Wangedrag van werknemers - RePub - Erasmus Universiteit ...

2.6.1 Rechtspraak 320
Het Hof Den Bosch oordeelde (in kort geding) over de bruikbaarheid van een
rapport van een detectivebureau. Aan het inschakelen van een detectivebureau
kleefden volgens het Hof bezwaren: er is sprake van een inbreuk op de privacy
en degene tegen wie het onderzoek zich richt kan in een situatie worden
gebracht waarin hij zich niet uit vrije wil zou hebben begeven. Voorts viel
volgens het Hof niet uit te sluiten dat de werknemer woorden in de mond waren
gegeven en dat hij dus was uitgelokt. Dientengevolge achtte het Hof het rapport
niet bruikbaar voor het bewijs. 321 Hetzelfde Hof oordeelde bijna twee jaar later
dat de inzet van een privé-detective een onevenredige en ongepaste maatregel
was, welke een goed werkgeefster had behoren na te laten. Dit vitieerde het
rapport op zichzelf echter nog niet in dier voege, dat het onder geen
omstandigheden zou mogen worden gebruikt. 322
De Kantonrechter Rotterdam besloot aan de inhoud van een rapport van
een door de werkgever ingeschakeld recherchebureau voorbij te gaan. De
kantonrechter achtte de wijze waarop het rapport tot stand was gekomen zo zeer
in strijd met hetgeen van een goed werkgever, die immers ook de bescherming
van de persoonlijke levenssfeer van haar werknemers te respecteren heeft,
verlangd kan worden, dat de inhoud er van genegeerd behoorde te worden.
Dientengevolge kwam het bestaan van een dringende reden niet vast te staan.
Bovendien liet de kantonrechter bij de vaststelling van de ontbindingsvergoeding
meewegen dat door het inschakelen van het recherchebureau inbreuk
was gemaakt op de persoonlijke levenssfeer van de werkneemster. 323 De
Kantonrechter Utrecht deed iets soortgelijks. De kantonrechter was van mening
dat het door werkgeefster inschakelen van een detectivebureau om de gangen
van een werknemer na te gaan, zonder eerst met de werknemer zelf te
overleggen, een ongepaste en onevenredige maatregel was. Als gevolg hiervan
was de goede naam van de werknemer aangetast. De kantonrechter sloot het
rapport niet van het bewijs uit, maar compenseerde de opsporingshandelingen
van de werkgever in de ontbindingsvergoeding. De kantonrechter kende de door
werkgeefster verzochte ontbinding toe, met een schadevergoeding van
ƒ 90.000,-, waarvan ƒ 10.000,- immateriële schadevergoeding vanwege de inzet
van het detectivebureau. 324
320 De arbeidsrechtelijke rechtspraak over onrechtmatig verkregen bewijs kan eventueel in twee
categorieën worden ingedeeld: zaken waarin de rechter niet expliciet stelling neemt ten aanzien van
de rechtmatigheid van het verkregen bewijs, en zaken waarin de rechter dat wel doet. De tweede
categorie kan verder worden onderverdeeld in vier subcategorieën: zaken waarin de rechter geen
consequenties aan de onrechtmatigheid verbindt, zaken waarin de rechter het onrechtmatig verkregen
materiaal uitsluit van het bewijs, zaken waarin de rechter de onrechtmatige verkrijging op een andere
wijze sanctioneert en tot slot de zaken waarin de rechter het bewijs als rechtmatig verkregen
beoordeelt (zie Koevoets 2004, p. 42-46).
321 Hof ’s-Hertogenbosch 16 januari 1991, NJ 1991, 637.
322 Hof ’s-Hertogenbosch 2 december 1992, NJ 1993, 327.
323 Ktr. Rotterdam 19 december 1997, Prg. 1998, 4946.
324 Ktr. Utrecht 15 februari 1993, JAR 1993, 160.
84