MER WINDPARKEN GEMINI DEEL B - Ruimtelijkeplannen.nl

MER Windparken Gemini
Deel B
Uit de radaronderzoeken (in combinatie met panoramascans en maanobservaties) voor de Nederlandse
kust is gebleken dat het grootste gedeelte van de nachtelijke trek (zonder meeuwen en andere zeevogels)
plaatsvond op meer dan 150 m hoogte, terwijl de lokale vliegbewegingen en de trek van zeevogels
plaatsvond in de onderste hoogteklassen en wel meestal onder het niveau van de rotor. Ongeveer drie
vierde van alle pelagische soorten vloog in de laagste hoogteklasse (gemiddelde hoogte 11,3 m). ’s Nachts
vond de trek voornamelijk plaats op meer dan 200 m hoogte (HARTE ET AL. 2006), waarbij er nog altijd
niet genoeg gegevens voor de nacht zijn.
Invloed van de windkracht
Er is een minder grote aanvaringsrisico wanneer vogels trekken bij windsnelheden van minder dan
2 beaufort (1,6 tot 3,3 m/s), omdat de turbines pas gaan draaien bij 3 tot 3,5 m/s. Tot 2 beaufort staan de
rotoren stil of ze draaien langzaam en kunnen door vogels, in elk geval overdag, goed als obstakel worden
herkend. Volgens metingen bij het onderzoeksplatform ‘FINO 1’ geldt dit voor ongeveer 5% van de
jaaruren (NEUMANN et al. 2004).
Het aanvaringsrisico voor pleisterende vogels in het gebied zal nauwelijks worden beïnvloed door de
windkracht. Van een verhoogd aanvaringsrisico is met name voor trekvogels sprake bij plotselinge mist of
zeer sterke wind of windvlagen, maar vaak vliegen zij over mist heen en wijken zij uit voor lokale
regengebieden. Mist komt bovendien vaak voor in combinatie met lage windsnelheden waarbij de rotoren
stil staan of langzaam draaien zodat het risico op vogelaanvaringen afneemt. Sterke wind en windvlagen
brengen alleen een groter risico met zich mee als ze zich plotseling voordoen, want doorgaans vermijden
de trekvogels dergelijke weersomstandigheden (vgl. hoofdstuk 2.3.2.2 van bijlage 6 van MER BARD). Uit
resultaten van het onderzoeksplatform ‘FINO 1’ (HILL et al. 2006; Figuur 38) blijkt dat hoge windkrachten
in combinatie met motregen en gering zicht het aanvaringsrisico vergroten. Daarbij zijn zangvogels nog
steeds de groep met het grootste aanvaringsrisico. In het eerste onderzoeksjaar gebeurde meer dan 50%
van de aanvaringen in slechts twee nachten.
Gering zicht X X
10 treknachten met hoge roepactiviteit van koperwiek (>1000 roepen)
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Bewolking >6/8 X X X X X X X X X
Laag wolkendek X X X X X
Tegenwind X X X
Hoge windsnelheid (>7 bft) X X
Motregen en regen X X X X X
Nevel X
[laat in het trekseizoen] X X X X X X
Tabel 27 Aanvaringsrisico bij het onderzoeksplatform „FINO 1’ afhankelijk van weersomstandigheden (gewijzigd
volgens HILL et al. 2006); Toelichting: rood gemarkeerd = nacht met vogelaanvaring.
Invloed van de windrichting
De omvang van het aanvaringsrisico hangt voor trekvogels ook af van de windrichting. Het grootste
gevaar is aanwezig als de rotoren dwars op de trekrichting draaien. Dit is het geval bij noordoosten- of
zuidwestenwind. Bij de andere windrichtingen neemt het gevaar af, en het gevaar is minimaal als de
rotoren parallel aan de vogeltrek draaien, dus als de vogels met de wind van opzij vliegen. In het najaar is
de hoofdwindrichting, op lange termijn bezien, ZW-W (BSH 2000). In het voorjaar komt de wind in het
algemeen van opzij (W-NW) (BSH 2000). Gezien de stand van de rotoren is het aanvaringsrisico in het
voorjaar lager dan in de herfst. Voor pleisterende zeevogels in het gebied speelt de windrichting geen rol
bij een toename van het aanvaringsrisico.
B.62 ARCADIS 076707818:A - Definitief