Toespraken algemene conferentie - The Church of Jesus Christ of ...

de mannen één voor één binnen te
zien komen. Daar waren ze dan. Ze
hadden helemaal geen slaap gehad
en gingen er vanuit dat hun oogst
verloren was gegaan. […] Ik observeerde
hen tijdens de voorbespreking.
Ze vonden het moeilijk om wakker
te blijven. Maar in plaats van het af te
laten weten, waren ze toch aanwezig.
Er waren 38 mensen in de dienst
aanwezig (een volle dienst)! Het was
voor ons allemaal een opbouwende
ochtend. We bedankten onze hemelse
Vader voor goede mensen die hun
plicht doen, wat er ook gebeurt. Ik
voelde dat er die ochtend een bijzondere
sfeer was. Ik weet zeker dat Hij
blij was dat we graag naar zijn huis
gaan en dat we daar op zo’n vervelende
ochtend graag aanwezig waren.’
Het verhaal houdt daar niet op en
gaat in feite nog verder.
De meesten van wie de fruitteelt
verloren was gegaan, konden dat
seizoen op een ander stuk land iets
anders verbouwen, zoals chilipepers
of bonen. Door die gewassen kwam
er tenminste genoeg geld in het
laatje om tot de fruitoogst van het
102 Liahona
daaropvolgende jaar te overleven. Er
was echter een goede broeder met
een jong gezin die geen andere land
had en dat jaar helemaal geen omzet
maakte. Anderen in de gemeenschap
die zagen dat deze broeder in een
netelige situatie verkeerde, regelden
op eigen initiatief en op eigen kosten
een lapje land, gebruikten hun eigen
machines om de grond voor te bewerken
en voorzagen hem van de nodige
chiliplanten.
Ik ken de mensen waar ik het net
over had. Omdat ik hen kende, was ik
niet verbaasd dat ze dat deden. Maar
degenen die hen niet kennen, zouden
waarschijnlijk de volgende twee vragen
stellen die met het woord waarom
beginnen. Waarom kwamen ze alsnog
naar de tempel om hun taken te doen
en te dienen na de hele nacht op te
zijn geweest, om vervolgens te beseffen
dat ze het grootste deel van hun
jaarinkomen kwijt waren? Waarom
zouden ze een ander in ernstige nood
in hun middelen laten delen, die op
dat moment zo schaars en waardevol
waren, toen hun eigen financiën er zo
slecht voor stonden?
Als u begrijpt wat het betekent om
een discipel van Jezus Christus te zijn,
dan weet u het antwoord op die twee
vragen wel.
Wie zich verbindt om een discipel
van Christus te zijn, begint aan een
levenslang proces. En dat pad is niet
altijd makkelijk. Als we ons van onze
zonden bekeren, zijn wil nastreven en
net als Hij onze medemensen dienen,
gaan we onvermijdelijk meer op Hem
lijken. Ons hoogste doel is om zoals
Hij te worden en één met Hem te worden
— dat is wat waar discipelschap
in feite inhoudt.
De Heiland vroeg zijn discipelen
toen Hij Amerika bezocht: ‘Wat voor
mannen behoort gij daarom te zijn?’
Daarna gaf Hij antwoord op zijn eigen
vraag: ‘Voorwaar, Ik zeg u, zoals Ik
ben’ (3 Nephi 27:27).
Het is niet makkelijk om zoals
de Heiland te worden, vooral in de
wereld waarin wij leven. We worden
praktisch dagelijks met moeilijkheden
en tegenspoed geconfronteerd. Daar
is een reden voor. Het is een van
de voornaamste doeleinden van het
sterfelijk leven. In Abraham 3:25 staat:
‘En wij zullen hen hiermee beproeven
om te zien of zij alles zullen doen
wat de Heer, hun God, hun ook zal
gebieden.’
De aard en intensiteit van die
beproevingen en moeilijkheden variëren.
Maar niemand gaat door het leven
zonder ze mee te maken. Meestal
denken we bij beproevingen aan het
verlies van een oogst of een baan, het
overlijden van een dierbare, ziekte,
lichamelijke, mentale of emotionele
arbeidsongeschiktheid, armoede of
het verlies van een vriendschap. Maar
er is een gevaar dat mensen door
het bereiken van schijnbaar belangrijke
doelen nodeloos hoogmoedig
worden, waardoor ze meer naar
de eer van de mensen dan naar de