedelijk) wangedrag <strong>van</strong> <strong>werknemers</strong> worden geconfronteerd. De<br />

volgende, aan de rechtspraak ontleende, casus kan als voorbeeld dienen. 1 Een<br />

werkgever kampt al een tijdje met het op onverklaarbare wijze verdwijnen <strong>van</strong><br />

goederen uit zijn magazijn. Na een aantal vruchteloze pogingen de<br />

verdwijningen te beëindigen door middel <strong>van</strong> tellingen en controles, besluit de<br />

werkgever tot de plaatsing <strong>van</strong> verborgen camera’s over te gaan. Met behulp <strong>van</strong><br />

de heimelijk opgestelde camera’s, stelt de werkgever vast dat een werknemer op<br />

zaterdagmiddag het bedrijfspand binnengaat en goederen uit het magazijn<br />

meeneemt. De werkgever confronteert de werknemer met de beelden en na een<br />

gesprek wordt de werknemer op staande voet ontslagen. De werknemer ontkent<br />

zich aan diefstal of verduistering schuldig te hebben gemaakt. Alleen al naar<br />

aanleiding <strong>van</strong> voorgaande casus rijst een groot aantal vragen: mocht de<br />

werkgever gebruik maken <strong>van</strong> heimelijk cameratoezicht, of een andere<br />

ingrijpende opsporingsmethode? Indien deze vraag ontkennend moet worden<br />

beantwoord, kan de werkgever de camerabeelden dan nog steeds aanvoeren als<br />

bewijs <strong>van</strong> een dringende reden? Welke regels zijn op deze opsporingsmethoden<br />

<strong>van</strong> toepassing? Kan de vermeende diefstal een ontslag op staande voet<br />

rechtvaardigen? En hoe luidt het antwoord op deze vraag indien de werknemer<br />

voor de diefstal strafrechtelijk wordt vervolgd, maar blijft ontkennen? Voerde de<br />

werkgever een duidelijk beleid op het gebied <strong>van</strong> sanctionering <strong>van</strong> diefstal door<br />

<strong>werknemers</strong>? Is dat <strong>van</strong> belang? Deze en andere, soortgelijke vragen die rijzen<br />

in verband met het wangedrag <strong>van</strong> <strong>werknemers</strong>, vormen het onderwerp <strong>van</strong> dit<br />

onderzoek.<br />

1.2 Probleemstelling<br />

Indien een werkgever een vermoeden heeft dat een werknemer zich aan bepaald<br />

wangedrag schuldig maakt, probeert hij de dader meestal op te sporen. Indien de<br />

dader eenmaal is opgespoord, of de werkgever heeft een werknemer op<br />

heterdaad betrapt, wordt vaak een sanctie opgelegd. De vraag die rijst is, of in<br />

Nederland regelgeving bestaat die de opsporing en sanctionering door<br />

werkgevers, <strong>van</strong> wangedrag door <strong>werknemers</strong>, legitimeert. Dit onderzoek spitst<br />

zich toe op de deelvragen die uit deze probleemstelling voortvloeien.<br />

1 Zie Ktr. Zwolle 11 november 2005, JIN 2005, 458.<br />

1

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!