Biografie

het diner recreatie, om 8 uur thee “en na de thee speel ik piketten met Mr. Van
Segvelt tot half elf”. Dan avondgebed, rozenhoedje en meditatie op het dek. Zoo
was de geheele dag nuttig doorgebracht.
De laatste dagen werd het weer zeer heet, zoodat de reizigers genoodzaakt
werden om op het dek te gaan slapen. Toen men echter Aden naderde begon de
lucht wat af te koelen: “Goddank zijn wij gezond en wel de Roode Zee uit.”
Het eerste doel der reis was Pointe de Galle op het eiland Ceylon, waar men na
10 dagen aankwam. De zee was zoo rustig, dat alle passagiers gezond bleven
“wat ten gevolge had, dat het bier opraakte. Zulks was minder, want wijn was er
in overvloed. Maar iets wat erger was: de voorraad ijs en citroenen was ook
uitgeput. Het werd hoe langer hoe warmer, zoodat ijs en citroenen
hoofdvereischten waren. Het water, dat wij kregen was altijd lauw en zoo
verlangde ieder om toch te Ceylon aan te komen.”
Hier wachtte den missionarissen eene aangename verrassing. Aan wal vonden
zij den koster van de nabijgelegen kerk, die hen uitnoodigde de aanwezige
missionarissen - een Benedictijn en een Franciscaan, beide Spanjaarden - eens
te gaan opzoeken.
“De Katholieken hebben hier een armoedig kerkje, de pastorie is bijna geheel
open, zooals alle huizen in de warme landen en de Christenen zijn heel in het
rond afgescheiden van de heidenen en Anglikanen. Toen wij met de
missionarissen zaten te praten kwamen al de christenen rond om ons staan in
een grooten cirkel. Op onze visite zouden wij het Land eens gaan zien.
In gezelschap van mijnheer de koster gingen wij naar eene naburige
christengemeente, waar de missionaris donderdags de H. Mis komt lezen. De
Katholieken woonden er allen weer geheel afgezonderd rondom de kerk; en als wij
in hun kerkje waren, nog veel armer dan dat wij ‘s morgens gezien hadden,
kwamen weer de christenen allen naar ons toe, en brachten ons kokosnoten,
frisch water en een soort van bier, zooals zij het noemden, gemaakt van
gedestilleerde kokosnoten, maar dat wij niet konden drinken.
Gij kunt niet gelooven, hoe plezierig dit bezoek voor ons was. Die christenen
kwamen van alle kanten toegesneld om ons kleine diensten aan te bieden,
evenals die eenvoudige christenen van de eerste tijden en tevens konden wij vast
eens zien, wat het eigenlijk is, missionaris te zijn. Wij waren zoo voldaan over
onze reis, dat Mr. Vranckx en ik aangespoord werden op zaterdag den 14 den ‘s
morgens heel vroeg nog aan wal te gaan om daar de H. Mis te gaan lezen. Wij
deden het en waren zeer voldaan over onze reis. In het kerkje waren ca. 100
menschen. Alles was ingetogen en eerbiedig. Zij bleven allen, totdat de 3 missen
uit waren. Daarna gingen wij een kop koffie drinken bij de missionarissen en
wederom kwamen allen heel eerbiedig om ons heenstaan. Aan iets, wat wij daags
te voren vergeten hadden, hadden wij nu gedacht. Wij hadden namelijk een pak
prentjes medegenomen, en gaven die rond, die met buitengewone vreugde en
dankbaarheid werden ontvangen. Daarna gingen wij spoedig weer terug, want om
9 uur zou de boot vertrekken.”
Den 21 sten was men om hetzelfde uur reeds in Singapore. Ook van hier kon
eene vreugdevolle tijding gestuurd worden. De bezitter van het grootste hotel der
stad, die 20 jaar geleden in Antwerpen knecht was, verzocht zijne landslieden,
om bij hem te komen dejeuneeren en diende hen zelf als vriendelijke gids door de
- 8 -