MER WINDPARKEN GEMINI DEEL B - Ruimtelijkeplannen.nl

MER Windparken Gemini
Deel B
(hoofdtrekrichting, hier 22,5°), zodat voor de voorgestelde varianten een maximaal schaduweffect wordt
bereikt en het aanvaringsrisico tot een minimum wordt beperkt. Volgens de modelberekeningen van
FIEßER (2005) is de theoretische waarschijnlijkheid van een aanvaring bij variant 12D het laagst.
Ook van belang is vooral het aantal turbines dan wel de grootte van de mogelijke aanvaringsvlakken.
Daarbij lijkt een kleinere turbine of ashoogte volgens ECOLAS N.V. (MER Thorntonbank 2005) niet van
groot belang te zijn mits er een minimumafstand van 25 m wordt aangehouden tussen de punt van de
rotor en het wateroppervlak (favoriete vlieghoogteklasse bij zeevogels). FIEßER (2005) vermeldt dat de
waarschijnlijkheid van een aanvaring niet-lineair correleert met de radius van de rotor. De technische
alternatieven van de geplande turbines variëren van minimaal 25 m tot maximaal 155 m hoogte, bij de
economische variant worden de meeste turbines opgesteld.
Met betrekking tot het aanvaringsrisico heeft variant 12D de minste gevolgen, gevolgd door de
ecologische variant. De varianten 5D, 7D (alsmede de vermogensvarianten met 3 MW en 7 MW) en de
voorkeursvariant zijn vergelijkbaar met een gemiddeld aanvaringsrisico. De economische variant heeft het
grootste aanvaringsrisico.
De barrièrewerking van een windpark hangt vermoedelijk vooral af van de totale oppervlakte die het park
beslaat. Verder kan een barrièrewerking mogelijk worden versterkt door de ‘compactheid’ van het park
ten gevolge van de afstanden tussen de turbinerijen.
Tot op heden is nauwelijks bekend vanaf welke grootte een windpark een obstakel vormt voor vogels of
hoe groot afstanden of corridors moeten zijn zodat vogels door het windpark kunnen vliegen. Dit verschilt
waarschijnlijk ook per soort. EVERAERT (2003) laat een duidelijk verband zien tussen de vleugelspanning
van vogels en hun reactie op windturbines. Ook FIEßER (2005) constateert dat de waarschijnlijkheid van
een aanvaring afhangt van de grootte van een vogel, waarbij grotere vogels in het nadeel zijn dan wel
eerder op een obstakel reageren dan kleine vogels.
Aangezien variant 5D de minste ruimte in beslag neemt, verwachten wij hierbij de laagste
barrièrewerking. De ecologische variant kan gelijkwaardig worden ingeschaald; deze beslaat weliswaar
dezelfde oppervlakte en heeft hetzelfde aantal turbines als de varianten 7D, maar reduceert de omweg
vanwege de geplande corridors. Daarna volgen het VKA en de varianten 7D en 12D. Van de varianten 7D
en 12D, die hetzelfde ruimtebeslag hebben, kan bij variant 12D op grond van het geringere aantal turbines
en de grotere afstand tussen de rijen van een geringere barrièrewerking worden uitgegaan. De
vermogensvarianten 3 MW en 7 MW bij 7D komen ten aanzien van de barrièrewerking overeen met
voorkeurvariant 7D. De economische variant moet als de ongunstigste worden geclassificeerd; deze heeft
bij hetzelfde ruimtebeslag het grootste aantal turbines en vormt een ‘compactere’ hindernis.
Het vaar- en gebruiksverbod voor het windpark en de veiligheidszone kan leiden tot een
habitatverbetering. Voor het VKA en variant 7D verwachten wij hierbij de positiefste effecten. Variant 12D
neemt weliswaar even veel ruimte in beslag, maar vanwege het kleinere aantal turbines wordt er ook
minder hard substraat aangebracht. Variant 5D zal in dit geval de minste positieve effecten hebben.
Wij verwachten nauwelijks externe effecten gezien de ligging van het park en de afstand tot de
verschillende beschermingszones. Maar op basis van eventuele gevolgen door vogelaanvaringen worden
de externe effecten voor variant 12D het laagst ingeschat.
B.90 ARCADIS 076707818:A - Definitief