Biografie

uiten en sloegen de ruiten door om te zien. Ik zette mijn knecht buiten om de
wacht te houden, hoorde de biecht en den volgenden nacht is de moeder
gestorven.”
De voortdurende omgang met de Chineezen had hem zeker gemak geschonken
om zich uit te drukken. Zoo was de jonge priester reeds in staat, om alleen uit te
gaan, en de noodzakelijkste religieuse bedieningen te verrichten.
Om zijn arbeid te verzoeten stelde den Z. Eerw. Heer Verbist hem voor om bij
zijn buurman in het district Kwan-Tong een bezoek te brengen en dezen
gedurende zijne reis naar den apostolischen Vicaris van Mandsjoerije te
vervangen. Vol vreugde ging hij op dit voorstel in en nam het in ‘t geheel niet
euvel op, als Mr. Van Segvelt hem soms verweet, dat hij te veel van zijne
christenen hield en als hij later verplaatst werd, hij slechts met moeite zou
kunnen vertrekken. Echter was hij zich bewust, dat hij alleen daarom veel van
zijne christenen hield wijl zij aan zijne zorgen waren toevertrouwd, dat hij dus
ook in staat zou zijn, deze geheel vreemde christenen voor den zaligmaker te
verlaten ter liefde van wien hij aan ouders, broeders en zusters had vaarwel
gezegd. (8 September 1866).
Toen hij 24 Augustus na eene afwezigheid van 3 maanden in K’ou-li-t’ou
terugkwam, werd hij met vreugde ontvangen.
De vreugde werd nog grooter, toen hij zijne goede christenen zeide, dat hij van
plan was Z.E.H. Supérior te vragen, om gedurende de wintermaanden bij hen te
mogen blijven, opdat zij niet zonder priester zouden zijn. Hij voelde zich thans in
staat om het kleinere werk der zielzorg zelfs met inbegrip der prediking alleen te
verrichten; het geven van missies wilde hij echter voor ditmaal nog aan P. Lin
overlaten. Zijn plan was, dagelijks van het eene christendorp naar het andere te
trekken en zoo aan ongeveer 1000 nieuwbekeerden gelegenheid te geven om
wekelijks minstens eene keer het H. Offer bij te wonen, hetgeen hun anders zes
maanden lang onmogelijk was.
Voor het feest van Maria Geboorte verzochten de christenen om eene plechtige
hoogmis. Toen Mr. Hamer hun antwoordde, dat de noodige ornamenten
ontbraken, meenden de lieden, dat het bij P. Lin heel goed gegaan was. Deze had
namelijk, toen Mr. Hamer naar de Kwan-Tong was, eene hoogmis gehouden, met
zes misdienaars in de Europeesche hemden van Mr. Hamer. De missionaris
vreesde bij den aanblik van zulke misdienaars het te zullen uitschateren en sloeg
dus de gevraagde gunst af. Voor het feest van O.L.Vr. onbevlekt ontvangen
hoopte hij ook den kerkzang wat te kunnen verbeteren, opdat de hoogmis niet
meer een “schandaal in de kerk” zoude zijn.
Voor het eerst was ook eene groote verbetering in het huis der H. Kindsheid
ingevoerd geworden.
“In deze streek van China (zoo heet het in een brief aan een zijner vroegere
professoren van Rijsenburg) 12 hebben de vrouwen zoowel als de mannen van ‘s
morgens vroeg tot ‘s avonds laat de pijp in den mond; ook de zusters der H.
Kindsheid hadden deze kwade gewoonte tot nog toe niet afgelegd en de poging
van eener mijner voorgangers om hierin verandering te brengen was jammerlijk
12 Naar het Fransch in Voyages ± deel blz. 94 vlg.
- 21 -