Biografie

het Kloosterleven te omhelzen, zou de vrome jongeling nog eens bevredigd zien.
Hem gebeurde hetzelfde wat eens zijn grooten stadgenoot, den zaligen Petrus
Canisius was overkomen. Ook deze voelde het verlangen in zich opkomen naar
den staat van volmaaktheid, en twee vrome vrouwen, Maria Van Oosterwijk en
Reinalda Van Arnhem, voorspelden hem, dat eene nieuwe Orde van Priesters zou
gesticht worden, en hij een harer eerste Leden zijn zou. 4
De Kloostervereeniging, waarvan Ferdinand Hamer lid zou worden, en waaraan
hij, door zijn marteldood, de grootste glorie zou schenken, was nog niet gevormd,
toen de jeugdige philosoof, na in zijn examen geslaagd te zijn, in Augustus 1860
het Klein-Seminarie met het Groote verwisselde. Wij zien hem thans in het
aartsbisschoppelijk Seminarie van Rijsenburg, waar hij zich met onverdroten
ijver aan de studie der Godgeleerdheid wijdde. Ook hier was hij door zijne
vroomheid en lieftalligheid spoedig de lieveling van leeraren en medestudenten.
De deugden reeds in Nijmegen en in Culemborg beoefend, verkregen te
Rijsenburg nog grooter glans, en het was geen onwaardige aan wien de
Aartsbisschop Mgr. Schaepman den 10 den Augustus 1864 te Utrecht het H.
Priesterschap toediende. 5
Te Rijsenburg was het, dat Ferdinand Hamer in den Z. Eerw. Heer Theophilus
Verbist een man leerde kennen, die voor geheel zijn leven op hem een
beslissenden invloed zou uitoefenen. Deze gewezen aalmoezenier van het
Belgisch Leger had sedert China’s opening voor de missionarissen in 1861 den
lang gekoesterden wensch, van zich gansch aan de bekeering der heidenen te
wijden, al nader en nader tot zijne verwezenlijking gebracht.
In verband met den toenmaligen pastoor der St. Gudula te Brussel, den Z.E.
Heer Van Segvelt en de beide E.E.H.H. Vranckx en Verlinden van St. Jans
Molenbeek, vroeg hij de Kerkelijke overheid om het noodige verlof, en stelde zich
tegelijkertijd ter beschikking van den prefekt der congregatie de Propaganda Fide.
Men stelde hem echter voor, eerst in Europa een Seminarie te stichten, waarin
voortdurend nieuwe werklieden voor de Chineesche missie zouden gevormd
worden. 6
Als vijfde voegde zich bij hen de kapelaan van Scherpenheuvel, met name J.
Bax en bijna terzelfder tijd de pas gewijde priester Ferdinand Hamer. Jezuïet had
hij niet mogen worden; daarvoor werd hij nu als het ware medestichter van een
genootschap dat in de weinige jaren van zijn bestaan reeds een groot getal
heidenen van het eeuwig verderf gered heeft, en thans als naar een schitterend
voorbeeld mag opzien tot den voor zijn H. Geloof zoo glorierijk gevallen bisschop.
Het onbevlekte Hart van Maria, waaraan de congregatie is toegewijd, heeft den
stoutmoedigen apostel voor zich behouden, zooals O.L.H. van den Berg Karmel
den onlangs zalig verklaarden P. Dionisius van de Geboorte in hare orde opnam,
aan wien eveneens de intrede in de Sociëteit van Jezus was geweigerd.
4 Zie Sequin-Allard S.J. “Leven van den Gelukz. P. Canisius blz 13 vlg.2.
5 Den 30 sten Mei 1863 had hij de Tonsuur en de 4 lagere Orden, den 31 sten Mei het Subdiaconaat en
op de 31 sten December het Diaconaat ontvangen.
6 Zoo ontstond in 1863 het missiehuis van Scheut.
- 3 -