IRRIGATIE UIT EEN MOERAS Een hydrologische studie van de ...

Bij het Nannimeer is een peilregistrerend instrument van het type OTT-XX geplaatst.
Door gebrek aan vaste punten kon de absolute hoogte hiervan niet worden vastgesteld.
Bij een expeditie langs het oude tracé Nannimeer-Maratakka (DE in appendix A) is
gebleken, dat langs de noordflank het Zanderij gebied tot een hoogte van NSP + 6-7 m
is afgedekt met klei van de oude kustvlakte. Een steile helling zoals langs de westkant
ontbreekt. De erosiedalen van de oude kustvlakte zijn opgevuld met veen dat minder dik
is dan aan de kant van het Nannimeer (zie par. 4.2.2).
4.2.1.3 Bodem
Gebleekte en ongebleekte middelgrove zanden, zandige leem tot zandige klei. Diepe
insnijdingen deels gevuld met veen.
4.2.1.4 Hoogteligging
Van NSP + 7 m in het noorden tot NSP + 25 m aan de zuidgrens van het stroomgebied;
doorsneden met steile dalen van een groot aantal kreken.
4.2.1.5 Vegetatie
Hooglandbos met grote soortenrijkdom. In de kreekdalen komen pinapalmen {Euterpe
oleracea) veelvuldig voor.
4.2.1.6 Hydrologie
Door een grote doorlatendheid is er weinig oppervlakte-afvoer, behalve op die plaatsen
waar leembanken of kaolienbanken aan de oppervlakte komen.
Door de hoge ligging van het maaiveld en het dichte net van kreekdalen bevindt het
grondwater zich merendeels op aanzienlijke diepte. Uit deze grondwaterberging worden
altijd watervoerende kreken gevoed.
In het westelijk en oostelijk gedeelte van het Zanderij gebied en van de Kapoerikreek
zijn watermonsters genomen. De samenstelling is in tabel 4 weergegeven.
In noordelijke richting duikt de Zanderij formatie weg onder jongere afzettingen
(zie par. 3.4.2). In de kustvlakte werd bij boringen naar drinkwater de Zanderij formatie
op circa 65 m onder het maaiveld aangetroffen. Het water is hier artesisch, met een
stijghoogte van omstreeks NSP + 2,50 m (NP + 10,00 m). Uit het aldus te bepalen verhang
kan een ruwe schatting worden gemaakt van de afvoer in de richting van de zee. De grond-
waterstand ter plaatse van het vanggebied bedraagt circa NSP + 7,50 m, de stijghoogte
ter plaatse van de diepboringen NSP + 2,50 m. Bij een verval van 5 m over een afstand
van 75 km, een doorlaatfactor van 25 m/etmaal (Dixon, 1971), een dikte van de formatie
van 60 m en een breedte van 30 km volgt uit de wet van Darcy een totale afvoer naar zee
van 3000 m3/etmaal. Gerekend over de oppervlakte van het vanggebied van 1800 km komt
dit overeen met 16.10 mm/etmaal ofwel slechts 0,6 mm per jaar. Deze ondergrondse afvoer
is te verwaarlozen ten opzichte van de afvoer van de kreken, die op ongeveer 735 mm per
31