Biografie

ook de rekening en verantwoording zoo op geestelijk als stoffelijk gebied aan den
bisschop was afgelegd, kon hij de balans der missie opmaken. “Op materieel
gebied (schrijft hij) is dit jaar maar ellendig. Overal is het geweldig droog geweest,
op sommige plaatsen heeft het niet, op andere eens of 2 maal geregend, en nog
op vele plaatsen is de weinige oogst, die er nog was, op 8 Sept. bevroren. Voor het
spiritueele echter is het wat beter. Dit jaar zijn wij weer wat vooruitgegaan. Het
getal christenen is wederom met 519 vermeerderd, en het zou nog grooter zijn,
als in ‘t voorjaar geen ziekte onder de kinderen ware geweest, waaraan er zeer
velen gestorven zijn.” (8 Oct.) In dit korte bericht wordt een aanwinst van land
niet vermeld, die de missie dit jaar mocht verkrijgen. De Koning van Othok had
nl. eene vlakte van ± 2000 hektaren aan de missie geschonken. “Dat kost ons
dus niets anders dan wat fooitjes aan de Mongoolsche mandarijntjes, die het
moeten afmeten, en een cadeau aan den Koning en de ministers.” (10 Juli 1899).
Rustig was dit jaar voorbijgegaan. Slechts nu en dan had een enkele windvlaag
het evenwicht van den dampkring verbroken. Waren het stooten, die den
naderenden orkaan aankondigden? In Europa scheen men het te meenen. Reeds
3 Febr. werden echter broeders en zusters gerust gesteld: “Uit de couranten zult
gij wel gelezen hebben, dat het thans in China niet heel rustig is. Maar maakt U
maar niet ongerust. Hier in Mongolië hooren of zien wij van niets; de bewegingen
zijn meer in het zuiden.”
Dan weer op den 8 sten Mei:
“Maakt U maar niet ongerust over ons; wij wonen hier rustig in de woestijn...
en vernemen eerst van verre de berichten, dikwijls pas uit de couranten van
Europa.”
De visitatiereizen gingen hun geregelden gang. De laatste, welke hij van Santao-ho
ondernam, gaf den bisschop veel troost. “Overal was vooruitgang
zichtbaar, de Heeren gezond en wel.”
De eerstvolgende reis van den grijzen opperherder was zijne verhuizing naar
Eul-che-se-king’ti:
“Ziehier de reden. Toen in 1884 het Vicariaat van Z.W. Mongolië werd
opgericht, was de vlakte van San-tao-ho de eenige belangrijke plaats van de
missie, zoodat Mgr. De Vos Z.G. daar de hoofdresidentie stichtte.
Sedert dien tijd is echter de toestand geheel veranderd. In het oostelijk district
is veel beweging tot bekeering gekomen, en zijn verreweg de meeste
catechumenen. Onze grootste verwachtingen liggen daar, en tevens is het voor de
correspondentie de meest geschikte plaats. Brieven en stukken komen eerst in
Eul-che-se-king’ti aan. De koerier van daar naar San-tao-ho loopt 8 à 10 dagen,
zoodat, als er presseerende affaires zijn, het altijd een verlet geeft van 20 dagen,
wat al dikwijls veel nadeel aan de administratie heeft opgeleverd, zoodat de
heeren er al sedert jaren op hebben aangedrongen, dat de hoofdresidentie zou
worden overgeplaatst. Ik had er altijd dit tegen: de noodzakelijke onkosten, en,
als men oud is, verandert men niet gaarne. Maar de noodzakelijkheid wordt te
dringend, zoodat ik beslooten heb, het volgend jaar in Maart te verhuizen.” (18
Dec. 1899). In de nieuwe residentie was alleen goed de in het laatste jaar
ingewijde fraaie en groote kerk, voor welks bouw Z.D.H. zich ook veel moeite had
gegeven.
- 57 -