MER WINDPARKEN GEMINI DEEL B - Ruimtelijkeplannen.nl

4.4.2.1 VERSTORING VAN ZEEBODEM EN WATERKOLOM – INDIRECTE EFFECTEN
Door het inheien of neerzetten van de fundaties, de eventueel noodzakelijke latere aanleg van een
erosiebescherming en door het trenchen van de interne parkbekabeling wordt sediment
MER Windparken Gemini
opgewerveld/gesuspendeerd. Dit sediment zal op een andere locatie weer uitzakken. DANKERS (2002) en
VAN RIJN (1985) geven een overzicht van het suspensie- en sedimentatiegedrag van sediment.
Samenvattend gezegd kan dit verbonden zijn met de volgende effecten op het sediment en/of de
morfologie en het waterlichaam:
1. Ontstaan van vertroebelingspluimen (waterlichaam) en als gevolg daarvan vrijkomen van
voedingsstoffen en schadelijke stoffen;
2. Verhoging van de sedimentatie (sediment, morfologie);
3. Verandering van de morfologie (morfologie);
4. Verandering van het sediment (sediment).
De totale omvang van de re-suspensie, en daarmee ook van de resulterende gevolgen, hangt af van:
de samenstelling van het sediment op de locatie;
de stromingscondities;
de toegepaste bouwmethodes;
het aantal windturbines en de kabellengte.
Het zanderige gedeelte van het opgewervelde materiaal zakt in de directe omgeving weer naar de bodem.
Fijn sediment blijft echter enige tijd in suspensie. Als gevolg vanstroming gesedimenteert dit sediment op
een andere locatie. Gedurende de bouwperiode neemt het sedimentatiepercentage op deze andere locaties
dus toe.
Voor de hoeveelheid geresuspendeerd materiaal bij de aanleg van de fundaties bestaan alleen maar
incidentele schattingen. Hetzelfde geldt voor de gegevens met betrekking tot het trenchen van de kabels.
Voor het windpark Nystedt werd bijvoorbeeld voor de bouw van 72 windturbines bij het inheien van
monopiles een resuspensie van 16.000 m³ materiaal aangenomen, waarvan 1000 m³ in suspensie gaat
(KELLER et al. 2006). Als deze data wordt toegepast voor het voorkeursalternatief voor de windparken
Buitengaats en ZeeEnergie (monopiles) zou, afhankelijk van de grootte van het sedimentatiegebied,
moeten worden uitgegaan van een sedimentatie in de directe omgeving van de turbines in de orde van
grootte van enkele centimeters. Dit is het resultaat van de verderop (subpunt morfologie) uitgevoerde
raming.
Ook bij de toepassing van tripiles, tripods of jackets is de verwachting dat de sedimentverschuivingen een
vergelijkbare omvang zullen hebben. Er zijn echter geen exactere gegevens beschikbaar. Bij de toepassing
van zware fundaties, die voor Nystedt als alternatief zijn onderzocht, zou een veel grotere
sedimentverschuiving ontstaan. Afhankelijk van het type zwaar fundament geven KELLER et al. (2006)
een sedimentverschuiving aan tot 106.000 m³ per fundament, waarvan maximaal 4.000 m³ wordt
geresuspendeerd. De concentratie sediment in de waterkolom bedraagt meer dan 10-15 mg/l, maar alleen
als er wordt uitgegaan van dit zeer ongunstige fundament in de directe omgeving van de bouwplaats en
dan ook maar voor 10% van de bouwfase.
Voor het trenchen van de kabels wordt ervan uitgegaan dat de sleuf voor 30 tot 90% weer wordt opgevuld
(mondelinge informatie SUBMARINE CABLE & PIPE GmbH, Dr. Meffert / T. Roggenbert). Het
verplaatste sediment zal waarschijnlijk voor het grootste gedeelte in de nabije omgeving weer
sedimenteren. Zo werd bijvoorbeeld ook voor een windpark in Groot-Brittannië voorspeld dat 90% van
het bij het leggen van de kabels geresuspendeerde materiaal binnen een afstand van maximaal 1 km zou
worden gesedimenteerd (zie ook MEISSNER & SORDYL 2006).
076707818:A - Definitief ARCADIS B.221
Deel B