MER WINDPARKEN GEMINI DEEL B - Ruimtelijkeplannen.nl

Exploitatie
MER Windparken Gemini
De aanleg van de fundaties en de eventuele erosiebescherming heeft een bodemafdekking tot gevolg,
waardoor leefruimtes voor het macrozoöbenthos in de zachte bodem verloren gaan.
Varianten
Hoofdstuk 12 bevat een gedetailleerde opsomming van de oppervlaktes die door het realiseren van de
varianten worden beïnvloed en van de percentages van de diverse levensgemeenschappen die al door de
verstoring van het sediment tijdens de bouw worden vernietigd/belast, evenals de variantenvergelijking
en de beoordeling. Door de verwijdering van de windturbines worden de effecten beëindigd. In totaal is
het oppervlakteverlies bij variant 12D iets kleiner dan bij de andere varianten. Gezien het feit dat het om
een extreem gering aandeel van het NCP gaat, zijn de verschillen verwaarloosbaar.
3.5.4.3 BESCHRIJVING VERTROEBELING EN VERONTREINIGING
Aanleg en verwijdering
Door het inheien resp. verwijderen van de fundaties, de eventueel noodzakelijke latere aanleg van een
erosiebescherming en door het trenchen van de interne parkbekabeling wordt sediment opgewerveld,
gesuspendeerd en later op een andere locatie weer gedeponeerd. DANKERS (2002) en VAN RIJN (1985)
geven een overzicht van het suspensie- en sedimentatiegedrag van sediment.
Samenvattend gezegd kan dit behalve met de verplaatsing van sediment door resuspensie (zie boven)
gepaard gaan met de volgende storende factoren die het macrozoöbenthos beïnvloeden:
Ontstaan van vertroebelingspluimen
Vrijkomen van voedingsstoffen en schadelijke stoffen
Verhoging van de sedimentatie
Verandering van het sediment
De totale omvang van de resuspensie en daarmee ook van de resulterende gevolgen hangt in wezen af van
de samenstelling van het sediment op de locatie, de toegepaste bouwmethodes, het aantal windturbines en
de kabellengte. Het zanderige gedeelte van het opgewervelde materiaal zakt over het algemeen in de
directe omgeving weer naar de bodem. Klei en sloef blijven echter enige tijd in suspensie, worden door de
stroming meegenomen en afhankelijk van wind, waterdiepte, stroming etc. gesedimenteerd op een andere
locatie, waar het sedimentatiepercentage gedurende de bouwperiode toeneemt.
Voor de hoeveelheid geresuspendeerd materiaal bij het bouwen van de fundaties bestaan alleen maar
incidentele schattingen. Hetzelfde geldt voor de gegevens m.b.t het trenchen van de kabels. Voor het
windpark Nystedt bijv. werd voor de bouw van 72 windturbines bij het inheien van monopiles) een
resuspensie/afstand van 16.000 m³ materiaal aangenomen, waarvan 1.000 m³ in suspensie gaat (KELLER et
al. 2006). Bij toepassing van deze data op de bij de windparken Buitengaats en ZeeEnergie bij voorkeur toe
te passen monopiles zou, afhankelijk van de grootte van het sedimentatiegebied, moeten worden
uitgegaan van een sedimentatie in de directe omgeving van de turbines in de orde van grootte van enkele
centimeters. Dit is het resultaat van de in hoofdstuk 12 (subpunt morfologie) uitgevoerde raming: Ook bij
het toepassen van tripiles, driepoten of jackets moet worden aangenomen dat de sedimentverplaatsingen
een vergelijkbare orde van grootte zullen hebben. Nadere informatie is echter niet beschikbaar. Bij
toepassing van zwaartekrachtfunderingen, die voor Nystedt als alternatief zijn overwogen, zou er van een
wezenlijk grotere sedimentverplaatsing sprake zijn. Afhankelijk van het type zwaartekrachtfundering
geven KELLER et al. (2006) een sedimentverplaatsing aan van tot 106.000 m 3 per fundament, waarvan tot
4.000 m 3 wordt geresuspendeerd. De sedimentatieconcentratie in de waterkolom wordt alleen dan hoger
dan 10-15 mg/l als van dit extreem ongunstig fundament in de directe omgeving van de bouwplaats wordt
uitgegaan, en ook dan alleen maar voor 10% van de bouwduur.
076707818:A - Definitief ARCADIS B.175
Deel B