MER WINDPARKEN GEMINI DEEL B - Ruimtelijkeplannen.nl

voor de verschillende soorten en de maximale maandelijkse dichtheden, alsmede het aandeel in de
biogeografische populatie. Totaal gezien kan in het plangebied van een verregaand natuurlijke
MER Windparken Gemini
zeevogelleefgemeenschap worden uitgegaan. Typische hoogzeevogels zoals de noordse stormvogel, jan
van gent, drieteenmeeuw, zeekoet en de alk komen in verschillende seizoenen in middelhoge tot hoge
dichtheden voor. Daarenboven maken doortrekkende en pleisterende kleine mantelmeeuwen deel uit van
deze gemeenschap; hun aantal kan lokaal hoger liggen door visserijactiviteiten. Dit geldt eveneens voor
doortrekkende en overwinterende stormmeeuwen, zilvermeeuwen en grote mantelmeeuwen.
Onder de vastgestelde zeevogels bevinden zich zeven soorten, die in artikel 4 (1) bijlage I van de EU-
Vogelbeschermingsrichtlijn zijn opgenomen. Roodkeelduikers, parelduikers en dwergmeeuwen
overwinteren in het gebied van de Nederlandse Noordzeekust en komen in het plangebied vooral tussen
oktober en april in geringe aantallen als doortrekkers voor. Ook de grote stern, visdief, noordse stern en
zwarte stern kunnen hier bijna uitsluitend in de trekperiodes in geringe dichtheden worden vastgesteld.
Potentieel kunnen alle zeevogelsoorten als trekvogel in het plangebied voorkomen (DANKERS et al.). De
aalscholver, ijseend, zwarte zeeëend, jager, dwergmeeuw, kokmeeuw en de sternen moeten als echte
doortrekkers in het plangebied worden beschouwd. De zeeduiker, grauwe pijlstormvogel, grote
burgemeester, kleine alk en papegaaiduiker gebruiken het gebied voornamelijk als doortrekgebied en in
zeer geringe mate als pleister- of overwinteringsgebied. Voor de hoogzeesoorten noordse stormvogel, jan
van gent en drieteenmeeuw dient het plangebied vooral als pleistergebied. Broedvogels van de kleine
mantelmeeuw zouden het in de broedtijd aanvullend als foerageergebied kunnen gebruiken, maar
vanwege de afstand tot het vasteland wordt hun aantal gering geacht. Om te overwinteren verblijven hier
stormmeeuwen, zilvermeeuwen, grote mantelmeeuwen en drieteenmeeuwen, evenals zeekoeten en alken.
Laatstgenoemde gebruiken het plangebied ook als ruigebied.
Bij geen van de vastgestelde soorten zee- en pleisterende vogels bereikten de dichtheden echter 1% van de
biogeografische populatie (zie Tabel 21), nog 1%-mortaliteitsnorm of 1% van de NCP-populatie (Tabel 22).
Eveneens onder de 1% blijven de aandelen die betrekking hebben op de biogeografische populatie, als er
voor de verschillende vogelsoorten additioneel vermijdingsafstanden van 2 of 4 km om het windpark heen
worden aangehouden (zie Tabel 22). Als de waarden worden afgezet tegen de populatie op het NCP, dan
bereiken hier de grote stern (vanaf 2 km), de noordse stern/visdief (vanaf 4 km), de kleine mantelmeeuw
(vanaf 4 km) en de dwergmeeuw (vanaf 4 km) waarden boven de 1%. Van de sterns en de kleine
mantelmeeuw is echter bekend dat windparken niet of nauwelijks ontweken worden (PETERSEN et al.
2006b, EVERAERT & STIENEN 2007, MENDEL et al. 2008). En ook voor de dwergmeeuw stelden
PETERSEN et al. (2006b) slechts een significante vermijding tot 2 km vast.
Het plangebied betekent voor geen van de vastgestelde soorten een belangrijk pleister- en
foerageergebied.
076707818:A - Definitief ARCADIS B.39
Deel B