1 C. Verspreide literaire teksten van Jacob Revius ... - Enny de Bruijn

De aerde, en de locht, het water, en het vyer.
Signoor, waer wildy heen? wat plaetse sal u decken? 70
SPANJAERTS IN DE FUYCK
Sy die in overmoet wel hebben derren droomen
Door ’tlistige beleyt van de gesmeerde cruyns*
Te scheuren het gevlecht des Nederlantschen tuyns,*
En sonder tegenstant in onse lant te comen
Zijn nu soo radeloos, door het ontydich schromen, 75
Dat, settende haer cours wat scheefjes en wat schuyns,
Sy met de heele vloot geraeckt zijn binnen Duyns,
Alwaer haer beyde vlucht en sege is benomen.
Nu spreeckt u biechte vry, bloet-dorstige Maraen,
En kapt u anckers af, kapt af, en laetse staen, 80
’tIs tijt dat ghy alhier maeckt anckers van u neusen,*
En segt (wanneer ghy comt totdie door Godes macht
Het selve weder-voer int jaer van tachtich acht)*
Die const en wist ick niet, die leerden my de geusen.
The royal cockes fighting.*
Een haen van oversee, om eere te bejagen, 85
Quam vliegen op de cust van ’t edel Albion,*
En, tredende soo hooch en moedich als hy con,
Betoonde dat hy wou een ridders cansjen wagen.
Het volck te hoope liep, verwondert datse sagen
Dees vreemde vogel uyt het rijck van Arragon: 90
Elck praette, soo een haen hem strijdende verwon,
Die sou syn leven lanck vergulde claeuwen dragen.
Een see-haen onversiens hem op den necke quam,
Verscheurde hem den crop, bebloedde hem de cam,
Hy suchtte duysentwerf na syn verlaten wooning; 95
Syn vleugels hingen neer, syn spooren waren of,
De kijckers sprongen op, en riepen, God sy lof!
De craeyer is gevelt, en onsen haen is coning.
MISVERSTANT.*
Daer is niet aen (’t en sou oock niet veel dogen
Indien’t soo waer) dat in het see-gevecht 100
Ons’ Admirael aen ’svyants boort gelecht
Met schip met al is in de locht gevlogen.
Wie heeft die clucht uyt synen duym gesogen?
Ick hou’ter voor, ’tmoet zijn een papen-knecht.
Daer is niet aen. 105
Hy leeft (God danck) wy sien’t voor onse oogen,
Neen, hy is doot, seyt meester Hebbe-recht,
60