MER WINDPARKEN GEMINI DEEL B - Ruimtelijkeplannen.nl

MER Windparken Gemini
Deel B
niet gemaskeerd doordat bij heiwerkzaamheden in het betreffende ultrasone bereik (110-140 kHz) maar
zeer weinig geluidsenergie vrijkomt (THOMSEN et al. 2006, JONG & AINSLIE 2008).
Reactiezone
Op de akoestische prikkeling volgt een fysiologische of gedragsreactie (bijv. vluchten, vermijden). Tijdens
de constructiewerkzaamheden aan Deense windparken vertoonden bruinvissen zowel in ‘Horns Rev” als
‘Nysted” vermijdingsreacties, waarbij de aantallen in ‘Horns Rev” in de loop van resterende bouwfase en
tijdens de bedrijfsvoering weer groeiden (HENRIKSEN et al. 2003, TOUGAARD et al. 2003a, 2004a, 2006,
CARSTENSEN, 2006). Een duidelijke afgrenzing van gemeden gebieden kon niet worden gemaakt, omdat
individuele bruinvissen ook tijdens de constructie dicht bij het windpark kwamen of er soms zelfs binnen
zwommen, maar in CARSTENSEN (2006) wordt gewag gemaakt van een afname van de dichtheid aan
bruinvissen in een zone van meer dan 15 km rondom ‘Nysted’. Dit is van dezelfde orde van grootte als de
afstand van 20 km waarbinnen Lucke (2010) vermijdingsreacties waarneemt tijdens de bouw van het
Duitse OWT windpark. Door CARSTENSEN ET AL (2006) , LUCKE (2010) , en BRANDT et al. (2011)
worden bij bruinvissen tot 20 km gedragsreacties of vermindering van akoestische activiteit
waargenomen. Vermoed wordt dat gedragsreacties (zonder schadelijke fysiologische gevolgen) vooral
voorkomen bij geluidsniveaus van 70 dB of meer boven de gehoordrempel (THOMSEN et al. 2006), die bij
afstanden tot 10 km en meer nog kunnen worden bereikt. Gedragsreacties bestaan niet per se uit vlucht of
vermijding. Bepaalde gedragsveranderingen (verhouding tussen gericht en ongericht zwemmen) werden
in ‘Horns Rev” bij afstanden van maximaal 10-15 km waargenomen (TOUGAARD et al. 2003a). Binnen
12 uur na de heiwerkzaamheden normaliseerde het gedrag zich weer. Ook de productie van akoestische
signalen voor plaatsbepaling en onderlinge communicatie, nemen in een straal van 17,8 km rondom de
bouwactiviteiten af (BRANDT et al. 2011).
Voor zeehonden is maar weinig en tegenstrijdige informatie over de reacties op heigeluid beschikbaar. Bij
het OWP ‘Nysted” werden tijdens het heien op de ca. 4 km verderop gelegen zeehondenrustplaats
Rødsand significant minder zeehonden geteld (TEILMANN et al. 2006a). De reacties van de dieren waren
echter van korte duur, het bestand op Rødsand werd in de loop van de bouwfase zelfs groter. Uit
onderzoek tijdens de constructiefase van het OWP Horns Rev bleek niet dat zeehonden het aan geluid
blootgestelde gebied vermeden (TEILMANN et al. 2006c). De dieren, die van satellietzenders waren
voorzien, gebruikten de omgeving van de bouwlocatie net zo intensief als voor de bouw en deden dit ook
tijdens de gebruiksfase van het OWP (Figuur 21). Dezelfde resultaten werden gevonden in een studie van
BRASSEUR ET AL. (2012). Ook in studies van LUCKE (2010) en werd geen vermijdingsreactie bij
zeehonden waargenomen.
B.102 ARCADIS 076707818:A - Definitief