PDF (Dibbits, H.C. (1998) Vertrouwd bezit. Materiële cultuur in

176
rond het midden van de zeventiende eeuw, bij schilders als Jan Steen. 14 Al
rond 1700 zijn er naast de volgens de Parijse mode aangeklede poppen ook
poppen in specifiek lokale klederdracht in omloop. 15
In het begin van de achttiende eeuw vormden ‘de boeren’ een inspiratiebron
voor onder meer de dichter Rotgans, die in zijn Boerekermis (1708) ‘het
landvolk’ dat ter kermis gaat beschreef. Zijn lezers, onder wie blijkens de
nalatenschappen ook een viertal Maassluise notabelen, konden zich vermaken
met herkenbare beelden van boerenmeisjes met bloedkoralen kettingen,
een haarnaald, een zilveren sleutelreeks en een beugeltas, een blauw keurslijf
en een rode scharlaken rok, ‘die mooglyk in een jaar geen zon- of maanlicht
zag, maar tot dit feest gespaart, zoo lang vergeeten lag’. 16
In 1737 dichtte de Maassluizer Hendrik Schim geheel in de traditie van
de pastorale poëzie:
Maer wie komt daer herwaerts treden?
’t schijnen jonge lien van ’t velt,
Die voor dezen dag verzelt
Met vermaek den tyt besteden
Treen die vrijster niet parmant?
Hoe zal ik dien opschik malen!
Let eens op dien ro koralen
Om den roffels hals! De hant,
Hard van eelt, draegt goude ringen;
’t Zilver rinkelt op haer zij:
Blinkt die gouden naelt niet bly
onder ’t mutsje? O stedelingen,
Staen heur rokken naer uw’ zin?
Daer zijn geen balijnen in.
En over de ‘vrijer’:
Niet min aartig zijn de vrijers
Met hun boere-pij getooit,
Naer den ouden trant geplooit,
Vers gemaekt bij d’eer der snijers
’t Kermisrokje toont zeer net,
Want het staet van boven open,
’t Hemtrok met zijn zilvren knopen
dat met koorden is bezet. 17
Schim plaatst met zijn gedicht ‘de lieden van het veld’ tegenover ‘de stedelingen’
en zoekt daarbij de verschillen inderdaad vooral in de kleding. Naar
we mogen aannemen noemt hij, om het beeld over te laten komen, vooral die
aspecten van kleding die zijn lezerspubliek (de stedelingen of misschien