IRRIGATIE UIT EEN MOERAS Een hydrologische studie van de ...

dekte daarbij dat deze kreek over grote afstanden was dichtgegroeid en nauwelijks water
uit het zuiden aanvoerde (Geyskes, 1941).
In 1942 kwamen de in het rapport 'De Vos' genoemde werken gereed, bestaande uit de
afdamming van de Nannikreek, een circa 10 km lange aanvoerleiding, het Van Wouwkanaal,
en een gemaal. Voorlopig werd alleen het westelijk poldergebied bediend, maar twee jaar
later werd hieraan de zogenaamde Oostelijke Aftakking gekoppeld. Ook de oostelijke polders
werden hierdoor in de infrastructuur geïntegreerd. Met georganiseerde irrigatie wordt nu
een begin gemaakt.
Bij de rijstcultuur wordt een voorzichtig begin gemaakt met de mechanisatie van het
ploegen en dorsen. Dit geldt eveneens voor de toediening van kunstmest, bestrijdings-
middelen tegen rupsen en slakken, en het zaaien van veredeld zaaigoed (Reliveld, 1954).
In dit verband moet in een iets later stadium ook het baanbrekend werk worden vermeld
van de proefpolder van het Welvaarts Fonds, later Prins Bernhard polder genoemd, en de
aanleg van het grootlandbouwbedrijf van de Stichting Machinale Landbouw in Wageningen.
Hoewel de onderzoekingen vooral waren gericht op toepassing in de grootlandbouw nam
de kleinlandbouw het cultuurschema snel over. Dit loopt uit op een zeer sterk gemechani-
seerde rijstcultuur anno 1965. Voor het watergebruik heeft dit grote consequenties. Vanaf
het moment van~grondbewerking en het klaarmaken van het zaaibed moet de watervoorziening
volgens een strak schema worden uitgevoerd. Regenval die in dit schema niet past, moet zo
snel mogelijk worden afgevoerd De waterbehoefte stijgt tot cira 1200 mm per gewas.
In de periode 1940 - 1965 is de toename van het rijstareaal circa 6500 ha (geïrri-
geerd uit het Nannibekken). Dit is meer dan een verdubbeling. De verbetering van de
watervoorziening door het project 'De Vos' was hierbij een belangrijke factor. De prog-
nose van De Vos (maximaal areaal 8000 - 10 000 ha) wordt ruim overschreden.
2.2.4 Periode 4: vanaf circa 1965 tot heden
In het begin van de jaren zestig komen twee belangrijke studies gereed, die projecten
tot gevolg hebben welke na 1965 de watervoorziening gaan beheersen. Het eerste is 'de
irrigatiecapaciteit van Surinaamse rivieren', door Ringma (1960) opgesteld onder
auspiciën van het Bureau Landelijke Opbouw (BLO).
Deze studie beschouwt het debiet van de Nannikreek als de afvoer van het stroomgebied,
zoals dit uit de beschikbare topografische kaarten kan worden afgeleid. De gemiddelde
afvoer wordt op 20 m s , de piekafvoer op 235 m s en de afvoer in de kleine en de
grote droge tijd op respectievelijk 5,5 en 1 m s geschat. Voor de watervoorziening
wordt aanbevolen:
- verbetering van de capaciteit van het Nannibekken door middel van aanleg van spaar-
bekkens ;
- regulering van het debiet van de Nickerie door de bouw van een stuw in de bovenloop
(Stondansieproject).
De tweede studie 'Streekplan voor het landbouwgebied Nieuw-Nickerie' door de
Grontmij (1961) is eveneens onder auspiciën van het BLO opgesteld. Hierin wordt onder
meer de eerste aanbeveling van het rapport Ringma nader uitgewerkt. Er wordt door de
14