Biografie

III De eerste kennismaking met China
De procura der Buitenlandsche Missiën in Hong-kong ligt in de Engelsche
Stad, die tegen eenen hoogen berg is aangebouwd. “Vandaaruit hadden wij een
schoon gezicht over de haven. In die haven telde ik zes schepen met de
Hollandsche vlag. Gij kunt niet gelooven, hoe goed zulks doet, als men zoo 3000
uren van Holland af is. Tevergeefs zochten mijne compagnons naar de Belgische
kleuren; maar op de geheele reis hebben wij ze nog niet ontmoet.”
Het oponthoud te Hong-kong was kort. Reeds op den feestdag van Allerheiligen
vertrokken de laatste 16 van de 260 passagiers, die te Marseille waren
scheepgegaan, met eene Engelsche boot naar Shang-hai.
De “Glengyle” een raderboot van 600 paardekracht, was even zindelijk
gehouden en veel mooier dan de Impératrice. Het eenige verschil was: bij de
bediening had de “mode de Paris” voor de “Engelsche manier” plaatsgemaakt.
Na eene voorspoedige vaart van 3 dagen, was men reeds in de rivier “die ons
naar Shang-hai moest brengen, maar het was er zoo mistig, dat wij het anker
moesten uitwerpen. Het vaarwater was er te smal, en aan weerskanten waren er
groote zandplaatsen. Wij bleven voor anker tot zondagmiddag 2 uur, toen het wat
opklaarde, zoodat wij tot 5 uur konden stoomen. Toen bleven wij weer liggen tot
maandagmorgen. Gij zult misschien zeggen, dat moet vervelend zijn geweest,
maar daar wist men niets van; als men zoo 46 dagen op zee is geweest, dan telt
men een dag min of meer niet.”
Te Shang-hai woonden de missionarissen bij de Lazaristen, wier werkkring in
Mongolië zij immers zouden overnemen. De procurator deed hun het vriendelijke
aanbod, van ook de zaken van het nieuwe genootschap te bezorgen.
In de statie der Paters Jezuïeten vond de “Hollander” een landgenoot, broeder
van Paassen, welke gedurende de 20 jaren van zijn verblijf onder de Franschen in
China zijne moedertaal bijna vergeten was.
De Hollandsche Consul hield voor de nieuw aangekomenen “een wezenlijk
banket” en de Hollandsche vroolijkheid heerschte in den kring. Ter eere der
Belgen liet hij den volgenden dag hun vlag boven zijn huis wapperen.”
Op den 11 den November werd aan de Jezuïeten in Terkias (Tong-kia-do) 2 uren
van Shang-hai eene visite gebracht. Het College en de 2 huizen van de H.
Kindsheid, vooral de laatste, maakten een bijzonderen indruk op den jeugdigen
apostel. De schilderswinkel, de drukkerij, de beeldhouwerij en de orgelfabriek
schenen hem geschikt te wezen om met Europeesche inzichten hen van de
zelfden aard te concurreeren. “Mij dunkt als die kinderen later met de kennissen
onder het volk terugkomen moet zulks veel bijbrengen om de Europeesche
beschaving onder de Chineezen te brengen.”
Er was echter geen tijd te verliezen. De winter stond reeds voor de deur; viel hij
in, dan zouden de missionarissen nog 6 maanden in Shang-hai zijn
teruggehouden.
Dat stond echter gelijk met het verlies van een half jaar voor de missie, “want
de Chineesche Taal die hier gesproken wordt, is zeer verschillend van het Noord-
Chineesch; dus is het voor ons zaak niet langer te wachten, en aanstaanden
- 10 -