1 C. Verspreide literaire teksten van Jacob Revius ... - Enny de Bruijn

35. Lijkzang op Frederik Spanheim (1649)
In: Abraham Heidanus, Oratio funebris in obitum reverendi celeberrimique theologi Friderici
Spanhemii (...). Leiden, 1649. KB, Den Haag, pflt 6487.
[vertaling van de laatste (Italiaanse) strofe door Marco Prandoni]
Florum sparsio ad tumulum
Friderici Spanhemii
1. Occubuit Polyander, agit bonus otia Caesar,
Spanhemii pallens alluit unda pedem:
Et quisquam ingenio lethum se evadere speret
Ipsa videns sophiae culmina summa mori?
2. Cur ita Spanhemius celeri petit astra volatu?
Non potuit geminâ parte carere sui.
Altera, coelestes nactus Polyander honores,
Altera Spanhemii portio, Caesar erat.
3. Tres gemmas coelo inseruit vis invida fati,
Quas terrae moestis civibus eripuit.
Ditatur coelum de terrâ paupere. quidni?
Dantur opes nullis nunc nisi divitibus.
4. Te flevi, Polyander, amor moerorque bonorum;
Te flevi, misero Caesar ademte mihi.
Nunc fleo Spanhemium. quanquam, si dicere fas est,
Non hunc, non reliquos, sed mea damna fleo.
5. Ver erat, &, leneis Zephyris spirantibus auras,
Flore recens orto luxuriabat ager,
Cum mors Spanhemium rapuit. miserabile visu!
Ver aliis, nobis aspera bruma fuit.
6. Pallida mors, inimica bonis, heu! falce recurvâ
Spanhemium tacitas compulit ire domos.
Quid faceret? nisi mentis inops, nisi coeca fuisset,
Tam cari capitis, credo, miserta foret.
7. Terrestrem in patriam dum Principis ore vocabar
Coelestem in pataiam [patriam] me vocat ipse Pater.
Felicem! dulcis si NECCARIS unda fuisset,
Nectaris hic, quanto dulcior! unda fluit.
8. Longum iter ad Nicrum, cupidâ quod mente petebas,
Horruimus, sed spes reditus mala nostra levabat.
Nunc aliò properas, & te, Friderice, videndi
Non superest spes ulla, nisi properemus eodem.
72