Full text - Igitur - Universiteit Utrecht

U lange vinden vreugde en troost!
Hier op soo segt gansch Neêrland Amen.
En bid, dat God U lang bewaare,
O brave Telg van ’t Britsche Ryk!
Dat CAROLINA’s 7 droef heyt wyk’ 7 Dochter Carolina
En God Haar smert wil doen bedaare.
Zie daar, de Rouwklagt t’Uwer Eere
Myn Vorst! Uw Lykbus toegewyd,
De Tyd die alles knaagt en slyt,
Zal nimmer Uw Gedagt’nis Deere,
En schoon dat staal en marmorsteenen
Niet van zyn tant blyft ongeschent,
Blyft G’ egter in ons hert geprent,
Daar willen w’ altoos Uw beweenen!
Daar wert voor U, ô Roem der Braaven!
Van elk een Graftzuyl opgerigt,
Gantsch Neêrlands volk, aan U verpligt,
Zal eeuwig Uw in ’t hert begraaven.
GRAFT-SCHRIFT.
De Wand’laar treede Eerbiedig toe,
Hier Rust, het Pronkstuk aller Vorsten,
Die voor ’s Lands Welzyn nimmer moe,
Die swaaren Last zo trouw’lyk torsten;
In HEM steeg tot den hoogsten trap
De Luyster van ’t Stadhouderschap.
’t Is WILLEM, CAREL, Neêrlands Eer,
Die HENDRIK, FRISO van Oranje,
De Liefde, Vreugde, en Ziels-begeer’
Der Kroon-Princesse van Brittanje;
Dog schoon Zyn kout Gebeent’ hier lyt,
Hy blyft de Onsterf’lykheid gewyd.
Hier zwygt myn Tong, bezwykt myn Hert,
Nooit maalde 8 ik regt zyn Lof, zyn gaaven! 8 maalde: tekende
’k Zeg dan alleen, tot Neêrlands smert,
Hier legt de Braafste Prins begraaven,
De Vierde WILLEM van NASSAOUW,
Zyn Doot bragt ’t gantsche Land in Rouw.
LUCRETIA CHRISTINA VAN BOCHOVEN.
In magnis voluisse sat est. 9 9 In grote dingen is reeds de goede wil
voldoende. Zie p. 12.
57