MER WINDPARKEN GEMINI DEEL B - Ruimtelijkeplannen.nl

MER Windparken Gemini
Deel B
Excursie berekeningsgrondslagen
Onderstaand zijn de uitgangspunten voor de inschatting van de verliezen van oppervlakte en biomassa en de tijdelijke
oppervlakteverstoringen voor windturbines, parkinfield kabels en export kabels samenvattend beschreven.
Oppervlakteverlies/-verstoringen absoluut:
Windturbines: Alle cijfers over oppervlakteverlies door de afzonderlijke turbines zijn ontleend aan hoofdstuk 4 in deel
A. Deze cijfers zijn vermenigvuldigd met het totale aantal turbines (75) om het verlies door het gehele windpark te
bepalen. Dit totale verlies is per variant verschillend en in de betreffende tabellen aangegeven. Als ‘worst case’ werd
voor de daaropvolgende inschatting van de verliezen voor de diverse levensgemeenschappen etc. steeds uitgegaan
van het totale oppervlak van funderingen, erosiebescherming en corrosiebescherming.
Parkinfield kabels: Zoals aangegeven in hoofdstuk 4 in deel A wordt voor de kabelaanleg een werkbreedte van in
totaal 3,8 m ingepland. Er wordt ervan uitgegaan dat hiervan 0,4 m op het kabeltrog (100% verlies van de populatie)
en 3,4 m op het werkstrook (oppervlaktebeschadiging, verlies van 20% van de populatie) vallen. Samen met de in
hoofdstuk 4 in deel A gecombineerde totale lengtes van de infield kabels wordt hieruit het totale tijdelijk verstoorde
oppervlak per variant berekend.
Oppervlakteverlies/-verstoringen relatief:
De absolute oppervlakteverliezen worden voor het benthos gerelateerd aan de totaaloppervlakte van het NCP, de
gehele Noordzee en de diverse benthosgemeenschappen binnen het NCP. Hierbij wordt uitgegaan van de volgende
oppervlaktes:
- NCP: 57.000km² (noordzeeloket.nl)- Noordzee: 572.000km² (noordzeeloket.nl)
BenthosBenthosgemeenschappen (zie kaart in bijlage 9 van BARD MER uit 2009):
- gemeenschap 4: 4.450 km² (HOLTMANN et al. 1996)
- gemeenschap 5: 28.250 km² (HOLTMANN et al. 1996)
- gemeenschap 6 (kustzone+ waddenzee): 4.950 km² (HOLTMANN et al. 1996 + waddenzee nach Seekarten,
waarvan eulitoraal ca. 950 km² volgens EUNIS); “grindgemeenschap”: 800 km² (kerngebied Klaverbank volgens
OFFRINGA et al. 2004)
Voor de 'grindgemeenschap' wordt conform het geschatte oppervlaktepercentage maar 10% van het
oppervlakteverlies in de berekening meegenomen.
Harde substraten met de bijbehorende fauna komen op het NCP op nog twee andere plaatsen voor (Texelse Stenen,
Borkumse Stenen, zie LINDEBOOM et al. 2005, DANKERS et al. 2003). Hier is echter niet duidelijk hoe groot de
oppervlaktes met harde substraten daadwerkelijk zijn; daarom kunnen ze niet worden meegenomen in de evaluatie.
Morfologie/sedimenten:
grof zand (mediane korrelgrootte >500 μm): 270 km² (www.noordzeeatlas.nl)
Tijdelijke biomassaverliezen absoluut:
Voor de biomassa werd uitgegaan van de waarden uit HOLTMANN et al. (1996) voor de gemeenschappen 4, 5 en 6.
Voor de grindgemeenschap werd vanwege het gebrek aan informatie hierover in HOLTMANN et al. (1996) de
biomassa van station OFF29 volgens DAAN & MULDER (2001) verondersteld (vergelijkbare sedimentsamenstelling).
Inbrengen van hard substraat:
Het aanbrengen van de erosiebescherming en de steenstortingen bij de kabelkruisingen resulteert niet alleen in een
oppervlakteverlies voor de zacht-substraatfauna, maar ook in een oppervlaktegroei voor de hard-substraatfauna. Voor
de inschatting van deze veranderingen worden dezelfde uitgangspunten gebruikt als voor de oppervlakteverliezen,
alleen worden zij uitsluitend toegepast op het oppervlak van de erosiebescherming.
B.174 ARCADIS 076707818:A - Definitief