MER WINDPARKEN GEMINI DEEL B - Ruimtelijkeplannen.nl

MER Windparken Gemini
Deel B
Variant Totale oppervlakte
[m², afgerond]
Aandeel windpark-
oppervlak [‰]
Deel van NCP [‰] Deel van Noordzee
Tripile 18.000 0,56 0,00032 0,000031
Monopile 12.000 0,37 0,00021 0,000021
Jacket 11.000 0,34 0,00019 0,000019
Driepoot 27.000 0,84 0,00047 0,000047
Zwaarte-kracht-
fundament
90.000 2,8 0,00158 0,000157
Tabel 79 Hardsubstraatoppervlaktes van de erosiebescherming voor de afzonderlijke varianten (funderingen bij
parkconfiguratie VKA; 75 windturbines), windpark ZeeEnergie
Er dient rekening mee te worden gehouden dat de erosiebescherming bij de verkozen monopiles niet per
definitie zoals bijv. bij Horns Rev van stenen wordt gemaakt, maar dat er mogelijk zogenaamde ‘big
packs’, met zand gevulde zakken van geotextiel, gebruikt worden. Deze bieden veel minder
verstopplaatsen in de tussenruimtes, waardoor de veroorzaakte verandering van de visfauna minder sterk
zal zijn. In hoeverre het tot interactie tussen de afzonderlijke turbines komt, is niet duidelijk. Volgens de
door KELLER et al. (2006) geanalyseerde literatuur komen interacties vanwege de relatief grote afstanden
tussen de turbines niet voor. Volgens KELLER et al. (2006) zou het echter wel mogelijk kunnen zijn dat bij
de afzonderlijke demersale vissoorten (bijv. bot) interacties tussen de diverse turbines optreden. De kans
op interacties tussen de verschillende turbines is vanwege de geringe afstand tussen de turbines bij variant
5D het grootst en bij variant 12D vanwege de grotere afstand het kleinst.
Het inbrengen van nieuwe substraten vergroot de verscheidenheid van de habitat en vergroot de totale
oppervlaktes door de oprijzende funderingen. Daarom wordt het inbrengen van nieuw substraat als
positief beoordeeld. Significant negatieve effecten zijn daarom bij dit aspect uitgesloten. De grootte van de
nieuw geschapen oppervlaktes neemt met het aantal turbines resp. bij de vergelijking van de funderingen
met de oppervlakte van een afzonderlijk type fundering toe. Vergeleken met het NCP resp. de Noordzee
zijn de oppervlaktes echter zeer gering.
3.5.3.8 BESCHRIJVING EXTERNE WERKING
Aanleg en verwijdering
In paragraaf 3.5.3.2 t/m paragraaf 3.5.3.8 zijn de effecten van respectievelijk onderwatergeluid, visuele
verstoring, habitatverlies, vertroebeling, elektromagnetische velden en bodemverwarming op de visfauna
tijdens de aanleg en exploitatie beschreven. Hierbij werd geconcludeerd dat tijdens de aanleg alleen
onderwatergeluid tot ruim buiten het park (>1 km) tot beschadiging en reacties van de visfauna zou
kunnen leiden. Het gaat dan om fysiek letsel in een straal van 14 km rondom het park en eventuele
vluchtreacties tot een afstand van 50 km rondom het park. Er is in dit hoofdstuk al geconcludeerd dat het
gebied waarin fysiek letsel kan optreden relatief klein is t.o.v. het totale leefgebied van de vissen (