MER WINDPARKEN GEMINI DEEL B - Ruimtelijkeplannen.nl

MER Windparken Gemini
Deel B
(volgens LWVT & SOVON 2002) erbij betrokken en voor de in het onderzoekgebied aangetoonde soorten
opgeteld. Daaruit ontstaat een totaal van rond 130.000.000 exemplaren.
Bij de verdere beschouwing wordt ervan afgezien de aantallen van de biogeografische populatie
(voorjaars- en herfsttrek) te verdubbelen, aangezien er nauwelijks betrouwbare gegevens zijn over de
sterftecijfers tijdens de trek of de overwintering. Daardoor kan niet worden vastgesteld welk deel van de
vogels terugkeert. Voorts is het aantal niet-broedende vogels niet in aanmerking genomen. Voor de
‘Nederlandse trekvogelpopulatie’ was niet voor alle soorten een dergelijke geschatte populatiegrootte
beschikbaar. Bovendien gaat het ook alleen maar om de geschatte zichtbare trek. Het grote deel
nachttrekkers blijft buiten beschouwing. Zowel bij de ‘Noordzee-trekvogelpopulatie’ als bij de
Nederlandse trekvogelpopulatie gaat het daarom om minimumaantallen. Een ‘lokale’ trekvogelpopulatie
voor het windparkgebied wordt hier niet gedefinieerd.
De berekende aandelen vogelslachtoffers onder de ‘Noordzee-trekvogelpopulatie’ liggen afhankelijk van
de variant tussen 0,001 en 0,002%, de aandelen onder de Nederlandse trekvogelpopulatie liggen
afhankelijk van variant tussen 0,001 en 0,004%. Soortspecifieke drempelwaarden zijn op grond van
onbekende soortspecifieke aanvaringswaarschijnlijkheden binnen dit kader niet te definiëren.
Omdat er op voorhand significante effecten niet uitgesloten kunnen worden, is er een controle in het kader
van de Passende Beoordeling (Bijlage 10) uitgevoerd. Deze heeft tot de volgende resultaten geleid:
Soortspecifiek berekening aanvaringen
Voor een schatting van de mogelijke aanvaringsslachtoffers voor de geplande windparken ‘Buitengaats‘
en ‘ZeeEnergie’ wordt een werkblad gebruikt, dat door het Bureau Waardenburg bv (NL) is opgesteld (zie
Passende Beoordeling, Bijlage 10), op basis van het werkblad ‘Bird collisions Deltares v1-0.xls’ van PRINS
et al. (2008).
De methode voor het berekenen van de effecten die gepaard gaan met een aanvaring met een turbine door
trekvogels is nader beschreven. Drie factoren zijn van belang voor de kans op een aanvaring:
1. het aantal vogels uit een populatie dat door het plangebied van het windpark vliegt (flux);
2. de mate waarin vogels het gehele windpark of de individuele turbines vermijden (avoidance i.e.
uitwijking) en de fractie die op turbinehoogte vliegt;
3. de kans, per vliegbeweging door het windpark, dat een vogel sterft door aanraking met een
windturbine (collision risk, i.e. aanvaringskans).
Voor elke relevante vogelsoort zijn naast deze factoren een groot aantal parameters bepaald ten einde de
berekeningen uit te kunnen voeren. Van de drie beschikbare modellen (‘routes’) is geconcludeerd dat
model 2 de meest betrouwbare resultaten levert; hiermee zijn berekeningen uitgevoerd. De berekeningen
hebben een sterk worst case gehalte zodat zeker is dat geen effecten zijn onderschat. De sterfte door
aanvaringen die berekend is door middel van de modellen, is vergeleken met de natuurlijke mortaliteit
van die vogelsoort. Wanneer de additionele sterfte door een windpark kleiner of gelijk is aan 1% van deze
natuurlijke mortaliteit, kan verwacht worden dat dit geen invloed heeft op de beschouwde populatie en
wordt het effect van het windpark als verwaarloosbaar geclassificeerd.
De keuze van de soorten heeft in meerdere stappen plaatsgevonden: Allereerst zijn alle niet-broedvogels
beschouwd die zich in Nederlandse en Duitse Natura 2000-gebieden dicht voor de kust en in het
binnenland bevinden (straal van de kust ca. 150 km). De door een vooranalyse (aan de hand van het
‘maximum effect scenario’, zie bijlage 10) geselecteerde soorten zijn erop gecontroleerd of ze a) als
trekvogel de centrale/zuidelijke Noordzee kruisen of/en b) en met welke frequentie ze in het gebied van
het geplande windpark al aangetoond zijn. (PGU 2006). In een tweede stap zijn alle soorten meegeteld die
in het geplande gebied met meer dan tien zichtwaarnemingen per jaar aangetoond zijn (PGU 2006),
uitzondering grauwe pijlstormvogel). Daardoor is in het bijzonder het aantal zangvogels toegenomen. In
totaal werden 81 soorten geanalyseerd.
B.70 ARCADIS 076707818:A - Definitief