MER WINDPARKEN GEMINI DEEL B - Ruimtelijkeplannen.nl

MER Windparken Gemini
Figuur 20 Gehoorgevoeligheidscurves van de gewone zeehond (Phoca vitulina) en de bruinvis (Phocoena phocoena)
(KOSCHINSKI & CULIK 2002)
Vergeleken met dat van de zeehond is het gehoor van de bruinvis over het geheel genomen gevoeliger.
Bovendien kan de bruinvis ultrasone geluiden tot 180 kHz horen. De zeehond is t.o.v. de bruinvis echter
gevoeliger voor lagere frequenties van minder dan ca. 2 kHz. Dat is het bereik van zijn sociale geluiden
(RICHARDSON et al. 1995), maar ook het bereik waarin de meeste van de bij het heien afgegeven
geluidsfrequenties liggen.
Effecten van geluid op zeezoogdieren
De effecten van geluid op onderwaterleven kunnen in vier categorieen worden ingedeeld (Van der Graaf
et al., 2012)
Maskering
Gedragsverandering
Beschadiging geluidsorganen
Beschadiging fysiologie anders dan geluidsorganen.
Of, en zo ja, op welke afstand van de de bron deze effecten optreden hangt van verschillende parameters
af, bijvoorbeeld van de gehooreigenschappen van de onderzochte soort, het geluidsniveau van de
geluidsbron, de afstand van de dieren tot de geluidsbron, en het achtergrondgeluid.
Maskeringszone
Het geluid is hard genoeg om de communicatie tussen zeezoogdieren te storen. Verder kunnen andere
geluiden (voedsel/omgeving) minder goed worden waargenomen. Volgens KOSCHINSKI & CULIK (2002)
vindt in het waterlichaam een maskering van de door zoogdieren geproduceerde geluiden plaats bij
geluidsdrukniveaus van >98 dB re 1 µPa 2 /Hz (bruinvissen) en >87 dB re 1 µPa 2 /Hz (zeehonden). Deze
waarden worden bij heigeluiden gedeeltelijk pas op een afstand van meer dan 80 km (zeehonden)
onderschreden, maar het natuurlijke achtergrondgeluid kan wel een vergelijkbare sterkte bereiken. Bij het
heien duurt de maskering steeds maar zeer kort (tiendes van seconden), zodat de onderlinge
communicatie niet blijvend wordt verhinderd. De sonargeluiden van de bruinvissen worden zo goed als
076707818:A - Definitief ARCADIS B.101
Deel B