Wangedrag van werknemers - RePub - Erasmus Universiteit ...

Het tweede kenmerk doet de vraag rijzen hoe de zinsneden ‘in zijn
belangen getroffen’ en ‘nadelige gevolgen voor hem’ dienen te worden
geïnterpreteerd. Brouwer wijst er naar mijn mening terecht op dat hierin twee
standpunten kunnen worden ingenomen. 26 Enerzijds een subjectieve benadering
van de vraag of het slachtoffer (de werknemer) door de sanctie in zijn belangen
is getroffen en anderzijds een objectieve benadering van de vraag of het
slachtoffer (de werknemer) door de sanctie in zijn belangen is getroffen. Bij de
subjectieve benadering is een sanctie pas een sanctie, indien het slachtoffer van
de sanctie deze onder de concrete, en hem betreffende bijzondere
omstandigheden ook als een sanctie ervaart. Dit hoeft bijvoorbeeld niet het geval
te zijn indien een dakloze een gevangenisstraf van een maand krijgt opgelegd.
De objectieve benadering houdt in dat ‘men afziet van bijzondere
omstandigheden, maar op grond van een generalisatie met betrekking tot de
menselijke aard een aantal gevolgen selecteert die over het algemeen, dat wil
zeggen door de meeste mensen in de meeste omstandigheden, als nadeel worden
ervaren.’ 27 De laatste benadering is de wijze waarop juridische sancties over het
algemeen plegen te worden geselecteerd. Ook mijn voorkeur gaat uit naar de
objectieve benadering. Alleen aan de hand van deze benadering kan in zijn
algemeenheid worden vastgesteld welke arbeidsrechtelijke maatregelen als
sancties kunnen worden aangemerkt.
Toetsing van de arbeidsrechtelijke maatregelen 1 tot en met 11 aan het
tweede kenmerk van het begrip ‘sanctie’, leidt tot de conclusie dat in ieder geval
de maatregelen 3 tot en met 11 als sanctie kunnen worden aangemerkt; deze
maatregelen zullen door de meeste werknemers als nadelig worden ervaren. Met
betrekking tot de eerste twee maatregelen, de waarschuwing en de berisping, 28
geldt naar mijn mening dat alleen een officiële waarschuwing of berisping die
wordt aangetekend in het betreffende personeelsdossier, als sanctie kan worden
aangemerkt. Een aantekening kan immers negatieve consequenties hebben voor
de carrièremogelijkheden van de betreffende werknemer binnen het bedrijf. Dit
zal de meeste werknemers in hun belangen treffen. Een niet officiële
waarschuwing of berisping heeft daarentegen niet altijd direct aanwijsbare
nadelige gevolgen voor de betrokkene. 29
26 Brouwer 1990, p. 267-268.
27 Brouwer 1990, p. 267.
28 Waarschuwen wordt in de Van Dale omschreven als 1. opmerkzaam maken op het gevaar of nadeel
dat men uit zekere oorzaak zou kunnen ondervinden, 2. als (mogelijk) schadelijk afraden, 3. laten
weten en 4. onder bedreiging vermanen. Onder waarschuwing wordt ook verstaan iets wat als
voorbode van komende, ergere gebeurtenissen geldt. Een berisping wordt onder meer omschreven als
een afkeurende uiting of een lichte straf.
29 Verwezen kan worden naar het ambtenarenrecht waar alleen een schriftelijke berisping als
disciplianire kan worden opgelegd (art. 81 lid 1 sub a ARAR en art. 16:1:2 lid 1 sub a CAR/UWO).
Voorts zou zelfs kunnen worden verdedigd dat een informele waarschuwing of berisping juist in het
belang van de betrokkene is; een gewaarschuwd mens telt voor twee.
107