Geavanceerde medische technologie in de thuissituatie ...

pag. 118 van 132 RIVM rapport 265011004
5.2 Respiratoire en circulatoire monitoring
5.2.1 Typen apparatuur en werking
Monitoren voor respiratoire gassen, zoals zuurstof- of koolstofdioxide, worden meest ingezet
voor de monitoring van de cardiorespiratoire status van de patiënt bij operaties en op de
intensive care, maar zijn ook in andere omgevingen geïntroduceerd, zoals bij de patiënt thuis.
Meest voorkomend zijn monitoren die het zuurstofgehalte en hartslag meten, de zogenaamde
pulsoxymeters. Hierbij wordt een sensor aangebracht op een pulserend arterieel vaatbed,
zoals op een vinger of een teen. De sensor bevat een dubbele lichtbron (dat wil zeggen rode
en infrarode diodes, de zogenaamde LEDs) en een fotodetector. Op het display van deze
monitor zijn zichtbaar:
- de zuurstofverzadiging van hemoglobine in het arteriële bloed (procentueel);
- de pulsfrequentie (slagen per minuut);
- eventueel een golfvorm of een andere indicatie van de pulsamplitude.
De meeste pulsoxymeters geven ook een hoorbaar signaal af tegelijk met elke puls.
Er bestaan ook monitors die naast het zuurstof-, ook het koolstofdioxidegehalte meten
(capnografie).
Een deel van de apparatuur is uitgerust met een hoorbaar of visueel alarm, voor bijvoorbeeld
polsslag, zuurstofspanning of lege batterij. De monitors zijn draagbaar, zoals de vinger
pulsoxymeters of polsmodellen, maar er zijn ook grotere modellen verkrijgbaar (zie Figuur
21, pag. 113). De apparatuur werkt op netspanning of batterijen en bevat verder een aantal
functieknoppen [CTB Utrecht, pers. comm.; PT Medical].
Accessoires
- sensor (vingerklem, oorclip of zelfklevende sensoren; sensoren geschikt voor éénmalig
gebruik of hergebruik; sensoren voor volwassenen of sensoren voor pediatrisch
gebruik);
- kabeltjes;
- beschermhoes;
- batterijen.
Een toepassing van de apparatuur is de controle van de instelling van beademingsapparatuur
bij de patiënt thuis. Hierbij wordt een gecombineerde oxymeter/capnograaf ingezet door een
medewerker van het CTB. De apparatuur wordt in het beademingssysteem aangesloten.
Meestal vindt een meting gedurende de nacht plaats. De dag erna wordt de apparatuur
opgehaald. Aan de hand van de opgeslagen gegevens in het geheugen van de apparatuur
wordt bekeken of de instelling van het beademingsapparaat juist is. De meting wordt twee
keer per jaar of zonodig vaker gedaan [CTB Utrecht, pers. comm.; ErasmusMC, 2004]. Ook
komt het voor dat de pulsoxymeter als extra bewaking bij kinderen met thuisbeademing
wordt ingezet [CTB Rotterdam, pers. comm.]
Onderhoud van de apparatuur is beperkt tot het reinigen van de buitenkant van de apparatuur
en vervanging van de sensoren. De eenvoudigere modellen hoeven niet gekalibreerd te
worden tijdens de levensduur van het apparaat [PT Medical, pers. comm.]. De gecombineerde
capnograaf/pulsoxymeter moet maandelijks gekalibreerd worden [CTB Utrecht, pers. comm].
5.2.2 Indicaties en gebruikersaantallen
De apparatuur voor respiratoire en circulatoire bewaking wordt onder meer ingezet bij:
- thuisbeademing (ter controle op de instelling van de apparatuur of ter bewaking bij
kinderen);
- zuurstoftherapie;