Biografie

VIII In het Vicariaat Z.W. Mongolië (Ortos)
Reis naar Europa
De laatste 10 jaren
Zeven kleine koninkrijken 29 vormen het gebied der Ortos, dat naar het zuiden
door den Grooten Muur, naar alle andere kanten door den in een halven
cirkelboog stroomenden Hoang-ho, van de aangrenzende Chineesche bezittingen
bijna geheel wordt afgesloten. De koningen zijn verplicht den Keizer van China
schatting te betalen, een hunner verkrijgt voor een grooter som den voorrang en
het oppergezag over de andere. Het land, waarover zij heerschen is eene
hoogvlakte van 500 tot 2000 meter hoogte, onvruchtbaar en dikwijls door
hongersnood geteisterde streken. Men kan het beschouwen als een overgang tot
de groote zandwoestijn Gobi, die ook in het Vicariaat Z.W. Mongolië ligt.
In Februari 1874 waren de eerste priesters van de Belgische missie,
aangemoedigd door de uitnoodigingen van den Koning van Eulet naar dit land
van de eigenlijke Mongolen getrokken; kort daarna waren eenige anderen
gevolgd, en na bijna onoverkomelijke moeilijkheden, en offers waren zij er
eindelijk in geslaagd eenige middelpunten te bezetten en daar kapellen op te
richten, waar de bekeerde herders der woestijn ter aanbidding van den waren
God samenkwamen.
Een der twee eerste geloofsverkondigers, de Eerw. Heer Alph. De Vos, was in
1883 tot Bisschop en Apostolisch Vicaris van Z. West Mongolië benoemd.
Een onverwachte dood rukte hem den 21 sten Juli 1888 uit veelbelovenden
werkkring weg. 30 Tot zijn opvolger werd Mgr. F. Hamer bestemd. Deze
aanvaardde zijn nieuwen post in een toestand van groote afmatting. De welhaast
25 jaren uitputtenden arbeid hadden zijne gezondheid zeer ondermijnd. De maag
weigerde bijna elke spijs op te nemen. De geestelijke behoeften der christenen
zouden zeker den ijverigen bisschop belet hebben ooit in het land zelf eenige rust
te genieten. Daarom drongen zijne missionarissen er met nadruk op aan dat hij
in het geboorteland zijne krachten zou gaan herstellen. Hij onderwierp zich aan
hun oordeel en ging na het Verlof van de Propaganda verkregen te hebben in het
voorjaar van 1890 op reis naar Europa, naar het geliefde “NEDERLAND”.
Reis naar Europa
Op 21 Maart trof de Bisschop in Tiën-tsin verschillende van zijne
medebroeders, welke gedeeltelijk pas onlangs in hunnen nieuwen werkkring
waren aangekomen. Hartelijk werd “de gevierde Strijder, de beminnelijke Vader,
en een der eerste medehelpers onzer jeugdige Congregatie” 31 in ons midden
verwelkomd.
29 De koninkrijken heeten: Djoungar, Wangking, Tjasak, Wouchen, Othok, Hang-king, Talat.
Buiten den Hoang-ho liggen nog de Koninkrijken: Mao-ming-ngan, Orat, Alishan, Eulet, en de
prefectuur Ning-sia. Dit alles vormt het Ap. Vic. Z.W. Mongolië.
30 Zie Missiën China & Congo I blz. vlg.
31 Zie “Indemans” Landreis naar Ili blz. 1.
- 43 -