Nieuwsbrief 171 – 15 februari 2013 – pag. 1 Inhoudsopgave ...

Nederlandse bestel op 9 juni 2012. “We zijn al bezig met de grootste bezuinigingsoperatie sinds
mensenheugenis,” zegt de voorzitter van de publieke omroep, Henk Hagoort in 2012, verbolgen reagerend
op de bezuinigingsplannen van de politiek; “Dan blijft er niets meer over”. i
Onder Hagoort blijkt de gerichtheid op geldelijk gewin net als bij de commerciëlen de boventoon te voeren
en er sprake te zijn van een ‘verziekte graaicultuur’. Tineke Bahlmann, voorzitter van het Commissariaat
voor de Media, zegt over de geldbesteding; “Ik mis in Hilversum het bewustzijn dat je werkt met geld van
andere mensen en dat je er dus voorzichtig mee moet zijn”. Omroepen laten zich fêteren door corporate
mediaproducenten; de verantwoordelijke minister Plasterk deelt mee ‘geschokt’ te zijn “dat omroepen
snoepreisjes zouden aannemen van producenten aan wie ze opdrachten geven. Dat die kosten mogelijk
indirect ook nog betaald worden met geld dat bedoeld is om programma’s te maken, keur ik ten zeerste af.” ii
De destijds uiterst populaire NRCV-coryfee, televisiemaker en kijkcijferkanon Rik Felderhof, voegt daaraan
toe niet te geloven in de toegezegde verbeteringen en doet een boekje open over de exorbitante salarissen
van presentatoren bij de publieke omroep van soms 800.000 euro per jaar naast de inkomsten uit hun privébedrijven
(klik hier voor een overzicht van deze privé-bedrijven). Maar volgens Hangoort heeft “Felderhof
blijkbaar niets begrepen van de maatschappelijke discussie” en over Felderhofs opsomming van de vele
mogelijkheden tot belastingontduiking zegt hij: “het stoort mij zeer, die bijna arrogante toon waarop hij de
ontsnappingsroutes noemt”. Op Hangoorts beschuldiging van arrogantie reageert ‘klokkenluider’ Rik: “Ik heb
verteld wat veel mensen in Hilversum weten, maar wat blijkbaar niet openlijk verteld mag worden”, doelend
op de democratische noodzaak voor de Nederlandse Publieke Omroep om transparant te zijn over de
besteding van uw belastinggeld. iii “Publieke omroep hekelt Rik Felderhof”, kopt Het Parool weldra op 20 juli
2009. Zijn met de Gouden Telivizier Ring bekroonde programma Villa Felderhof wordt terstond van de buis
gehaald. Van Rik hebben wij sindsdien nooit meer vernomen: Exit Felderhof.
Baas publieke omroep: “Verbondenheid met Israël betekent voor mij dat ik geloof dat Israël Gods
uitverkoren volk is”
Voorzitter publieke omroep, Henk Hagoort was eerder directeur van de EO en docent aan de Evangelische
Hogeschool te Amersfoort. Beide instituten, met name de laatste, staan bekend om hun christenzionisme en
koningsgezindheid. Hagoort was tevens redacteur en medewerker bij Theologische verkenningen; Bijbel en
praktijk, uitgegeven vanaf 1985 door Uitgeverij Voorhoeve te Kampen. iv De aanzienlijke patriciërsfamilie
Voorhoeve vanouds verzekeraars en commissionairs in effecten, met als bekendste representant
Bilderberger en Trilaterist Joris Voorhoeve, introduceerde het christenzionisme in Nederland via verspreiding
van het dispensationalisme, diverse publicaties en een nog steeds algemeen in gebruik zijnde zionistische
bijbelvertaling. v Daarnaast schreef Hagoort samen met Hans Bronkhorst, Een heilige stad: Jeruzalem in
jodendom, christendom en islam (1996, JJ Groen en Zn, Leiden). Bronkhorst, eveneens adept van de
Evangelische Hogeschool, was redacteur bij diverse tijdschriften van de zionistische stichting Christenen
voor Israël, promotor van ondermeer het Israël Producten Centrum.
Hagoort is zelf eveneens vurig aanhanger van de Volk-van-God mythe. “Op 5 oktober 2003 is het weer
‘Israël-zondag’. Dat is de dag waarop de Protestantse Kerk in Nederland op een bijzondere manier uiting
[geeft] aan haar onopgeefbare verbondenheid met Israël”, stellen de Protestantse Kerken Nederland.
Hagoort schrijft die datum zelf op de EO-directieweblog:
“Verbondenheid met Israël betekent voor mij dat ik geloof dat Israël Gods volk is en dat Hij een plan heeft
met Zijn volk. Israël is een uitverkoren volk”. vi
(Voor het verschijnsel christenzionisme, de grootste groep zionisten in Nederland en ter wereld, en de
oorsprong van de Volk-van-God myhte, verwijs ik naar Anarchiel.com, 13 september 2010: “Christenen
wegbereiders Nieuwe Wereld Orde”).
Berlusconi van de Lage Landen; “Écht nieuws is informatie die iemand níet gepubliceerd wil zien”
De belangrijkste nationale dagbladen in Nederland zijn De Telegraaf, de Metro, De Spits, het Algemeen
Dagblad, De Volkskrant, de NRC, de Trouw en Het Parool. De Metro is eigendom van een Zweedse
investeringsmediamaatschappij Investment AB Kinnevik, tevens eigenaar van telecomaanbieder TELE2 en
de grootste uitgever van gratis kranten. Metro met een miljoenenpubliek wereldwijd, is door het Guiness
Book of Records uitgeroepen tot grootste krant ter wereld. Het blad wordt volledig betaald uit advertentiegeld
van overwegend mondiale corporaties. Wie betaalt, bepaalt. vii Het merendeel van de landelijke dagbladen,
dat wil zeggen De Volkskrant, het Algemeen Dagblad, de Trouw, Het Parool en voorheen ook de NRC, zijn
in handen van de schatrijke Belgische familie Van Thillo. viii
De zeer katholieke en nationalistische familie Van Thillo maakt haar fortuin met de aankoop in de jaren
dertig van een aantal rubber-, koffie- en palmolieplantages in de naar het voorbeeld van Nederlands Indië
vormgegeven kolonie Belgisch Congo (1908-1960). ix E.D. Morel publiceert al in 1907 zijn aanklacht tegen de
erbarmelijke omstandigheden op de rubberplantages in Belgisch Congo, Red Rubber: The Story of the
Rubber Slave Trade (klik hier voor de boektekst). De Belgische koning pleegde er op grote schaal genocide. x
Na Leopold II ging deze terreur van dwangarbeid, marteling, verminking, moord en concentratiekampen
voort. xi In teksten van na 1945 beschrijven ooggetuigen de Belgische koloniale heersers, waaronder
plantagebezitters, in termen als “wreed, onmenselijk, verdorven” waarbij “winstbejag al vanaf het prilste
begin het allerbelangrijkste [was]” en behept met “nazi sympathie die volgens [Nasilowski, arts in Congo]
Nieuwsbrief 171 – 15 februari 2013 – pag. 73