Nieuwsbrief 171 – 15 februari 2013 – pag. 1 Inhoudsopgave ...

2013: de kwetsbaarheid van de wankelende elite en de toenemende globale instabiliteit
Geplaatst door xandrah in Wereld op 6 februari 2013
De ontwikkelingen in 2013 lijken zich te ontmonden in revoluties, oorlog, meer armoede en de schreeuw
naar een wereldleider.
Teloorgang internationale coördinatie
In een post-financiële wereld in crisis, is het gebrek aan levenskrachtig
leiderschap absoluut een opluchting. Zoals de Global Agenda Council tijdens
Geopolitical Risk’s 2012 benadrukte: de effectiviteit van globale instituties en de
opkomst van regionalisme is van groot belang om de wereldgebeurtenissen te
definiëren. In 2013 zal de teloorgang van internationale coördinatie in
toenemende mate regionaal merkbaar zijn. In de huidige wereld, zullen
regeringen meer focussen op hun eigen binnenlandse agenda’s. En dit creëert
nieuwe risico’s.
Men raakt steeds minder geïnspireerd door de overheden
Erg belangrijk is de groeiende kwetsbaarheid van de elites. Deze maakt het veel
moeilijker om openbaar en besloten leiderschap door te zetten. Alle soorten leiders worden kwetsbaarder in
alle facetten en onderdelen, en dit vraagt om reactiever leiderschap met een korte termijn visie. Of men nu
naar het erbarmelijke gebrek aan meerderheid bij stemmingen bij het Amerikaanse congres, of de impact die
de vrijere informatieflow heeft op de Chinese heersende elite, het is duidelijk dat mensen steeds minder
geïnspireerd worden door hun regeringen. Of het nu gaat om werkloosheid, de grotere verschillen tussen rijk
en arm, of milieuvervuiling: uiterst complexe en zelfs hopeloze zaken maken politici klaar voor mislukking.
Slachtoffer van legitimiteitsdeficiëncie en meer instabiliteit
Onderprestatie schuurt de rechtmatigheid van elites uit, en maakt het veel
complexer voor hen om effectief leiderschap te voeren. Staten worden
gepakt door corruptie of belangen. Er is gebrek aan transparantie, grote
welzijns- en inkomensverschillen, of een duidelijke desinteresse naar de
levens van burgers toe. Dus worden landen en staten in toenemende mate
slachtoffer van legitimiteitdeficiëncie. Bedrijfs- en NGO (nietgouvernementele
organisatie ) leiders die onzuiver handelen voelen de grond
wegzakken onder hun voeten, soms binnen een mum van tijd. Nieuws
verspreidt zich snel, ook door de sociale media, en hierdoor kunnen andersdenkende bewegingen plotsklaps
ontstaan. Dit betekent nieuwe uitdagingen voor verantwoordelijkheden.
Een steeds fragielere wereld
Tegen deze achtergrond vormen de risico’s en kansen zich in 2013.
Spanningen tussen China en Japan lijken te verergeren. De Syrische
burgeroorlog heeft ernstige effecten op de hele regio. De Iraanse nucleaire
dreiging, het Afghanistan-Pakistan conflict net voor het terugtrekken van
Amerikaanse militairen in 2014 en de Eurozone crisis veroorzaken ook
serieuze risico’s. Een groeiend besef van het gebrek aan internationaal
leiderschap kan erin resulteren dat politici wel regionaal e.e.a. kunnen
oplappen, zo zou er een beter crisisbeleid kunnen ontstaan, maar niet globaal.
Leiders wankelen en dit heeft zijn weerslag op nieuwe markten, economieën,
democratieën en dictaturen, openbare en particuliere instituten en verder nog
veel meer. Naarmate rechtmatigheden meer in twijfel getrokken worden,
worstelen politici steeds meer met instabiliteit en crises. Of het nu de steeds grotere verschillen tussen arm
en rijk zijn, of de enorme informatieflow, verschillende factoren werken bestaand beleid en instituties tegen
en maken overheden en particulieren wereldwijd steeds fragieler.
Occupy
De Occupy beweging is misschien een beetje tanende, maar de slogan ‘we
are the 99%’ hebben bewustzijn in mensen aangewakkerd. En een einde
gemaakt aan het meningloos zijn wat betreft ongelijkheid. Terwijl de rijksten
boven de economische crisis staat, merkt de middenklasse een ommekeer in
hun levensstandaard. In veel ontwikkelde en opkomende landen zijn de
werkloosheidscijfers schandalig hoog. Er is een ‘verloren’ generatie van
jonge mensen, die het idee hebben dat ze niks kunnen inbrengen in het
huidige systeem. En deze ontwikkeling doet zich voor in een wereld, waar ongelijkheid dagelijks zichtbaar is.
Het gebrek aan economische vooruitzichten heeft het vertrouwen van de burgers uitgehold, alsmede hun
steun aan politieke leiders wiens acties en maatregelen zelden begrepen worden, laat staan goedgekeurd.
Er begint een gevoel te groeien dat we beter af zijn zonder autoriteiten, heersers, leiders. Leiders hebben
niet langer een verhaal te vertellen. Deze trend is zichtbaar in alle soorten landen (ontwikkelings,
ontwikkelde en onderontwikkelde): overal ter wereld dus. Wordt vervolgd.
Nieuwsbrief 171 – 15 februari 2013 – pag. 37