Biografie

I. Jeugd en Roeping
Sedert meer dan ééne eeuw behoort de Familie Hamer tot de door Godsvrucht
en vroomheid uitmuntende families van Nijmegen. Hooge betrekkingen of groote
rijkdommen zou men tevergeefs bij hare Leden zoeken. De welbekende
kruidenierswinkel in de Molenstraat bracht nochthans winst genoeg, om haar
een onbekrompen burgerlijken welstand te verzekeren.
Den 31 sten Mei 1826 was Hendrik Hamer in den echt getreden met Aleida
Francisca van Aernsbergen. Het was eene gelukkige verbintenis. Echte
vroomheid sierde den man, buitengewone godsvrucht en een onwrikbaar
vertrouwen op God waren het deel der huisvrouw.
De Heer zegende den echt met negen kinderen: zes zonen en drie dochters. Op
21 Augustus 1840, den dag der Geboorte van den zesden telg vermeldt het
doopregister der St. Ignatius-parochie de geboorte van: “Ferdinandus Hubertus
Hamer”.
Gerardus, zijn oudste broeder, had reeds de school verlaten om Vader in diens
zaken behulpzaam te zijn. De twee volgende zonen “Jacobus” en “Johannes”
waren in 1845 ter voorbereiding tot den geestelijken Staat naar het
Aartsbisschoppelijk Seminarie te Culemborg vertrokken.
Ook de kleine Ferdinand moest bij Meester Pothast op school gaan. Een
buitengewonen aanleg voor de studie bezat hij niet, maar destijds reeds kon men
bij den kleinen student een ijver ontdekken ver boven zijn leeftijd, die zelfs voor
moeilijker arbeid niet terugdeinsde. Vroegtijdig leerde hij den priester de H. Mis
dienen.
De door en door katholieke geest, waarvan alles in het ouderlijk huis
doordrongen was, het voorbeeld van zijn Vader, die in de St. Vincentius
Vereeniging en bij andere werken van Christelijke Liefdadigheid altijd een van de
eersten plag te wezen, bleven niet zonder uitwerking op zijn onbedorven gemoed.
Zij geven ons de verklaring van een klein voorval, waarvan de heugenis in de
familie van den Geloofsheld tot nu toe bewaard bleef. In de St. Ignatius kerk zou
eene Vereeniging gevormd worden ter bestrijding eener kwade gewoonte (vloeken,
drinken of iets dergelijks). De priester, wien de taak was toevertrouwd om dit
vrome genootschap op te richten, vroeg in de preek de geloovigen zich na den
dienst als Leden te laten inschrijven. Slechts één enkele was daartoe geneigd: de
kleine misdienaar Ferdinand. Den volgenden zondag had de pater geen beter
succes: behalve zijn misdienaar bleef niemand in de kerk. De knaap lachte met de
spottende bemerkingen zijner makkers, en toonde zoo, dat hij toen reeds met
moed en vastberadenheid dorst op te komen, voor wat hij als goed en recht
erkende.
In October 1849 trad de oudste der twee studeerende broeders in de
Franciscaner Orde; in September 1852 bracht zijn broeder Johannes zijn besluit
om Jezuïet te worden ten uitvoer.
Ook in Ferdinand was het verlangen naar het H. Priesterschap reeds ontwaakt,
en zijne Ouders waren blij dit derde offer aan den Heer te mogen brengen.
- 1 -