Biografie

In October 1864 kwam de novice te Scheutveld, 20 minuten van Brussel, aan.
Den 24 sten van dezelfde maand was hij getuige, hoe zich de eerste Leden door
geloften voorloopig voor 3 jaren aan hunne nieuwe roeping verbonden: den arbeid
voor eigen zaligheid en bekeering der Ongeloovigen, vooral in het Keizerrijk
China.
De Overste had in den eersten tijd natuurlijkerwijze vele zaken buitenshuis te
bezorgen: daarom moest de novice Ferdinand Hamer (zijne medebroeders
noemden hem den “Hollander”) in Scheut de taak van procurator vervullen.
Reeds 15 August 1865 werd hij tot de Geloften toegelaten, en bijna
tegelijkertijd kreeg hij zijne bestemming voor China.
Met hem, zouden ook de Overste Mr. Theophilus Verbist benevens de Heeren
Aloïs Van Segvelt en Frans Vranckx daarheen vertrekken. Als veld van
werkzaamheid was aan het jeugdige Genootschap “Mongolië” toegewezen, opdat
de Fransche Lazaristen die daar toenmaals werkzaam waren, hunne broeders in
de andere missiën der congregatie konden te hulp snellen. 7
Zoo was dan aan den vurigen wensch van den ijverigen priester voldaan; hij
mocht alles verlaten om voor den Zaligmaker in heidensche landen aanbidders
en vereerders te winnen.
Hard viel hem het afscheid van huis, maar hij was er de man niet naar het
offer te vreezen. Op den dag van zijn vertrek droeg hij de H. Mis op geassisteerd
door zijne twee Broeders, en toen spoedde hij zich weg, om de smart niet te
vergrooten door een lang afscheid.
Met welke gevoelens de vrome ouders hun geliefden zoon vaarwel zegden, zien
wij het best uit den brief dien zijn Vader hem nazond:
(zonder dagteekening)
“Eerwaarde zoon!
Wij zegenen U. Ew. in den naam des Vaders, des Zoons en des H. Geestes,
hopende dat de goede God dezen zegen moge aannemen, en dat Hij U door zijnen
Engel verder op den weg zal beschermen.
Van onzen kant hopen en bevelen wij U. Ew., dat gij altijd den Heer
getrouwelijk dienen zult.
Heb God altijd in Uwe gedachten, eert Uwe overheden, vraag hunnen wijzen
Raad en laat nooit geen hoovaardij in Uw hart of gedachten de overhand hebben.
Alles komt daaruit voort.
Immers die zich verheft, zal vernederd worden. Verder bevelen wij U den arme
aan.
Geef aalmoezen, keer Uw aangezicht nooit van den arme af, en doe
barmhartigheid naar uw vermogen.
Hopende, dat Gij dit weinige, uit een welmeenend hart gezegd, ten goede zult
aannemen, en dat wij elkander in het gebed niet zullen vergeten, zoo blijven wij
na U. Ew. eene voorspoedige reis toegewenscht te hebben met hoogachting,
Uwe dierbare Ouders.
“Verder, geliefde Ferdinand, herinner U aan de laatste woorden van moeder:
Houd moed, het is Gods wil.”
7 Zie Heimbucher, Ordens Geschichte II blz. 392.
- 4 -