IRRIGATIE UIT EEN MOERAS Een hydrologische studie van de ...

3 -1
Fig. 35. Neerslagoverschot (N - V) en afvoer ( m s ) langs de Westelijke Lekbeteuge-
1ingsdam.
mm
350
300
250
200
150
100
50
0
26 28
berging in profiel ca 100mm
I i I i I
30 32 34 36 38
decade nr.
m 3 /s
—l 6
Figure 35. Surplus rainfall (mm) and discharge (m s ) along the Western Drainage
Divers ion Dike.
wordt door de pegassedam (veen en planteresten uit het gegraven tracé), die aan zwamp-
zijde is opgeworpen (zie ook par. 8.3).
Door de aanhoudende neerslag stijgt het peil in het kanaal tot boven de MP + 10,00 m.
Bij dit peil komt uitwisseling voor tussen kanaal en zwamp en begint er ook lek naar de
Corantijn op te treden. Uit het afvoerverloop kunnen daarom weinig méér conclusies worden
getrokken dan dat de afstroming eerst dan op gang komt, nadat in het droge gebied een
berging van circa 100 m heeft plaatsgevonden. Na het voorgaande wordt het aannemelijk dat
deze berging bij drasbos vooral in de bodem zetelt en bij zwampbos bestaat uit oppervlakte-
berging tussen de Cowfoetoes.
Op grond van deze benadering kan de afvoer van het droge gedeelte van de zwamp geschat
worden door in een vochtboekhouding een buffercapaciteit van 100 mm op te nemen. Bij
overschrijding van deze capaciteit komt het neerslagoverschot tot afvoer. Bij de optimali-
sering van het model is er nog rekening mee gehouden, dat buien met hoge intensiteit ge-
deeltelijk direct tot afvoer komen, zonder dat de berging eerst wordt benut. Ook is in
het optimaliseringsprogramma de bergingsfactor binnen bepaalde grenzen gevarieerd
(par. 7.3). Een eventuele vertraging van de afvoer van de droge naar de natte zwampge-
deelten is niet in rekening gebracht.
7.2.3 De toevoer uit het zuidelijk zwampgebied
Naast de toestroming van de droge en tijdelijk droge gedeelten van het zwampgebied,
welke afhankelijk is van de neerslag, is er toestroming door de Nannikreek uit het zuide-
lijk zwampgebied. Het stroomgebied ten zuiden van de ritsen, dat naar de Nannizwamp
afvoert, heeft echter slechts een beperkte oppervlakte, zoals in hoofdstuk 4 is uiteen-
gezet; slechts 22% van het gehele zuidelijke gebied voert naar het noorden af. Het
overige gedeelte watert thans af naar Corantijn of Maratakka.
De plaats waar de Nannikreek de ritsengordel doorbreekt, is gedurende de onderzoeks-
periode (1973 - 1975) vijfmaal bezocht (eerste, derde en zesde decade, 1975-03-03 en
1975-03-18). Geen enkele keer kon het debiet gemeten worden, omdat de stroomsnelheid
89