Biografie

De zorg van de huishouding hadden de zusters der H. Kindsheid op zich
genomen. Deze Chineesche maagden echter waren zoo weinig berekend voor de
hun toevertrouwde taak, dat het den Supérior wenschelijk toescheen, zelf de
hand aan ‘t werk te slaan. Zoo gaf hij hun niet alleen practische aanwijzingen
voor het toebereiden der spijzen, maar hij achtte het ook geenszins beneden zich,
zelf na te gaan, hoe de dagelijksche afval nuttig werd gebruikt; eene voordeeliger
manier in te voeren om varkens te mesten, en dergelijke meer.
De uitbreiding van het christendom vorderde intusschen goed. Eenige uit het
heidendom bekeerde geleerden hielpen de missionarissen zooveel ze maar
konden, nieuwe kinderen voor den God van hemel en aarde te winnen. Dàt
mishaagde den geest der duisternis,: hij wist een soort van christenvervolging te
verwekken. Op den 21 sten Juni 1870 waren te Tiën-tsin de Fransche Consul, de
missionarissen, de zusters, en verscheidene vreemdelingen bij een opstand
vermoord.
Reeds vroeger hadden zich in Mongolië onlusten doen gevoelen; een brief aan
de Europeesche medebroeders, blijkbaar afkomstig van den Overste te Si-wantze,
luidt aldus: “Eene christenvervolging is in aantocht, en het zou mij niet
verwonderen, of de mandarijnen worden er in ‘t geheim van hoogerhand toe
aangezet. Gho-Schenn-fou 15 roept mij naar Tja-ma-keou, waar een zijner
catechisten tot 300 stokslagen werd veroordeeld, omdat hij weigerde, 150 frcs
voor eene nieuwe pagode bij te dragen. Jo-schenn-fou 16 heeft men met den dood
bedreigd, en zijne catechumenen viel men op alle wijzen lastig. Te Tchang-keoueul
heeft de mandarijn een koopman in wapenen de schriftelijke verklaring
afgedwongen, dat hij aan de christenen 200 geweren verkocht had. In een ander
dorp had een christen de uitlevering van zijn dienaar geweigerd, die aangeklaagd
was, om sapeken te spelen. Als zoo een spel een misdrijf is, dan moest men 99%
van alle Chineezen, te beginnen met de mandarijnen, in hechtenis nemen. Maar
dat gaf niets. Onze arme christen werd gevangen gezet en kreeg 250 slagen met
de leerlap in ‘t gezicht. Ooggetuigen hebben mij medegedeeld, dat hij geen
wangen meer heeft en dat de kakebeenen van vleesch ontbloot zijn. Daaromtrent
zal ik een klacht bij den groot-mandarijn te Tai-toung indienen, en zoo de
barbaar, die deze onverdiende straf heeft laten uitvoeren, niet zijn ontslag krijgt,
zal ik te Pe-king de noodige stappen doen. 17
De vrees der Chineezen, dat de Franschen een expeditie zouden uitzenden om
wraak te nemen voor het bloedbad te Tiën-tsin, bracht in Mongolië allerlei
gespuis op de been. De heidensche soldaten verkondigden reeds luide, dat zij, na
de overwinning behaald te hebben, de christenen allen zonder uitzondering
zouden vernietigen. Deze zochten hulp bij de missionarissen, en smeekten om de
voorbereiding tot een zaligen dood; de catechumenen baden onder tranen om de
genade van het H. Doopsel.
Zoo was de stand van zaken in China, toen Frankrijk, aan wien het
protectoraat over de missionarissen in het oosten was toevertrouwd, den eenen
15 Chineesche katholieke priesters – Schenn-fou = Geestelijke Vader = Pater
16 Chineesche katholieke priesters – Schenn-fou = Geestelijke Vader = Pater
17 Zie: Voyages etc. I blz. 130 – 136 vlg.
- 29 -