Full text - Igitur - Universiteit Utrecht

Vergun, Godvrugtige PRINCESSE
Bedroefde Moeder 3 ! dat myn Digt 3 Maria Louise, vrouw van Johan
Sig thans in ootmoed tot U rigt, Willem Friso
God telt Uw Traanen in zyn flesse 4 , 4 Referentie aan Psalm 56:9:
‘Gij hebt mijn omzwerven
Met God kwam Gy weleer te boven geteld; leg mijn tranen in Uw
Die slag, toen Uwe Vorst en Heer fles; zijn zij niet in Uw register?’
Door ’t droefste sterflot zonk ter neer,
Die God wil U weer hulp beloven,
Zyn magtige arm wil U sóó helpen,
Schoon ramp op ramp Uw treffen moet,
Dat nooit Uw Edele gemoet
De droefheyd, gansch zal overstelpen,
’t Is waar geen onheyl trefte ooit nader,
Dog ’k wensch! dat GY eens op ontboôn
Tot uwen God, voor zynen Throon
Moogt wedervinden Zoon en Vader!
O Jonge PRINS 5 van God gebeeden! 5 Zoon Willem Batavus, de latere
Wast op tot heeling onser smert! Willem V
’k Verseeker U gansch Neêrlands hert,
Zoo G’ op uw Vaders spoor zult treeden,
Nog pas in de uchtend van Uw leven,
Hoort GY reeds, met wat deerenis
Dat yder treurt, om ’t droef gemis
Van die U ’t leven heeft gegeven,
God doe op U de Geest weer ruste
Uw’s Vaders, ons soo vroeg ontrukt!
Ons Vaderland sal, hoe bedrukt!
Zig dan in de Ed’le Telg verlusten.
En Gy Grootmoedige Vorstinne 6 6 Prinses Anna
Weleer der Britten oogenlust!
’k Besef, hoe dat Uw hert ontrust
’t Verlies van ’t voorwerp uwer minne,
De naare Rouwgalm uwer smerte,
Waar meede U treft Gods albestier,
Daar van voelt yder Batavier
De teederste Echo in zyn herte,
Die Held wiens doot U ’t hert doet breeken,
Mist GY, en missen wy gelyk,
Dog Eeuwig sal ons ’s Lands Chronyk
Met de uyterste Eerbied van HEM spreeken,
Daar in zal men den nazaat melden,
Hoe Neêrlands liefde, hoop, en trouw,
Was Prins Wilhelmus van NASSOUW,
Het puyk en pronkjuweel der Helden,
God wil U tot ’s Lands heyl bekwamen,
En doe in ’t Vorstelyke Kroost,
56