Biografie

dienen kon als huis voor de jaarlijksche geestelijke afzondering. Mgr. Hamer had
reeds in vroeger jaren het groote nut dezer afzondering leeren kennen, en stond
er op, nu, zoowel als later, dat zijne onderhoorige priesters, zoo mogelijk jaarlijks
in deze heilige oefeningen zich den voor hun moeilijk ambt zoo noodigen zegen
verschaften. Ook in dit was hij een man van plicht, evenals hij niet licht van het
bidden van het brevier dispenseerde, zoo ook niet van deze jaarlijksche
vernieuwing des geestes. Door zijn eigen voorbeeld ging hij overigens allen hierin
voor.
Voor eene vaste woonplaats was dan gezorgd. Hoe moest men nu verder te
werk gaan? De schrandere en helderziende bisschop had zijn plan gereed. Op de
eerste plaats moesten de bestaande gemeenten eene bepaalde organisatie krijgen.
En konden ook, bij gebrek aan priesters, slechts zeer weinig plaatsen eene
residentie verkrijgen, zoo ware het toch nuttig, trots alle moeilijkheden, die van
den kant der mandarijnen, zoowel als der “geleerden” bij het aankoopen van
grond gemaakt werden, op vele plaatsen scholen op te richten, en zoo aan de
eerste behoefte, aan christelijk onderricht te voldoen. In de keuze der catechisten
gaf de bisschop bewijzen van groot doorzicht. Door deze middelen hoopte men
aan de schromelijke onwetendheid van ouders, zoowel als van kinderen, binnen
niet al te langen tijd een einde te maken. Wat de catechist niet vermocht,
beproefde de bisschop en de priester. Preeken, en onderricht van allerlei aard
behoorden tot de dagelijksche bezigheden.
Eene groote moeilijkheid bestond in het verschil der in gebruik zijnde
catechismussen. Dat moest veranderd worden. Menigeen der oude christenen
klaagde weliswaar met recht over de moeite van het van buiten leeren. De
bisschop echter wist, hoe nuttig het gezamenlijk zingen der waarheden van den
H. Godsdienst is, en drong derhalve aan op de juiste onderhouding van hetgeen
hij dienaangaande voorschreef. De goede gevolgen bleven niet uit. Zooals reeds
even werd aangestipt waren ten gevolge der gebrekkige verzorging, om niet te
zeggen verwaarloozing van het thans bestaande Vicariaat, vele misbruiken
ingeslopen. Toen de christenen zagen, met welke beslistheid en kracht de
missionarissen met hun bisschop tegen de heidensche gebruiken en vooral tegen
het deelnemen aan de overigens niet zeer talrijke feesten in de afgodentempels
ijverden, kregen ook zij moed en waagden het, zich tegen alle uitnoodigingen te
verzetten, en zoo ook aan hunne heidensche medeburgers metterdaad te toonen,
dat zij met die goden van hout en steen geen gemeenschap hadden.
Menig christen, vooral uit de armere klasse der bevolking, had den zondag
bijna algeheel vergeten. Met geduld en volharding slaagde de bisschop erin, om
den dag des Heeren weer als rustdag te doen eerbiedigen.
Nog grooter standvastigheid werd er gevorderd voor de bestrijding der
papaverteelt en het opiumrooken. Daar den christen het kweeken van
maankoppen verboden is, staat hij ver achter bij den heiden, want de maankop
heeft driemaal zooveel waarde, als eenzelfde hoeveelheid van ieder ander gewas.
Is het derhalve reeds moeilijk een heiden tot het christendom te bekeeren, onder
voorwaarde, dat hij zijn winstgevenden arbeid stake, dan zal het niemand
verwonderen, dat een christen, die zijne belofte ontrouw is geworden, zich aan
den duivel der hebzucht heeft overgegeven, en weer begonnen is met de papaver
- 38 -