49ste jaargang nr. 4 – december 2008 - EveryOneWeb

49ste jaargang nr. 4 – december 2008

OVU 8
CVB149
Gemeentekrediet
068-2145503-84
VOORZITTER
Freddy Hofman
Pijlkruidstraat 31
9032 Wondelgem
09/226 85 63
Clubnieuws
VTB
ONDERVOORZITTER
Jos Van den Hende
N. Zannekinstraat 65
9000 Gent
09/225 27 50
Evergem
SECRETARIS
Chris Vanden Bunder
E. Ronsestraat 45
9041 Oostakker
09/251 48 23
Fotoclub
PENNINGMEESTER
Christine Van de Velde
Hulleken 20
9940 Evergem
09/357 20 44
Activiteitenkalender
PUBLIC-RELATIONS
Koen Andries
Droogte 78
9940 Evergem
09/357 78 59
Vrijdag 2/1/09 Geen vergadering vrijdag 27/3/09 Jurering
Vrijdag 9/1/09 Statutaire vergadering vrijdag 3/4/09 Fotobespreking
Vrijdag 16/1/09 Fotobespreking vrijdag 10/4/09 Fotobespreking
Vrijdag 23/1/09 Fotobespreking donderdag 16/4/09 Inrichten zaal
Vrijdag 30/1/09 Fotobespreking vrijdag 17/4/09 Opstellen tento
Vrijdag 6/2/09 Fotobespreking zaterdag 18/4/09 Fototentoonstelling
Vrijdag 13/2/09 Fotobespreking zondag 19/4/09 Fototentoonstelling
Vrijdag 20/9/09 Fotobespreking vrijdag 24/4/09 Fotobespreking
Vrijdag 27/2/09 Fotobespreking zondag 26/4/09 Fototentoonstelling
Vrijdag 6/3/09 Fotobespreking vrijdag 2/5/09 Fotobespreking
Vrijdag 13/3/09 Fotobespreking vrijdag 7/5/09 Fotobespreking
vrijdag 20/3/09 Fotobespreking vrijdag 14/5/09 Fotobespreking
We zitten in de laatste rechte lijn.
Inderdaad, het jaar waarin we onze 50 ste verjaardag vieren staat voor de deur. De activiteiten zijn
gepland maar moeten in detail nog afgewerkt worden. Op donderdag 23 december is er nog een
bestuursvergadering om de eerste activiteiten in 2009 op te starten. Uiteraard houden we jullie op
de hoogte.
Wat de titel koninklijk betreft zijn alle voor het dossier nodige elementen verzameld uitgezonderd
één: een officieel papier waarop staat dat de club effectief op 1 december 1959 werd opgericht.
We beschikken wel over semi-officieel document (een krantenartikel eigenlijk) waarin deze datum
wordt vermeld. Ik moet echter nog bij Griet gaan want zij schijnt nog enkele oude dossiers te
hebben. Misschien staat daar iets in. We komen er wel uit.

Voor dit laatste nummer past het ook dat we onze esbattementen van het voorbije jaar onder de
loep nemen. Ons clubsalon kon terug op de verdiende belangstelling rekenen. Objectief
geoordeeld was de kwaliteit goed zonder van een in het oogspringend jaar te spreken. Naar alle
waarschijnlijkheid heeft iedereen zijn beste opnames gespaard voor het volgend clubsalon. Ik
verwacht er dan ook veel van en de reeds getoonde foto’s tonen zeker aan dat we op de goede
weg zijn. Trouwens we zijn wel verplicht van met uitstekende foto’s voor de pinnen te komen
aangezien we de decoratie van de zaal volledig vernieuwen (bedankt Vriendenkring en VTB). De
gordijnen zijn aangekocht en bij mij thuis opgeslagen en zullen ten gepaste tijde verwerkt worden.
Het meest remarkabel feit, wegens nog nooit gebeurd, is het behalen van de titel: “Fotoclub van
het jaar monochroom” en de bekroning van Koen tot fotograaf van het jaar bij de OVU.
Dit bewijst dat kwaliteit altijd komt bovendrijven. Een hartelijk dankuwel is hier zeker op zijn plaats
aan diegenen die hiervoor gezorgd hebben door hun foto’s naar de OVU wedstrijden op te sturen.
Het moet voor de andere clubleden een aansporing zijn om volgend jaar ook hun werken in te
dienen. Het behalen van deze titels hangt zeker niet af van het massaal insturen van de foto’s (in
vergelijking met andere clubs sturen we een zeer beperkte hoeveelheid in) maar wel degelijk van
de kwaliteit van het gepresteerde werk. En dat anderen groen worden van jaloezie en dit niet voor
mogelijk houden gaan we ons nu eens niet aantrekken zie! Want we zijn het aan ons zelf nu wel
verplicht om volgend jaar eveneens bij de beste clubs geklasseerd te worden, al was het maar om
te bewijzen dat we geen eendagsvliegen zijn of dat het om een toevalstreffer gaat. Uiteraard weet
ik ook wel dat zulk een competitie volledig afhangt van de beoordeling van de jury’s en dat met
andere personen men waarschijnlijk een andere uitslag bekomt. Maar toch...
Nog een laatste opmerking: alhoewel de datum van onze tentoonstelling wel degelijk vastligt, zijn
de andere data voorlopig en kunnen nog veranderen. Uiteraard houden we jullie via alle mogelijke
kanalen op de hoogte.
Rest mij alleen nu nog jullie het allerbeste toe te wensen voor de eindejaarsfeesten en jullie
allemaal uit te nodigen voor onze statutaire vergadering die zal doorgaan op vrijdag 9 januari 2009.
Daar zullen we de gelegenheid hebben om meer gedetailleerd te spreken over alles wat er rond
onze 50 ste verjaardag staat te gebeuren.
Freddy
Te koop
Ons zeer geacht clublid Johan Andries houdt uitverkoop van zijn donkere kamer. De aangeboden
objecten gaan van een Durst M805 kleurvergroter met de bijbehorende lenzen, over Jobo en Durst
ontwikkelmachines tot ontwikkelbaden, timers papierhouders.
Inlichtingen en prijzen zijn te bekomen bij Johan Andries op tel: 09/221 17 20
CO 49/4
Pag 3

Sushi
CO 49/4
Nieuws uit Japan
Sushi zijn misschien wel het meest bekende Japanse eten dat er te vinden is buiten Japan. Ik weet
niet in hoever Japans eten in België doorgedrongen is, maar in vele grote steden zoals New York,
Los Angeles, San Francisco, Londen, Shangai, etc zijn er overal sushi restaurants te vinden.
Hoewel, voor de
beste sushi moet
ge toch in Japan
zijn.
Wat zijn nu
eigenlijk sushi?
Heel eenvoudig,
gekookte
Japanse rijst, op
smaak gemaakt
met azijn en
suiker, in een
rolletje gedraaid
en met er
bovenop een
stukje rauwe vis.
De rijst moet
ietwat kleverig
zijn want anders
kunnen er geen
rolletjes van
gemaakt worden. (Nonkel Ben's droogkokende rijst is totaal ongeschikt.) Dat de
vis heel vers moet zijn hoeft geen betoog and ook alle andere ingrediënten worden vers gemaakt.
Sushi restaurants komen in verschillende prijsklassen, van goedkoop tot vrij duur. Hier in Japan
ga ik regelmatig naar een zogenaamd 'ronddraaiend' sushi restaurant. De klanten zitten allemaal
aan een ovaal, langwerpig buffet en de sushi chefs staan in het midden ervan en maken de sushi
met de hand ter plaatse. Alle sushi worden dan, twee per schaaltje, op een miniatuur lopende band
geplaatst die voortdurend het hele restaurant rond gaat en zodoende zien alle klanten de
verschillende soorten sushi aan hun neus voorbijglijden. Als ge iets ziet naar uw goesting, dan
neemt ge gewoon het schaaltje van de lopende band en laat het u smaken. Voortdurend worden er
schaaltjes met verschillende soorten verse sushi op de band geplaatst en ook kunt ge bij de chef
uw lievelingssushi bestellen als ze toevallig niet op de band staan.
Groene Japanse thee word gratis verstrekt en alle sushi zijn dezelfde prijs, ongeveer 100 - 120 yen
per schaaltje van twee, afhankelijk van het restaurant. Bij het afrekenen telt de dienster gewoon
het aantal schaaltjes dat iedere klant voor zich heeft staan en met de rekening in hand gaan we
naar de kassa bij de uitgang om af te rekenen. Dit is een heel populaire manier om sushi te eten in
Japan.
Sushi zijn ook heel populair voor lunch. In elke supermarkt zijn er dozen met sushi te vinden die,
afhankelijk van het aantal sushi en de soorten vis erop, variëren in prijs van rond de 450 yen tot
1000 yen en meer. Ook voor feestjes zijn sushi heel geliefd en dan worden ze besteld in grote
Pag 4

onde platte dozen voor vier, zes, tien of meer personen. Deze worden aan huis afgeleverd zodat
de gastvrouw alleen de dozen hoeft te openen en op tafel te zetten samen met een pot hete
groene thee. Erg gemakkelijk want iedereen houdt van sushi in Japan. (zie foto).
Prijzen variëren afhankelijk van de gebruikte vissoorten en natuurlijk het aantal sushi. De grootste
doos in de foto kost
ongeveer 85 Euro.
Smakelijk.
Julien
CO 49/4
Het kritisch oog van John
75 ste FOTOTENTOONSTELLING LUX NOVA GENT
Welke vis wordt er
gebruikt voor sushi?
Heel populair zijn
zalm, tonijn, makreel,
kreeft, garnalen,
inktvis, paling, zalm
kaviaar, enz. soms
samen met plakjes
komkommer of
gekookt ei. Sushi
worden gegeten
met heel scherpe
groene wasabi
(mierikswortel)
mosterd en soja saus
en veel hete, groene
thee.
Als ge de kans krijgt
om ergens sushi te
gaan eten, laat deze
dan niet ontsnappen.
Met de jaarlijkse tentoonstelling van Lux Nova werd weer het startsein gegeven voor een hele
reeks herfstsalons waarvan ik, in de mate van het mogelijke, zal proberen een kort verslag te
maken.
Lux Nova staat sinds jaar en dag synoniem voor kwaliteit en dat was dit jaar weer niet anders. Wij
zitten nog volop in de digitale revolutie en dat valt ook wel bij een paar exposanten te merken.
Voor een paar onder hen staat dit gelijk met het openmaken van een hele trukendoos effecten
waarbij de eigenlijke fotografie nog nauwelijks aan bod komt. Voor mij blijft fotografie nog altijd
ergens het registreren van voorwerpen, mensen, dieren, natuur, landschappen of gebeurtenissen.
Voor niet-figuratieve werken is men veel goedkoper af met wat verf en een penseel. De meeste
daarentegen wenden de nieuwe technieken aan om ons te vergasten op prachtige beelden.
Pag 5

Hierbij komt bij het afdrukken de eigen inbreng wel in het gedrang en wij moeten er toch voor
opletten dat hoe groter een foto gepresenteerd wordt die niet automatisch als beter ervaren wordt,
want dan komt het er enkel nog op aan wie er het meeste geld kan of wil tegenaan gooien.
Een schoolvoorbeeld van het tegengestelde is wel Daniël Beaumont. Die slaagt er jaar na jaar in
om eenvoudige zaken analoog en op sublieme manier in beeld te brengen en af te drukken. Hij is
echter niet de enige die op mijn bewondering kan rekenen. Ik ga al de namen niet opsommen
maar de grote meerderheid is, zij het nu analoog of digitaal, erg goed bezig.
Om het kort te maken, Lux Nova blijft een referentiepunt voor de amateur-fotografen (of hoort u
liever “non profit professionals”) in onze regio. Je verlaat nooit hun tentoonstelling met een
ontevreden gevoel.
39 ste SALON VAN NIEUW GENT
Wij waren wel erg benieuwd hoe het 39 ste salon van Nieuw Gent er zou uit zien na al die jaren in
hun vertrouwde locatie in Lochristi. Ik weet niet of het iets met de breedtegraad van het centrum
“Ten Berg” in St. Amandsberg te maken heeft maar het regende er pijpenstelen bij onze aankomst.
Na onze medereizigers zo dicht mogelijk bij de ingang te hebben gedropt konden wij zelf met een
nat pak aan de rondgang beginnen.
Hun nieuwe stek valt iets kleiner uit dan vroeger, maar mits het plaatsen van een extra paneel
werd dit euvel voor het grootste deel uit de wereld geholpen.
Fotografisch blijft iedereen hier wat met zijn vertrouwde onderwerpen uitpakken. Eentje kan het
oneindige geëxperimenteer niet laten wat nogal uiteenlopende commentaren uitlokt. Persoonlijk
zie ik dat niet zo zitten maar anderen vinden dat er wel iets voor te zeggen valt. Je ziet maar: “De
gustibus et coloribus not est discutandum” zegden de oude Romeinen. Alhoewel zij voor wat de
fotografie betreft volslagen analfabeten waren, laat staan dat zij wisten of dit medium ooit zou
uitgevonden worden, toch blijft deze gevleugelde spreuk ook in onze hobby voor100% toepasselijk
en gelukkig maar ook.
Bij Nieuw Gent huizen zeker een hele reeks gedegen fotografen en dat bewijzen zij ons ieder jaar.
Zoals het bij hun status past boden de clubdames ons een gesmaakte receptie aan. Daarna
maakte het voor ons niet veel meer uit dat de regen nog steeds met bakken uit de hemel viel en
togen wij met nog maar eens een nat pak tevreden huiswaarts.
18 de EDITIE VAN FOTOCLUB ROOIGEM
Als wij over Rooigem spreken weten wij wat voor vlees wij in de kuip hebben. In tegenstelling tot
ongeveer alle andere fotokringen houden zij zich, tegen alle trends in, uitsluitend aan zwart-wit
fotografie. Wat niet belet dat zij volledig de digitale toer zijn opgegaan want bij mijn weten is er
niemand die nog analoog werkt. Wel vind ik het spijtig dat een van hun beste fotografen onder
andere hierdoor heeft afgehaakt.
Wat bij mij ook een beetje wringt is het feit dat alle afdrukken uitgegeven worden aan fotolabo’s.
Wij maakten er vroeger een punt van dat wij heel de verwerking van onze opnamen van a tot z in
eigen handen hadden wat volgens mij toch meer voldoening schonk.
Over de algemene kwaliteit van dit salon kunnen wij positief zijn alhoewel sommige labo’s er toch
in slagen om zogeheten “grijze duiven” af te leveren. Maar kunnen wij hier mirakels verwachten?
Zij zijn immers ook afhankelijk van de kwaliteit van het materiaal waarmee zij verder moeten
werken.
Ook hier zijn de blikvangers werken op groot formaat die op canvas werden afgeprint. Hierbij geldt
voor mij ook het bezwaar dat ik reeds bij andere salons geopperd heb, namelijk: is het degene die
er het meeste geld tegenaan gooit die per definitie de beste foto’s maakt?
Ik vind het wel positief dat er nog een club is die het op fundamentalistische wijze uitsluitend bij
monochrome fotografie houdt. Het zal dank zij zulke mensen zijn dat die mooie zwart-wit fotografie
niet helemaal in het verdomhoekje verdwijnt.
CO 49/4
Pag 6

22 ste SALON VAN DAFOT
Nu de chrysanten verwelkt zijn is het de beurt aan Dafot om de boel in Zomergem terug een beetje
op te fleuren. En hoe kunnen wij dat beter doen dan met ons jaarlijks fotosalon. Dit jaar gebeurde
dit voor de vierde keer samen met de kunstwedstrijd KWB. Dit werd ons destijds opgedrongen
door het bestuur van het Parochiaal Centrum met als enige bedoeling om op die manier hun
cafetaria wat meer inkomsten te bezorgen. Dit gebeurde wat ons betreft in het begin met de nodige
tegenzin, maar al bij al blijkt het op termijn geen slechte zaak. Wij kunnen de kosten delen en wij
trekken ook mekaars bezoekers over de vloer.
Maar nu terug naar ons jaarlijks fotosalon. Aan het aantal actieve leden kunnen wij goed merken
dat wij in de Herfst aangeland zijn. Zij vallen immers af als bladeren van de bomen. Twee zien het
niet meer zitten terwijl er nog een paar zijn van wie de oogst te mager was om aan het salon deel
te nemen. Voeg daar nog eentje bij dat niet tijdig klaar was met haar gewrochten en zo komen wij
maar aan welgeteld negen exposanten. Gelukkig zitten daar een paar zeer actieve nieuwe en naar
fotoclubnormen “jongere” leden bij en weten wij zeker dat wij, bij leven en welzijn, tegen volgend
salon toch op een twaalftal exposanten zullen kunnen rekenen.
Zoals bij de meeste clubs neemt het digitale hier ook de bovenhand en waren er maar drie
exposanten die nog met analoog werk naar buiten kwamen.
Om aan die digitale verzuchtingen te voldoen werd er een aanslag op onze clubkas gepleegd om
tot de aankoop van een degelijke beamer over te gaan. Deze werd echter maar een tweetal weken
voor de opening aangeleverd met als gevolg dat er te weinig tijd beschikbaar was om, op een paar
uitzonderingen na, met degelijke reeksen uit te pakken.
Ook de opstelling moet anders want nu stond het projectiescherm te veel in het licht om mooie
beelden te kunnen schijnen. Volgend jaar beter dus.
Wij willen besluiten met de leden van VTB Evergem te bedanken voor hun talrijke opkomst. Zij die
er niet waren hadden een meer dan geldig excuus voor hun afwezigheid.
Nu gaan wij met het grootste deel van onze tentoonstelling naar het RVT “Ons Zomerheem”. Daar
vallen de werken nog heel de maand december te bekijken.
Wij spreken terug af tijdens het weekend van 11 november 2009.
HET 42 STE VAN PROGENDIS
Als je ziet hoeveel mensen in het pikdonker de weg weten te vinden naar wat, zoals het in de
volksmond omschreven wordt als “Het hol van Pluto”, moet het toch zijn dat er bij onze elektriciens
van Progendis een en ander te beleven valt dat de moeite loont.
En al val ik hier misschien in herhaling maar, de verplaatsing loonde ook dit jaar weer de moeite.
Op gebied van foto’s heel wat variatie en heel wat prachtige opnamen met voor mij als absolute
uitschieter de reeks mannen met baarden van Roger Demeyer. Ik weet dat hij met “superieur”
materiaal werkt maar dit is op zich nog geen garantie om daarmee tot even “superieure” beelden te
komen. De foto’s zijn zo realistisch en levensecht dat je de neiging krijgt met de geportretteerde
een gesprek aan te gaan.
Dan krijgen wij nog het gedeelte digitale projecties. Dit jaar men een gastclub uitgenodigd, namelijk
de Koninklijke Foto-Filmkring Knokke-Heist. Ik ken het fotografisch werk van deze club omdat zij
jaarlijks vertegenwoordigd zijn op het prestigieuze Foto Festival te Knokke-Heist waar zij ons
telkens vergasten op prachtige werken en, noblesse oblige, in onze welstellende kuststad schijnt
men bij het maken en presenteren ervan niet op een paar honderd Euro te kijken. De
verwachtingen waren dan ook hooggespannen.
Na wat wij hier voorgeschoteld kregen ebde bij mij de lust weg om zelf nog ooit aan een digitale
reeks te beginnen. Dit benaderde echt de perfectie. Zowel fotografisch als technisch verzeilden wij
van het ene hoogstandje in het andere. Dit was echt bijna professioneel werk. Voor mij het beste
dat ik op dat vlak tot nu toe gezien had.
De reeksen van de clubleden van Progendis waren voorzien voor de tweede dag van de
tentoonstelling. Die heb ik dan gemist maar ik ben er zeker van dat, als wij het vriendelijk vragen
aan Robert Palette en Jacqueline eens diep in de ogen kijken, zij wel bereid zullen zijn om die
eens in Zomergem te komen tonen.
CO 49/4
Pag 7

Ik wil tenslotte het echtpaar Palette toch eens speciaal een bloemetje toewerpen omdat zij, nu zij
wegens omstandigheden geen verre reizen meer kunnen ondernemen er toch, samen met hun
clubleden, in slagen om ons telkens weer op een zeer geslaagde manifestatie te vergasten. Ik ben
al benieuwd wat het volgend jaar wordt.
42 ste FOTO- EN DIGISALON VAN FOCUS NINOVE
Reeds jaren is de tentoonstelling van Focus Ninove zowat een waardemeter voor wat er zoal leeft
en beweegt in onze fotokringen. Ook haalden zij doorlopend zeer goede resultaten in verschillende
wedstrijden. Dit laatste heeft echter ook een paar schaduwzijden. Op die manier loop je het risico
dat je club de kweekvijver wordt van een reeks grote ego’s die er rotsvast van overtuigd zijn dat zij
als enige de waarheid in pacht hebben. Jaren geleden greep hier een soort paleisrevolutie plaats
waarbij de fanatiekste medaillejagers hun geluk gingen beproeven bij het zeer wedstrijdgerichte
Iris Lede. Ninove herstelde zich opmerkelijk vlug van dit verlies maar wat krijgen wij nu? Juist,
weer zijn er een paar die hun geluk gaan proberen bij een andere club, namelijk ditmaal bij het
Fotografencollectief Appelterre. Onder hen het “enfant terrible” van de club Iwein Van der Steen.
Niet dat ik achterover viel van het soort werken waarmee hij jaarlijks uitpakte, maar hij was toch
telkens goed om de nodige stenen in de kikkerpoel te werpen.
Op de duur werken bovengenoemde toestanden toch ik op de algemene kwaliteit van een salon en
dit jaar was dit reeds merkbaar. Er zijn weliswaar nieuwe leden bijgekomen maar het zal toch nog
een tijdje duren vooraleer die nieuwkomers het niveau van de oude garde zullen evenaren.
Hiermede wil ik niet stellen dat het allemaal kommer en kwel is bij Ninove. Zij kunnen nog rekenen
op 23 exposanten maar nu overstijgen zij toch het peil van een gemiddelde fotoclub niet meer.
Wij zijn ook de digitale projectie gaan bekijken. Hier zeker een paar goede reeksen maar sommige
te lang uitgesponnen.
Ik ben echt benieuwd hoe vlug deze club weer het niveau van vroeger zal halen. Volgend jaar
maar eens gaan kijken zou ik zeggen.
GALAPROJECTIE 2008 VAN ONZE DIACLUB
Dit jaar hadden wij beslist niet naar de eerste projectie te komen wegens “altijd te veel volk” en
stonden wij vertekkensgereed om zondagnamiddag onze opwachting te maken toen het plots
begon te sneeuwen dat het niet mooi meer was. Wel prachtig om te bekijken zo’n mooi wit
sneeuwtapijt maar als je daar via derderangs kronkelbaantjes naartoe moet ga je toch even
nadenken en zijn wij dan om onheil te voorkomen maar wijselijk thuis gebleven. Eigenlijk was dit
zo geen ramp want ik had de dia’s en reeksen reeds bekeken als jurylid en wist dus waaraan het
publiek zich mocht verwachten.
Wat mij van die jurering is bijgebleven is de grote verscheidenheid en kwaliteit van de losse dia’s.
Er kwam tenslotte een onverwachte maar zeker verdiende winnaar uit de bus. Het heeft bij Marcel
op zijn minst vijf minuten geduurd vooraleer hij goed en wel doorhad dat hij de hoofdvogel had
afgeschoten.
Voor wat de reeksen betreft liepen de meningen van de juryleden voor de winnaar nogal gelijk. Ik
was wel benieuwd hoe het publiek er zou op reageren want het minste dat men over de reeks kan
zeggen is dat het er een was die aan de ribben bleef plakken. Zeer realistisch opgebouwd met
verrassende wendingen in het begeleidende geluid. Een werkstuk dat niemand onberoerd kan
laten en de kijker toch eens aan het denken zet.
De digitale projecties van Henri Eggermont waren het bekijken meer dan waard. Die van Freddy
Hofman was nog niet klaar voor de jurering en heb ik dus moeten missen.
De digitale film van Willy Dobbelaere getuigt voor de zoveelste maal van zijn passie voor de
natuur. Je moet over heel wat kennis van de dierenwereld en een enorme portie geduld
beschikken om zoiets voor mekaar te krijgen.
Om te besluiten, zeker materiaal genoeg om er een hoogstaande Galaprojectie mee vol te maken.
Ik ben er van overtuigd dat de aanwezigen er van genoten zullen hebben.
CO 49/4
Pag 8

TEN HOVE 2008
2008 loopt op zijn laatste benen wat betekent dat het einde ongeveer in zicht is voor wat onze
jaarlijkse salonbezoeken betreft. Nu nog ten Hove met dan als hekkensluiter de tentoonstelling van
De Korenbloem in Zingem ergens eind december. Eigenlijk is dit niets te vroeg want op de duur
zou een mens nog aan een foto-indigestie beginnen lijden.
Wat je hebt met die salons, iedereen doet zijn uiterste best om er naar zijn mogelijkheden het
beste van te maken maar tenslotte zijn het altijd enkele clubs, die je ongeveer op de vingers van
een hand kan tellen, die steeds het mooie weer blijven uitmaken in onze provincie. Toch loont het
de moeite om ook de mindere goden eens te bezoeken want af en toe duikt daar nieuw talent op
wat dikwijls de aanleiding is om de andere leden terug wakker te schudden en naar een hoger
niveau te tillen. Tenslotte kunnen wij ons nog altijd de vraag stellen wie er het meeste vreugde put
uit zijn hobby. Volgens mij zijn het niet die prestatiegerichte “happy few”.
Een club zonder pretentie is Ten Hove. Hier leeft een groep senioren zich uit in wat voor sommige
reeds lang en voor andere sinds kortere tijd hun geliefkoosde hobby is. De nieuwkomers hebben
het voordeel dat zij voluit kunnen profiteren van de ervaring van enkele zeer ervaren fotografen die
bij deze club aansloten om het een beetje kalmer aan te doen. Maar ook hier valt op dat sommige
auteurs, al zijn ze nog niet zo lang intensief met fotografie bezig, toch uitblinken door hun originele
visie.
Het is trouwens altijd aangenaam vertoeven bij Ten Hove. Het bruist hier van activiteit en je wordt
er geconfronteerd met een waaier van kunstuitingen waarvan sommige werken er echt uitspringen
door de creativiteit en beheersing van het ambachtelijke aspect van hun auteur.
Zoals hierboven reeds gezegd, nu nog De Korenbloem, maar dat zal wel iets worden voor de
eerste Camera Obscura van 2009. Ondertussen wensen wij iedereen prettige eindejaarsfeesten
toe.
John
CO 49/4
Pag 9

CO 49/4
Micro - Portfolio
Chris
Vanden Bunder
Pag 10

OVU nr. 052 CVB nr. 5025
CO 49/4
Bankrekening : 890 – 91 40 630 – 60 VTB-Diaclub Evergem p/a Zevenkotestraat 5, 9940 Evergem
VOORZITTER
Jeanine DEVOS
Bollewerkstraat 119
9031 DRONGEN
℡ 09 / 227.19.22
ONDERVOORZITTER
& MATERIAALMEESTER
André DE MEYER
Sanderuslaan 99
9940 SLEIDINGE
℡ 09 / 357.47.57
SECRETARIS
Raphaël COCQUYT
Bouwmeestersstr. 32
9040 SINT-
AMANDSBERG
℡ 0475 91 86 99
PENNINGMEEESTER
Roger Collaert
Zevekotestraat 5
9940 EVERGEM
℡ 09 / 253.07.56
COMMISSARIS
Guido De Deene
Schoonstraat 160
9940 EVERGEM
℡ 09 / 253.82.30
VTB-LOKAAL HEKSTRAAT 7, 9940 EVERGEM
DEC 05 Nabespreking Galaprojectie + voorstellen
12 Keuring losse dia’s
19 Digitale diareeksen / film
26 GEEN DIACLUB
Het Bestuur wenst u een prettig 2009 toe
JAN - 02 GEEN DIACLUB
- 09 STATUTAIRE VERGADERING
- 16 Keuring losse dia’s
- 23 Keuring losse dia’s
- 30 Digitaal
FEB - 06 Keuring losse dia’s
- 13 Keuring losse dia’s
- 20 Keuring losse dia’s
- 27 Digitaal
MRT - 06 Keuring losse dia’s
- 13 Keuring losse dia’s
- 20 Keuring losse dia’s
- 27 Digitaal
APR - 03 Keuring losse dia’s
DIGITALE KEURINGEN
Dank zij de financiële tussenkomst van de VZW Evergemse Vriendenkring, kunnen wij op het gelijkvloers
beschikken over een kast waarin alles aanwezig is om een digitale projectie mogelijk te maken (zonder veel
kabels te moeten losmaken en te verhuizen via de trap) . Roger, Guido en Raf hebben de kast voorzien van
de nodige verluchtingsgaten + elektra. Ondertussen is ze door Guido en Roger 2 X gebeitst. Op iedere
laatste vrijdag van de maand is er een digitale keuring voorzien, afwijkingen op deze data is mogelijk.
De voorwaarden voor het beeldmateriaal vind je in deze Camera terug.
De jurering gebeurt op dezelfde wijze als voor de analoge dia’s (min. 6/10).
Pag 11

CO 49/4
JURERING VAN 4 OKTOBER 2008, WERKJAAR 2007 - 2008
Een speciale dank aan de juryleden
Dhr. Gothard De Coninck Fotoclub Balgerhoeke
Dhr. Robert Palette Fotoclub VTB Evergem
Dhr. John Wezenbeek Fotoclub VTB Evergem
LOSSE DIA’s :
De jury weerhield dit jaar 10 dia’s als beste dia’s in het clubklassement.
De Gouden, Zilveren en Bronzen diploma’s werden uitgereikt volgens het clubreglement.
- ROGER COLLAERT EREDIPLOMA voor de nr: 10
- HENRI EGGERMONT EREDIPLOMA voor de nrs: 6, 8 en 9
- RIKA DUBOIS EREDIPLOMA voor de nrs: 5 en 7
- HENRI EGGERMONT EREDIPLOMA voor de nr: 4
- HENRI EGGERMONT BRONZEN DIPLOMA voor de nr: 3
- JEANINE DEVOS ZILVEREN DIPLOMA voor de nr: 2
- MARCEL BRUSSELMANS GOUDEN DIPLOMA voor de nr: 1
DIAREEKSEN IN MULTIVISIE
6 - ROGER COLLAERT EREDIPLOMA “’t Is moeilijk bescheiden … ” 54,66 %
5 - GUIDO DE DEENE EREDIPLOMA “Hof Van Rameyen” 63,0 %
4 - GUIDO DE DEENE - KARL-HEINZ WYCISK - ROGER COLLAERT
(groepswerk) EREDIPLOMA “Keukenhof” 64,35 %
3 - ROGER COLLAERT BRONZEN DIPLOMA “Paddenstoelen” 69,33 %
2 - HENRI EGGERMONT BRONZEN DIPLOMA “Altiplano Bolivië” 72,33 %
1 - HENRI EGGERMONT GOUDEN DIPLOMA “Auschwitz” 77,33 %
DIAMAN VAN HET JAAR
HENRI EGGERMONT
DIGITAAL
Buiten de keuring van de analoge diareeksen,
- Henri Eggermont “De witte woestijn”
- Henri Eggermont “Santorini
- Freddy Hofman
Digitale film
“OdeGand 2007” (niet geschenen op de jurering)”
- Willy Dobbelaere “De bruine kiekendief”
- Willy Dobbelaere “Wat wij v/d vogels kunnen leren” (niet geschenen op de jurering)”
Pag 12

CO 49/4
DIGITALE PROJECTIE
Welke afbeeldingresolutie voor welke beamer?
Frederik Van Overstraeten stelde de vraag aan Maurice Dorikens van de Diaporama Club België.
Het antwoord op de vraag hangt af van zowel de beamer enerzijds als van het
fototoestel anderzijds.
Als je een beamer hebt met een horizontale resolutie van 1024 pixels (voor andere beamers kan
je een aangepast rekensommetje maken én de grafische kaart moet dan ook op 1024 staan.)
zal je krijgen voor:
- een toestel in 4:3 (Olympus) wordt de beeldverhouding: 1024 x 768;
- een toestel in 3:2 (Nikon, Canon) wordt dat: 1024 x 683;
- een panorama 16 : 9 toestel wordt dat 1024 x 576.
Afhankelijk van wat en waar je gaat projecteren moet je er rekening mee houden dat als er
beeldschermvullend geprojecteerd wordt in 3:2 (1024 x 683), je met beelden in 4:3 (en daaruit
afgeleide vierkante beelden) buiten het beeld zal gaan.
Als je het beeldvullend op 4:3 houdt dan worden alle 3:2 reeksen niet beeldvullend
geprojecteerd.
Van daar dat je in een globale projectie van 3:2 beelden, je de vierkante reeks best zou maken
in 683 x 683. Is het beeldvullend formaat 4:3 dan kan je de beelden in 768 x 768 maken.
Als het voor een clubprojectie over één reeks gaat dan denk ik dat het best 683 zal worden.
In een lopende projectie zal je tussen 683 en 768 niet veel verschil zien.
Voor beamers van 1280, 1400, 1920 kan men het snel uitrekenen.
Het voordeel van het werken in m.objects is nu dat je een reeks maakt in bv.2700 pixels
en je de exe kan maken in alle lagere resoluties zonder nog aan de beelden te moeten werken.
Dan kan iedereen zijn werk instellen op de ideale resolutie (dezelfde als die van de beamer) en
zijn er geen (of weinig) problemen te verwachten.
Maurice Dorikens
Diaporama Club België
Pag 13

CO 49/4
VTB DIACLUB EVERGEM KEURING DIGITAAL BEELDMATERIAAL
Om het vele zoekwerk en ermee gepaard gaande tijdsverlies te beperken, is er op de
bestuursvergadering van 11 september 2008 het onderstaande beslist.
Om toegelaten te worden tot de digitale keuringen dient het beeldmateriaal aan (al) de volgende
voorwaarden te voldoen:
- Het beeldmateriaal is door het clublid zelf gefotografeerd en eventueel bewerkt.
- Het beeldmateriaal mag slechts 1 maal in zijn zelfde vorm ter keuring aangeboden worden.
Een zelfde of gelijkaardig beeld kan niet in verschillende disciplines (kleur/monochroom) ter
keuring aangeboden worden, ook niet gespreid over verschillende jaren, zelfs niet door
verschillende auteurs.
- De drager van het beeldmateriaal mag een dataschijf of USB- stick zijn,.
maar het te keuren bestand moet zich bevinden in de map of folder A_DIG_VTB.
- In de map of folder A_DIG_VTB bevinden zich maximaal 6 te keuren beelden.
- De resolutie van het beelmateriaal is max. (1024 X horizontale, 768 X vertikale beelden):
- 1024 X 683 of 1024 X 768 of 1024 X 576 pixels;
- vierkante beelden: 683 X 683 of 768 X 768 pixels.
- Het opgeslagen formaat dient de extensie JPG te bezitten.
- De file dient als volgt benoemd te worden:
benaming_gebruikte afkorting naam lid..(dot)JPG (CR is Cocquyt Raphaël)
Voorbeeld: Landschap_CR.jpg .
Letters en cijfers dienen door een underscore _ gescheiden te worden.
Voorbeeld: Landschap_01_CR.jpg
- De goedgekeurde beelden krijgen na de keuring een unieke nummering en worden op de
opslagmedia van de club bewaard. De maker van de beelden kan hiervan een kopie krijgen.
Het bestuur.
Pag 14