IRRIGATIE UIT EEN MOERAS Een hydrologische studie van de ...

eneden de aanloopsnelheid van de Ott-molen bleef.Voor het gevoeligste molentje bedroeg
deze snelheid 3,6 an s . Door het grote profiel (ongeveer 160 m ter hoogte van de
monding van de Camisakreek) kan de afvoer bij een gemiddelde snelheid van 3,6 cm s nog
6 m s bedragen. Met kleurstof kon wel waterverplaatsing zichtbaar worden gemaakt.
Het reisverslag van Geyskes (1941) vermeldt in dit gebied een zeer zwakke stroming; verder
de kreek op is er helemaal geen stroming geconstateerd. Er zijn op deze plaatsen metingen
van het Bureau Landelijke Opbouw (1962) bekend (natte tijd 1962). In het betreffende
rapport staan meetwaarden vermeld van 3,5 tot 43,4 m? s~'. Hoe deze metingen zijn gedaan
staat niet aangegeven. Vermoedelijk zijn drijvers gebruikt, waarmee de stroomsnelheid
is bepaald. Uit eigen waarnemingen is gebleken, dat bij deze lage stroomsnelheden en grote
open wateroppervlakten de wind veel invloed heeft op de stroming van de bovenste laag,
waardoor dit soort metingen minder betrouwbaar kunnen zijn.
Uit het opgestelde rekenmodel blijkt in de meetperiode de afvoer van het zuidelijk
zwampgebied niet hoger dan ongeveer 25 m3 s~' te worden. In het kleinere dwarsprofiel
bij Kaaimankreek, ongeveer 15 km verder naar het noorden, is het debiet wel met Ottmolenties
meetbaar. De gemeten afvoeren lagen hier tussen 2 en 12 m3 s~'. (metingen 1ste,
3de, 5de, 6de, 19de, 23ste, 35ste, 42ste, 45ste en 48ste decade). Door Roest (1972)
werden hier waarden van 16 m s ' gemeld. Door de bufferwerking van het zwampgedeelte
tussen Kaaimankreek en Camisamonding en door toevoer uit de aangrenzende delen van de
Nannizwamp zullen deze metingen niet representatief zijn voor de debieten van de Nannikreek
bij de ritsen.
De afvoer van de zuidelijke zwamp is benaderd door een periode te beschouwen waarin
vrijwel geen neerslag viel en waarin het peil van de Nannizwamp zo laag was dat de lek
naar de Corantijn verwaarloosd kon worden (14de tot 24ste decade van de onderzoeksperio-
de) . Het peil van de Nannizwamp is in die periode alleen afhankelijk van de onttrekking
voor de landbouw, de verdamping en de toevoer uit het zuiden. Uit deze gegevens is de
toestroming als sluitpost geschat.
Voorts is uit de topografische gegevens van het op de Nannikreek afwaterende zuidelijk
zwampgebied een relatie tussen peil en oppervlakte samengesteld (fig. 36).
Anderzijds kan uit de afvoerformule die door Roest (1972) wordt voorgesteld voor de
zuidelijke zwamp het peil en de oppervlakte worden berekend. Deze afvoerformule heeft
de vorm Q = m (h. - h9). Hierin is Q de afvoer van de zuidelijke zwamp naar de Nannizwamp,
2-1
m de afvoercoëfficiënt (door Roest wordt hiervoor 50 m s voorgesteld) , h., het ge-
middelde peil van de zuidelijke zwamp, h2 het gemiddelde peil van de Nannizwamp. In de
gegeven situatie kan uit het peil van de Nannizwamp (h~) en de afvoer (Q), het peil-
verloop van de zuidelijke zwamp (h..) worden berekend voor verschillende waarden voor m.
Dit peilverloop Ah1, gecombineerd met het onttrokken volume in een periode At
(Q.At) en het neerslagoverschot (neerslag MacClemen minus verdamping) levert een opper-
vlakte van de waterschijf op. In figuur 36 is voor m = 50 en voor m = 75 (m s ) het
peilverloop tegen de zo berekende oppervlakte uitgezet. Het verloop van de met m = 50
berekende peil-oppervlakte-relatie komt qua vorm het beste overeen met de uit de topo-
grafie geschatte lijn, maar ligt ongeveer 40 cm lager.
Overigens dient te worden bedacht, dat de coëfficiënt m in beginsel afhankeljk is van
de zwamppeilen. Doordat echter deze grootheid niet gemeten kon worden, lijkt het niet zin-
vol om deze grootheid als functie van h^ in het rekenmodel op te nemen.
Het zuidelijk zwampgebied wordt evenals de Nannizwamp direct gevuld uit neerslag en
indirect door drooggevallen zwampgedeelten, door afvoer van de ritsen en door afvoer
van de noordflank van de oude kustvlakte. De totale oppervlakte van het gebied is
36 000 ha. Van de afstroming ervan zijn geen waarnemingen. Op grond van de overeen-
90