Full text - Igitur - Universiteit Utrecht

,, Ik leg de hand eerbiedig op de mond.
ô Christ’lyk woord! Vorstin! gy gaat ons voor,
Och mochten wy U volgen op dit spoor,
Om in al ’t geen Gods Majesteit verkoor,
En wilde, eerbiediglyk te zwygen,
Gy troost U dus in ’t Albestendig Goed,
Dat eens Uw’ ziel’ by God zal krygen:
’t Geen nimmer word verkleent 4 door tegenspoed.
4 verkleent: verkleind
Der Goden God, en aller Vorsten Heer
Zende op U steeds zyn’ Hemelzegen neer,
Vorstin! Hy doe tot zyne onsterflyke eer’
Uw Deugt, en ware Godvrugt bloeien!
Hy kroone U als de gryse Libanon 5 , 5 de gryse Libanon: refereert aan de
Die eeuwen agteréén mogt groeien Bijbel, Psalm 92:13-15, waar
Uw’ Heerlykheid blinke als de middagzon! rechtvaardige mensen vergeleken worden
met cederbomen op Libanon die in ‘den
Hier zwygt myn’ Zangeres, en hangt haer Lier grijzen ouderdom’ nog vrucht zullen
Met floers bekleed, ontdaan van allen zwier, dragen.
Aen ’t dorre hout van Wilg, en Populier,
Haer lust geen spel: zy roert geen’ snaeren;
Maer blyft by ’t Graf van haren Vorst, en weent:
En vlegtende Cypresse blaêren
Wenscht zy de rust aen ’s Princen kout gebeent’.
MARIA VAN IRHOVEN.
72