MER WINDPARKEN GEMINI DEEL B - Ruimtelijkeplannen.nl

Opstellingsvariant Voorkeurs
-variant
Variant 7D Variant 5D Variant 12D Ecologisc
he variant
MER Windparken Gemini
Aantal turbines 75 80 78 28 65 105
Parkinfield kabels [km] 58 80 42 49 114 184
076707818:A - Definitief ARCADIS B.117
Deel B
Economische
variant
Tabel 57Aantal turbines en parkinfield kabels – een vergelijking van opstellingsvarianten voor windpark ZeeEnergie
Conclusie
Bij geen van de varianten is een significante schade aan de zeezoogdieren in het NCP resp. de Noordzee te
verwachten, temeer omdat de belemmeringen een geringe intensiteit hebben en slechts tijdelijk van aard
zijn.
3.5.2.6 BESCHRIJVING OPWARMING BODEM EN ELEKTRO-MAGNETISCHE VELDEN
Exploitatie
Elektromagnetische velden
Als mogelijke fysische effecten van de infield kabels komen elektromagnetische velden en warmte in
aanmerking. Effecten van magnetische velden worden vaak met oriëntatieproblemen bij walvissen en
dolfijnen (strandingen) in verband gebracht. Er zijn echter geen onderzoeksresultaten die dit kunnen
aantonen.
Er is nog maar weinig bekend over de manier waarop walvissen en dolfijnen zich tijdens hun trektochten
oriënteren. Vermoed wordt dat zij magnetische receptoren gebruiken om hun positie aan de hand van
lokale aardmagneetvelden te bepalen (KLINOWSKA 1986).
Binnen het offshore windpark wordt de gewonnen stroom naar verwachting overgebracht als
wisselstroom die magneetvelden met zeer kleine sterktes en geringe afmetingen produceert. Het
natuurlijke magneetveld van de aarde heeft een sterkte van ca. 40 µT. Het door de kabel opgewekte veld
heeft een sterkte van 0,5 tot 2,5 µT op 1 m hoogte (opgave van de projectinitiator).
Een uitgebreidere toelichting wordt gegeven in deel C, waarin elektromagnetische velden in relatie tot de
exportkabels worden beschreven. Op basis van deze beschrijving wordt gesteld dat effecten van
electromagnetische velden – bij een plaatsingsdiepte van de kabel van minimaal 1 meter – onwaarschijnlijk
zijn.
Opwarming bodem
Een vergelijkbaar feit geldt voor de warmte die door de kabel wordt geproduceerd. Deze veroorzaakt bij
het parkintern toegepaste kabelsysteem (33 kV AC, plaatsingsdiepte 1 m) in de bovenste laag van het
sediment boven het tracé een temperatuurverhoging van maximaal 3,3°C (op een diepte van 30 cm onder
de sedimentbovenkant; opgave van de projectinitiator).
Varianten
Parkconfiguratie
De mogelijke opstellingsvarianten verschillen onderling ten aanzien van de lengte van de parkinfield
kabels (zie Tabel 58 en Tabel 59). Zo kan er een geringe warmteontwikkeling of een zwak magnetisch veld
bij variant 5D optreden over een lengte van ten hoogste 45 km van de kabellengte bij windpark
Buitengaats en 42 km bij windpark ZeeEnergie, terwijl het bij de economische variant een lengte van 184
km is. De effecten zijn echter zo gering, dat ze voor alle varianten als onaanzienlijk worden geacht.