Full text - Igitur - Universiteit Utrecht
Full text - Igitur - Universiteit Utrecht
Full text - Igitur - Universiteit Utrecht
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Bijlage 6<br />
Geannoteerd werk Maria van Irhoven<br />
Rouklagt over het ontydig afsterven van den geliefden vorst, zyne doorluchtigste<br />
hoogheid, den heere Willem, Carel, Hendrik, Friso, prince van Orange en Nassau, erfstadhouder<br />
der Zeeven Vereenigde Nederlanden, capitein en admiraal generaal enz. enz.<br />
enz., overleden in ’s Hage den 22. October 1751. <strong>Utrecht</strong>, Jan Hendrik Vonk van Lynden,<br />
1752.<br />
ROUKLAGT<br />
Over het ontydig afsterven<br />
Van den Geliefden Vorst, zyne Doorluchtigste<br />
Hoogheid, den Heere<br />
WILLEM, CAREL,<br />
HENDRIK, FRISO,<br />
PRINCE van ORANGE en NASSAU,<br />
ERF-STADHOUDER DER ZEEVEN VEREENIGDE<br />
NEDERLANDEN, CAPITEIN EN ADMIRAAL<br />
GENERAAL, ENZ. ENZ. ENZ.<br />
Myn Zangeres komt niet gelyk voorheen 1 1 Deze frase suggereert eerder werk van<br />
Met bly gewaed, in ’t helder daglicht treen, de hand van Maria van Irhoven. Er is<br />
Het vaele floers bedekt haer swakke leen, echter geen eerder werk bekend.<br />
Reeds afgepynd door ’t angstig klagen,<br />
De bleeke mond beswykt, het quynend oog<br />
Heeft zy staeg Hemelwaerds geslagen,<br />
Zy zend dees bange zuchten na om hoog.<br />
Helaes! wat ramp, wat onverwachte slag,<br />
Treft Kerk en Staet! een droevig wee en ach<br />
Heerscht overal; het jammerend geklag<br />
Weerstuit op ’s Hemels donk’re wolken!<br />
Myn ingewand, myn hart, myn ziele scheurt<br />
Van rouw! Treurt Nederlandsche Volken,<br />
Uw troost is weg; ’t is billyk dat gy treurt.<br />
Nu is helaes! myn hartsvreugde afgesneen,<br />
Myn FRISO, ach! myn toeverlaet, waer heen?<br />
Dus vroeg van uwen post; Ay hoor. . . Maer neen<br />
Gy let op kermen nochte klagen,<br />
Uw Ed’le ziel van zoo veel zorgen moe,<br />
Is door God’s Eng’len rei gedragen,<br />
Ten Hemelkoor, en brengd God Eere toe.<br />
Daar triompheerd ge ô Held! en zyt bevryd<br />
Van last en zorg, die in Uw levens tyd<br />
Den schouder drukte. Ook kan aldaer geen nyd<br />
Uw held’re glorykroon belagen.<br />
Wy gunnen U ’t genot dier Zaligheen;<br />
Maer U te missen, doet ons klagen:<br />
Uw afscheid baerd ons jammer, en geween.<br />
Wie klaegt niet met de klagende Vorstin?<br />
Daer Zy den band der reine Huw’lyks-min<br />
Verbroken voelt. My dunkt ik zie haer in<br />
Een vloed van heete traenen baden;<br />
69