Aanpak implementatie decentralisaties

AANPAK IMPLEMENTATIE DECENTRALISATIES
MAART 2013

INHOUDSOPGAVE
Inleiding 3
1 Decentralisatie AWBZ: Begeleiding en Persoonlijke verzorging 4
1.1 Zorg op grond van de AWBZ 4
1.2 Wat is het doel van AWBZ Begeleiding? 4
1.2.1 Voor wie is AWBZ Begeleiding bedoeld? 4
1.2.2 Om welke activiteiten gaat het bij Begeleiding? 5
1.2.3 Hoe groot is de doelgroep in Heemstede? 5
1.3 Definitie en doel Persoonlijke verzorging 5
1.3.1 Om welke activiteiten gaat het bij Persoonlijke verzorging? 5
1.4 Wanneer vindt deze decentralisatie plaats? 5
1.5 Wat beoogt het rijk met de decentralisatie Begeleiding en Persoonlijke verzorging? 5
1.6 Welke budgetten zijn gemoeid met de Awbz-decentralisatie? 6
1.6.1 Welke efficiencykorting vindt plaats? 6
1.7 Stand van zaken voorbereiding: wat hebben we gedaan en wat doen we nu? 6
2 Decentralisatie Jeugdzorg 8
2.1 Waar zijn gemeenten op dit moment verantwoordelijk voor? 8
2.2 Waar worden gemeenten met de decentralisatie Jeugdzorg verantwoordelijk voor? 8
2.2.1 Advies- en Meldpunten Kindermishandeling en Kindertelefoons 8
2.3 Om welke ondersteuning gaat het? 9
2.4 Wat beoogt het rijk met deze decentralisatie? 10
2.5 Nadere voorwaarden door het rijk gesteld 10
2.6 Hoe groot is de doelgroep in Heemstede? 10
2.7 Welke budgetten zijn gemoeid met de decentralisatie van de jeugdzorg? 10
2.7.1 Welke efficiencykorting vindt plaats? 11
2.8 Wanneer vindt deze decentralisatie plaats? 11
2.9 Stand van zaken voorbereiding: wat hebben we gedaan en wat doen we nu? 11
3 Participatiewet 13
3.1 Wat is het doel van de Participatiewet? 13
3.2 Waar gaat het om? 13
3.3 Wanneer vindt deze decentralisatie plaats? 14
3.4 Budgetten 14
3.5 Stand van zaken voorbereiding: wat hebben we gedaan en wat doen we nu? 15
4 Aanpalende ontwikkelingen 16
4.1 Wetvoorstel Passend onderwijs 16
4.2 Beperking toegang intramurale zorg 17
4.3 Omvorming Hulp bij het huishouden 18
5 Decentralisaties:gedeelde uitgangspunten 19
6 Visie op implementatie van de decentralisaties 21
6.1 Wat willen we bereiken? 21
6.2 Hoe benaderen we de decentralisaties? 21
6.3 Huidige werkwijze van de gemeente op het vlak van Wmo 21
6.4 Uitgangspunten bij het komen tot een integrale werkwijze en ondersteuning 22
6.5 Welke stappen zijn noodzakelijk om te komen tot de voorgenomen werkwijze? 23
6.6 Aandachtspunten 23
6.7 Tijdpad en communicatie 23
2

INLEIDING
De komende periode worden 3 grote taken en bevoegdheden in het sociale domein naar gemeenten
gedecentraliseerd: de Participatiewet, de extramurale Begeleiding en Persoonlijke verzorging vanuit
de AWBZ en de Jeugdzorg. Deze decentralisaties gaan gepaard met een vermindering van de
beschikbare middelen.
Met deze decentralisaties krijgt de gemeente de verantwoordelijkheid voor bijna de gehele
maatschappelijke ondersteuning van inwoners: kinderen, volwassenen en ouderen. De gemeente
krijgt hiermee de mogelijkheid om een samenhangend sociaal beleid te voeren gericht op het
vergroten van de participatie van alle inwoners, ook van degenen die zich in een kwetsbare positie
bevinden. Zowel op het gebied van werk en inkomen, als op het vlak van welzijn en zorg. De ervaring
leert dat als mensen tijdelijk of langdurig ondersteuning nodig hebben, zij in veel gevallen (in meer
dan de helft van de gevallen) vragen/problemen hebben op verschillende terreinen.
In deze notitie wordt bezien of/op welke wijze de gemeente Heemstede de inzet op de
beleidsterreinen zorg, welzijn, werk en inkomen integraal vorm kan geven. Oftewel, de vraag staat
centraal of/op welke wijze de gemeente Heemstede de omslag kan maken van een transitie van 3
forse decentralisaties naar een transformatie van het sociale domein als geheel.
Leeswijzer
In de eerste 3 hoofdstukken treft u nadere informatie aan over de taken die gedecentraliseerd worden:
respectievelijk de extramurale Begeleiding en Persoonlijke verzorging van de AWBZ, de Jeugdzorg en
de Participatiewet. In deze hoofdstukken geven we tevens de stand van zaken aan voor wat betreft de
implementatie van de decentralisaties in Heemstede (wat hebben we gedaan en waar zijn we nu mee
bezig?).
In hoofdstuk 4 schetsen we enkele ontwikkelingen die raakvlakken hebben met de nieuwe taken:
Passend Onderwijs, het beperken van de toegang tot intramurale zorg en de omvorming van de Hulp
bij het huishouden naar een maatwerkvoorziening voor een beperkte doelgroep. Hoofdstuk 5 beschrijft
de overlap tussen de decentralisaties. Zowel voor wat betreft de aanleiding, de doelgroepen, als de
oplossingsrichting. In hoofdstuk 6 schetsen we de kansen voor een transformatie van het sociaal
domein in Heemstede. En de stappen die noodzakelijk zijn als daarvoor wordt geopteerd.
3

1. DECENTRALISATIE AWBZ: BEGELEIDING EN PERSOONLIJKE VERZORGING
1.1. Zorg op grond van de AWBZ
Op grond van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) wordt de volgende zorg vergoed:
a) Persoonlijke verzorging
b) Verpleging
c) Begeleiding
d) Verblijf en
e) Behandeling
Dit worden de functies van de AWBZ genoemd. De decentralisatie van de AWBZ betreft op grond van
besluitvorming van het Kabinet Rutte 1 de functie Begeleiding: deze functie wordt uit de AWBZ
gehaald en onder het compensatiebeginsel van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo)
gebracht. Het gaat hierbij om de zogenoemde extramurale begeleiding. Dat wil zeggen, gericht op
mensen die niet in een instelling verblijven. De begeleiding die wordt gegeven aan mensen die
intramuraal in een instelling verblijven, blijft in de AWBZ.
Op grond van het Regeerakkoord van het Kabinet Rutte 2 wordt aanvullend de functie Persoonlijke
verzorging gedecentraliseerd en onder de Wmo gebracht. Het betreft uitsluitend mensen die geen
verblijfsindicatie hebben. De overige functies blijven in de AWBZ.
1.2 Wat is het doel van AWBZ Begeleiding?
Begeleiding in de AWBZ is bedoeld om de zelfredzaamheid van personen te bevorderen of te
compenseren, zodat een verblijf in een instelling of verwaarlozing zo lang mogelijk wordt uitgesteld.
1.2.1 Voor wie is AWBZ Begeleiding bedoeld?
Mensen die gebruik maken van Begeleiding onder de AWBZ kunnen zonder ondersteuning niet
zelfstandig functioneren en participeren. Het betreft mensen met:
1. Psychogeriatrische beperkingen
2. Psychiatrische beperkingen
3. Somatische beperkingen
4. Lichamelijke beperkingen
5. Verstandelijke beperkingen
6. Zintuiglijke beperkingen
Om in aanmerking te kunnen komen voor extramurale begeleiding is een indicatie vereist van het
Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ) of Bureau Jeugdzorg 1 , waarbij tevens moet zijn vastgesteld dat
sprake is van matige of ernstige beperkingen op één of meer van de volgende terreinen:
a. sociale redzaamheid;
b. bewegen en verplaatsen;
c. probleemgedrag;
d. psychisch functioneren;
e. geheugen- en oriëntatiestoornissen.
1 Bureau Jeugdzorg is verantwoordelijk voor de indicatiestelling voor jeugdigen jonger dan 18 jaar met psychiatrische
problematiek.
4

1.2.2 Om welke activiteiten gaat het bij Begeleiding?
Onder de AWBZ wordt zowel begeleiding individueel (bijvoorbeeld woonbegeleiding) als begeleiding
in groepsverband (dagbesteding) geboden. Als vervoer naar de dagbesteding noodzakelijk is, wordt
dit onder de AWBZ vergoed 2 . Dit vervoer maakt onderdeel uit van de extramurale begeleiding die
overkomt naar de gemeenten.
Ook het kortdurend verblijf of logeren komt naar verwachting 3 als onderdeel van de Begeleiding over
naar de gemeenten. Kortdurend verblijf is bedoeld voor mensen met een zorgvraag, waarbij
permanent 4 toezicht nodig is om op tijd zorg te bieden. Bijvoorbeeld bij mensen met ernstige hart- of
longaandoeningen, ouderen met dementie, mensen met een verstandelijke handicap of met zware
fysieke beperkingen. Logeren heeft als doel mantelzorgers te ontlasten.
1.2.3 Hoe groot is de doelgroep in Heemstede?
Circa 225 Heemsteedse inwoners hebben een indicatie voor extramurale begeleiding (individueel
en/of groep). Op jaarbasis is sprake van circa 75 nieuwe gevallen/herindicaties.
1.3 Definitie en doel van Persoonlijke verzorging
De functie Persoonlijke verzorging omvat “het ondersteunen bij of het overnemen van activiteiten op
het gebied van persoonlijke verzorging in verband met een somatische, psychogeriatrische of
psychiatrische aandoening of beperking, een verstandelijke, lichamelijke of zintuiglijke handicap,
gericht op het opheffen van een tekort aan zelfredzaamheid”. Zodat een verblijf in een instelling of
verwaarlozing zo lang mogelijk wordt uitgesteld.
1.3.1 Om welke activiteiten gaat het bij Persoonlijke verzorging?
Persoonlijke verzorging is alles wat mensen gebruikelijk als zelfzorg uitvoeren, zoals douchen,
aankleden, scheren, ogen druppelen, hulp bij het eten en drinken, hulp bij de toiletgang. Het kan ook
gaan om de persoonlijke verzorging die nodig is in verband met een gezondheidsprobleem (zoals
stoma, sonde).
Ook de zorg die in directe relatie staat tot de persoonlijke verzorging, behoort tot deze functie,
zoals het opmaken van het bed tijdens het wassen van een bedlegerige cliënt en het stimuleren van
de zelfredzaamheid.
1.4 Wanneer vindt deze decentralisatie plaats?
De AWBZ-functies extramurale begeleiding en persoonlijke verzorging worden met ingang van 2015
gedecentraliseerd naar de gemeenten en onder de werking van de Wet maatschappelijke
ondersteuning (Wmo) gebracht. Het recht op AWBZ-zorg vervalt: vanuit de Wmo dienen gemeenten
invulling te geven aan het compensatiebeginsel.
1.5 Wat beoogt het rijk met de decentralisatie Begeleiding en Persoonlijke verzorging?
De overheveling van de functies Begeleiding en Persoonlijke verzorging wordt door het rijk gezien als
een kans om de maatschappelijke participatie van burgers met een beperking te bevorderen. De
veronderstelling is dat gemeenten hieraan kunnen bijdragen door de eigen kracht van burgers en hun
informele ondersteuningsstructuur te versterken en te kijken naar het te behalen resultaat in plaats
van de aangeboden voorziening. Van de gemeenten wordt verwacht dat zij beter kunnen aansluiten
bij de behoeften en mogelijkheden van kwetsbare burgers en hun omgeving en maatwerk kunnen
2 Per 1 januari 2013 is de vergoeding die een AWBZ-instelling ontvangt voor het vervoer met 50% verlaagd.
3 Het is op grond van het Regeerakkoord Rutte 2 niet geheel duidelijk of en in welke mate sprake is van deze overgang naar
gemeenten.
4 “Permanent’ is per 1 januari 2012 toegevoegd. Dit heeft geleid tot een beperking van de toegang tot voorzieningen voor
tijdelijk verblijf
5

leveren vanuit een samenhangend gemeentelijk sociaal beleid (welzijn, werk, inkomen, zorg,
onderwijs). Door de grotere ‘nabijheid’ kan eerder ingegrepen worden en is er meer aandacht voor
preventie. Ook de verbinding met lokale netwerken van informele en professionele zorg kan
effectiever en efficiënter (eenvoudiger en minder bureaucratisch) georganiseerd worden. De uitdaging
voor de gemeenten is te verkennen of, en voor welke cliënten en op welke wijze de specialistische
dienstverlening verminderd kan worden ten gunste van algemene voorzieningen.
Op grond van het bovenstaande gaat het rijk ervan uit dat de overheveling van de taken naar
gemeenten kan plaatsvinden met een efficiencykorting, c.q. dat een bezuiniging van de uitgaven voor
deze onderdelen kan worden gerealiseerd.
1.6 Welke budgetten zijn gemoeid met de AWBZ-decentralisatie?
Incidenteel budget voor de voorbereiding- en invoeringkosten van de decentralisatie
Als voorbereiding- en invoeringkosten voor de decentralisatie van de Begeleiding zijn ten tijde van het
Kabinet Rutte 1 bestuurlijke afspraken gemaakt tussen rijk en gemeenten. In 2012 en 2013 is/wordt in
dit kader aan Heemstede een incidenteel budget verstrekt van respectievelijk € 86.000 en € 57.000.
Het totale budget (€ 143.000) is verstrekt in 2012 en 2013, maar is bedoeld voor de gehele
implementatieperiode (t/m 2014). Onduidelijk is of de aanvulling van de decentralisatie Persoonlijke
verzorging leidt tot een verhoging van het budget voor voorbereiding- en invoeringkosten.
Structureel budget voor de uitvoering van de nieuwe taken
Het budget voor de uitvoeringkosten is nog niet bekend. In de bestuurlijke afspraken is de
procesafspraak gemaakt dat de werkelijk vrijvallende kosten in de AWBZ (bij onder meer het CIZ, de
Zorgkantoren en Bureau Jeugdzorg) zullen worden berekend. Dit bedrag zal aan gemeenten
structureel beschikbaar worden gesteld.
Daarnaast is sprake van een verhoging van het landelijk budget van 55 miljoen euro voor de
uitvoering van Begeleiding én Jeugdzorg (zie hoofdstuk 2).
Structureel budget voor daadwerkelijke ondersteuning nieuwe taken
De hoogte van het gemeentelijk budget voor de daadwerkelijke ondersteuning is nog niet bekend. Wel
is bekend dat het huidige landelijk budget voor extramurale Begeleiding ligt tussen de 3,3 en 3,7
miljard euro per jaar. Het jaarlijkse budget voor ondersteuning op het vlak van Persoonlijke verzorging
ligt op dit moment tussen de 2,7 en 3,1 miljard euro per jaar.
1.6.1 Welke efficiencykorting vindt plaats?
Aan de decentralisatie van begeleiding en persoonlijke verzorging gezamenlijk is een bezuiniging van
25% verbonden. Hieraan ligt de gedachte ten grondslag dat uitvoeren van de nieuwe taken volgens
de uitgangspunten van de Wet maatschappelijke ondersteuning leidt tot efficiencywinst via een
samenhangende, integrale werkwijze (individueel maatwerk), door meer gebruik te maken van de
eigen kracht van mensen en uit te gaan van een minder bureaucratische werkwijze.
De oorspronkelijke korting die het Kabinet Rutte 1 wilde toepassen op de decentralisatie van - toen
nog sec - de Begeleiding bedroeg 5%.
1.7 Stand van zaken voorbereiding: wat hebben we gedaan en wat doen we nu?
Oorspronkelijk zou -conform het Bestuursakkoord van het Kabinet Rutte 1 - de functie Begeleiding per
2013 fasegewijs worden gedecentraliseerd. Gelet hierop zijn in 2012 de volgende stappen genomen:
• Er is kennis gemaakt met de circa 40 instellingen die Begeleiding bieden (werkbezoeken).
• Er zijn 6 regionale (Kennemerland) bijeenkomsten georganiseerd over de decentralisatie van de
Begeleiding.
6

• Het aanbod van de circa 40 instellingen die Begeleiding bieden is in kaart gebracht.
• De cliënten zijn - mede met inzet van een extern Bureau - in kaart gebracht (aantallen, leeftijden,
soorten ondersteuning).
• De Startnotitie en plan van aanpak AWBZ begeleiding is vastgesteld (verseonnummer 564737).
Tevens is voor de gemeenten Bloemendaal en Haarlemmerliede & Spaarnwoude een dergelijke
notitie opgesteld. Dit naar aanleiding van gemaakte samenwerkingsafspraken 5 .
• De Keuzenota AWBZ begeleiding is vastgesteld (verseonnummer 576594).
• Tevens is voor de gemeenten Bloemendaal en Haarlemmerliede & Spaarnwoude een dergelijke
notitie opgesteld. Dit naar aanleiding van gemaakte samenwerkingsafspraken.
• Op het samenwerkingsniveau Heemstede, Bloemendaal en Haarlemmerliede & Spaarnwoude zijn
verkennende gesprekken gevoerd over de inzet van communicatiemiddelen (met de afdelingen
Communicatie).
• De nota Uitgangspunten regionale samenwerking decentralisatie is vastgesteld (na afstemming in
het regionale portefeuillehouderoverleg Wmo) (verseonnummer 575437).
• Er zijn verkennende gesprekken gevoerd over de mogelijkheden van inkoop en subsidiering (met
de regiogemeenten van Zuid-Kennemerland en de Stichting Rijk).
Door de val van het Kabinet Rutte 1 en de afspraken in het zogenoemde Lenteakkoord werd de
overheveling van de Begeleiding (inclusief kortdurend verblijf) naar de Wmo tijdelijk uitgesteld. Dit
heeft ertoe geleid dat in de periode juni t/m november - in afwachting van het Regeerakkoord van het
Kabinet Rutte 2 - ambtelijk op een minder intensief niveau is voortgegaan.
Nu met het Regeerakkoord van het Kabinet Rutte 2 duidelijk is geworden dat de Begeleiding per 2015
wordt gedecentraliseerd én dat de decentralisatie tevens de functie Persoonlijke verzorging omvat,
zijn recent de werkzaamheden weer opgepakt. In dit verband kan worden gewezen op het volgende:
Door de regiogemeenten (Zuid-Kennemerland) is recent opdracht verstrekt aan Bureau HHM om
een Impactmonitor Persoonlijke Verzorging in Zuid-Kennemerland op te stellen. Op deze wijze
wordt ernaar gestreefd zo snel mogelijk per regiogemeente een beeld te krijgen van de cliënten,
de aanbieders, de aard en de omvang van het aanbod persoonlijke verzorging en de kosten die
met deze nieuwe taak zijn gemoeid.
Aan Bureau HHM is tevens opdracht verstrekt door de regiogemeenten om de verschillende
mogelijkheden van de werkwijze conform De Kanteling in beeld te brengen voor de verschillende
nieuwe cliënten. En hierbij tevens inzichtelijk te maken wat dit voor mogelijke gevolgen heeft voor
de inkoop.
Op bovenregionaal niveau (Zuid-Kennemerland, Midden-Kennemerland, Amstelland-Meerlanden)
is recent een project gestart - met ondersteuning van een extern bureau - gericht op het krijgen
van inzicht in het vervoer van de doelgroepen AWBZ-Begeleiding én het krijgen van inzicht in de
samenhang met vervoersstromen die al onder de gemeentelijke verantwoordelijkheid vallen
(Wmo-vervoer, leerlingenvervoer en vrijwilligersvervoer). Heemstede en Haarlem
vertegenwoordigen in de begeleiding van dit project de gemeenten van Zuid-Kennemerland.
Daarnaast zal in 2013 ambtelijk regionaal (- in eerste instantie - Zuid-Kennemerland) per
onderdeel van de decentralisatie worden bezien of samenwerking gewenst is en zo ja op welke
schaal (intergemeentelijk, regionaal, bovenregionaal, provinciaal). Hiermee staat de inhoud van
een taak centraal voor het bepalen van de schaal van samenwerken (inhoud vóór structuur).
5 De gemeenten Bloemendaal en Haarlemmerliede & Spaarnwoude hebben in 2012 het projectleiderschap voor de
decentralisatie van de AWBZ neergelegd bij het (plv) afdelingshoofd Welzijnszaken van Heemstede.
7

2. DECENTRALISATIE JEUGDZORG
2.1 Waar zijn gemeenten op dit moment verantwoordelijk voor?
Gemeenten zijn op dit moment verantwoordelijk voor het lokale preventieve jeugdbeleid. Gemeenten
hebben in dit kader de taak om te zorgen voor een toereikend niveau van algemene en specifieke
preventieve voorzieningen.
Algemene preventieve voorzieningen zijn de voorzieningen - ook wel de nulde lijnvoorzieningen
genoemd - waar alle jongeren en hun opvoeders mee te maken kunnen hebben: bijvoorbeeld scholen
en peuterspeelzalen, sportverenigingen, jongerenwerk.
Specifieke preventieve voorzieningen - ook wel eerste lijnvoorzieningen genoemd - richten zich op
individuele kinderen en hun ouders. Hieronder vallen bijvoorbeeld het schoolmaatschappelijk werk,
de jeugdgezondheidszorg (consultatiebureau en schoolartsen), het leerlingenvervoer, opvoed- en
opgroeiondersteuning, advisering aan jeugdigen en opvoeders en de lichte pedagogische
hulpverlening. Belangrijke rol bij de uitvoering van dit specifieke jeugdbeleid is weggelegd voor de
Centra voor jeugd en gezin (CJG).
Het lokale jeugdbeleid wordt preventief genoemd, omdat met deze voorliggende voorzieningen, die
voor alle jeugdigen en hun ouders toegankelijk zijn, wordt beoogd de druk op de jeugdzorg te
voorkomen. En problemen snel te signaleren en erger te voorkomen
2.2 Waar worden gemeenten met de decentralisatie Jeugdzorg verantwoordelijk voor?
Gemeenten worden met de decentralisatie jeugdzorg verantwoordelijk voor alle jeugdzorg voor
kinderen, jongeren en hun opvoeders. Dit aanbod bestaat uit zogenoemde tweede lijnvoorzieningen,
bestaande uit de volgende vormen van jeugdzorg:
a. provinciale jeugdhulpverlening, vallend onder de Wet op de Jeugdzorg.
b. geestelijke gezondheidszorg voor jeugd (jeugd-GGZ), nu vallend onder AWBZ.
c. zorg voor jeugd met een licht verstandelijke beperking (jeugd LVB), nu vallend onder de
Zorgverzekeringswet.
d. jeugdbescherming (nu verantwoordelijkheid Ministerie van Veiligheid en Justitie)
e. jeugdreclassering (nu onder verantwoordelijkheid van het Ministerie van Veiligheid en Justitie)
f. gesloten jeugdzorg (Jeugdzorg Plus), nu een verantwoordelijkheid van het Ministerie van
VWS.
Het nieuwe stelsel gaat uit van één wettelijk kader: de Wet zorg voor jeugd.
Onderscheid vrijwillige en gedwongen jeugdzorg
De provinciale jeugdhulpverlening, de jeugd GGZ en de jeugd LVB (a t/m c) zijn vormen van
vrijwillige jeugdzorg. In dat geval vragen ouders zelf een verwijzing (een indicatie) voor
ondersteuning of werkt het gezin mee na een melding door iemand anders. De overige maatregelen
(d t/m f) maken onderdeel uit van de gedwongen jeugdzorg. Gedwongen jeugdzorg vindt plaats na
uitspraak van een kinderrechter. In tegenstelling tot het aanbod van het lokale jeugdbeleid is bij de
voorzieningen op het gebied van jeugdzorg geen sprake van een vrij toegankelijk aanbod.
2.2.1 Advies- en Meldpunten Kindermishandeling en Kindertelefoons
Door het rijk is tevens besloten om de Advies- en Meldpunten Kindermishandeling (AMK’s) onderdeel
te maken van de decentralisatie. De AMK’s zijn op dit moment onderdeel van de Bureaus Jeugdzorg.
Ook de verantwoordelijkheid voor de Kindertelefoon gaat naar gemeenten. In dit geval is sprake van
een voorziening die voor alle jeugdigen vrij toegankelijk is, maar die vooralsnog onder
verantwoordelijkheid van de Bureaus Jeugdzorg valt.
8

Door de decentralisatie worden gemeenten verantwoordelijk voor het gehele jeugdbeleid- en
jeugdzorgstelsel, inclusief het AMK en de Kindertelefoon. Het bovenstaande betekent dat de wettelijke
taken van het Bureau Jeugdzorg op het gebied van de (indicatiestelling van) jeugdzorg met de
decentralisatie komen te vervallen.
2.3 Om welke ondersteuning gaat het?
In het onderstaande is het aanbod (vrijwillig en gedwongen) voor de diverse vormen van jeugdzorg
schematisch weergegeven.
Jeugd hulpverlening Jeugd-GGZ Jeugd-LVB
• Ambulante behandeling/poliklinische behandeling
- Ambulante hulpverlening (individueel
of in groepsverband)
- Ambulante spoedhulp
(b.v. het voorkomen van een
uithuisplaatsing)
• Dag- en deeltijdbehandeling
- Kinderopvang plus
(gespecialiseerde opvang voor
kinderen tot 4 jaar)
- Medisch kinderdagverblijf (MKD)
(voor kinderen tot 7 jaar)
- Naschoolse opvang (voor
jeugdigen van 4-18 jaar; b.v. via
Boddaertcentrum)
- Daghulp voor niet-schoolgaande
jeugd (12-18 jaar)
• Residentiële of Intramurale behandeling
- Open groepen (in accommoda- tie
van aanbieder)
♦ Behandelgroep
♦ Fasehuizen (op kamers)
♦ Kamertrainingscentra
- Gezinshuizen (kleinschalig,
met gezinshuisouders)
♦ Hulpverleningsvariant
♦ Opvoedingsvariant
♦ Therapeutische
gezinshuizen
- Crisisopvang
(bij acute uithuisplaatsing)
- Jeugdzorg plus
• Pleegzorg
- Hulpverleningsvariant
♦ Overbrugging
♦ Perspectief thuis
♦ Deeltijdpleegzorg
(b.v. weekend/vakantie)
♦ Crisispleegzorg (bij acute
uithuisplaatsing)
• Advies- en Meldpunt Kindermishandeling
- Ambulante behandeling
(individueel, in groeps- of in
gezinsverband)
- E-health (online hulp)
- Ambulante verslavingszorg
- Acute psychiatrische behandeling
(b.v. bij suïcidale zaken)
- Forensische psychiatrische zorg
(betreft jongeren met delictgedrag)
- Dag- en deeltijdbehandeling
kinder- en jeugdpsychiatrie
(individueel i.s.m. de school)
- Verslavingszorg (i.s.m. de school)
- Forensische psychiatrische
behandeling (i.s.m. de school)
- Klinische opname en behandeling
- Logeerzorg
- Beschermd en begeleid wonen
- Verslavingszorg
- Acute psychiatrische behandeling
(b.v. bij suïcidale zaken, psychoses)
- Gesloten behandeling
- Gesloten acute psychiatrische
behandeling (via inbewaringstelling
door burgemeester)
- Ambulante behandeling
(individueel, in groeps- of in
gezinsverband)
- Poliklinische behandeling (voor
jongeren met LVB en een
psychiatrische stoornis);
aangeboden door MFC’s
- Arbeidstraining (uitgevoerd i.s.m.
reintegratiebedrijven/ UWV)
- Ambulante spoedhulp (b.v. ter
voorkoming van uithuisplaatsing)
- Naschoolse dagbehandeling
- Dagdeeltijdbehandeling (voor
jongeren met LVB en een
psychiatrische stoornis)
- Behandeling met verblijf
- Zeer intensieve behandeling (met
onderwijs, werk bij instelling)
- Gezinshuis
- Zelfstandigheidstraining (in
groepswoningen)
- Kamertraining (eigen woonruimte,
beheerd door instelling)
- Weekend- of vakantieopname
- Crisisinterventie
- Klinische behandeling kinder- en
jeugdpsychiatrie
- Klinisch wonen met intensieve
behandeling
- Opvoedingsvariant (kinderen kunnen langdurig niet thuis wonen)
- Therapeutische pleegzorg (kinderen met emotionele problemen)
• Jeugdbescherming (ondertoezichtstelling en ontheffing en ontzetting uit ouderlijke macht), gezinsvoogd
• Jeugdreclassering
• JeugdzorgPlus (gedwongen opname, gesloten verblijf en gedwongen behandeling)
9

2.4 Wat beoogt het rijk met deze decentralisatie?
De veronderstelling is dat gemeenten kunnen bijdragen aan eerdere ondersteuning, zorg op maat
(afgestemd op de lokale en individuele situatie) en betere samenwerking rond jeugdigen en gezinnen.
Dit onder andere via de versterking van preventieve jeugdvoorzieningen, de mogelijkheid van een
integrale aanpak en de versterking van de eigen kracht van gezinnen. Door de grotere “nabijheid” kan
door gemeenten eerder ingegrepen worden en is er meer aandacht voor preventie. Ook de verbinding
met lokale netwerken van informele en professionele zorg kan effectiever en efficiënter (eenvoudiger
en minder bureaucratisch) georganiseerd worden dan nu het geval is. Het rijk streeft al met al niet
alleen een transitie van de jeugdzorg na (een overheveling van bestuurlijke en financiële
verantwoordelijkheden), maar ook, en met name, een transformatie: een vernieuwing in de organisatie
van zorg en de werkwijzen daarbij. Waarbij slimmer met de beschikbare middelen wordt omgegaan.
2.5 Nadere voorwaarden door het rijk gesteld
Bij deze decentralisatie wordt aan gemeenten een grote beleidsvrijheid gegeven. Net als bij de Wmo
en het lokaal volksgezondheidsbeleid krijgen gemeenten de opdracht om het jeugdbeleid eenmaal in
de 4 jaar vast te leggen in een Beleidsplan en een verordening.
Met betrekking tot de volgende onderdelen is sprake van een verplichte bovenlokale samenwerking:
• Kinderbeschermingsmaatregelen
• Jeugdreclassering
• Gesloten jeugdhulp en
• Het organiseren van een meldpunt voor de bestrijding van huiselijk geweld en
kindermishandeling
Hierbij wordt overwogen dat in deze gevallen onder dwang door de overheid wordt ingegrepen in de
persoonlijke levenssfeer van kinderen en hun ouders. Gelet daarop vindt het rijk het van belang dat
via bovenlokale samenwerking de leveringsplicht van gemeenten wordt gewaarborgd en dat wordt
voldaan aan de eisen van onder andere toezicht op de kwaliteit. Voor wat betreft deze bovenlokale
samenwerking is het aan gemeenten om hiervoor voor de aanvang van 2014 een besluit te nemen
over de schaalgrootte. En de richting hiervoor vóór juni 2013 aan te geven.
2.6 Hoe groot is de doelgroep in Heemstede?
Circa 200 Heemsteedse jongeren ontvangen jaarlijks een vorm van jeugdzorg. Op jaarbasis is
sprake van circa 110 verwijzingen (circa 60% van de aanvragen worden op dit moment
gehonoreerd). Het aantal onderzoeken van het AMK op jaarbasis betreffende Heemsteedse kinderen
is circa 35. Er is sprake van circa 15 jeugdbeschermingsmaatregelen op jaarbasis.
2.7 Welke budgetten zijn gemoeid met de decentralisatie van de jeugdzorg?
Incidenteel budget voor de voorbereiding- en invoeringkosten van de decentralisatie
Als voorbereiding- en invoeringskosten voor de decentralisatie van de Jeugdzorg is in 2012 een
bedrag van € 19.800 verstrekt. In de eerste helft van 2013 wordt een bedrag van € 29.900 verstrekt. In
mei 2013 wordt bekend welk bedrag aanvullend in de tweede helft van 2013 wordt verstrekt.
Het totale budget is/wordt verstrekt in 2012 en 2013, maar is bedoeld voor de gehele
implementatieperiode (t/m 2014).
Structureel budget voor de uitvoering van de nieuwe taken
Het budget voor de uitvoeringkosten is nog niet bekend. In de bestuurlijke afspraken is de
procesafspraak gemaakt dat de werkelijk vrijvallende uitvoeringskosten in de jeugdzorg zullen worden
berekend. Dit bedrag zal aan gemeenten structureel beschikbaar worden gesteld. Daarnaast is sprake
van een verhoging van het landelijk budget van 55 miljoen euro voor de uitvoering van Begeleiding én
Jeugdzorg.
10

Structureel budget voor daadwerkelijke ondersteuning nieuwe taken
Het nieuwe stelsel maakt een einde aan de huidige situatie van verschillende financieringssystemen
binnen de jeugdzorg: er komt één financieringssysteem voor alle vormen van jeugdzorg. De hoogte
van het gemeentelijk budget voor de daadwerkelijke ondersteuning is nog niet bekend (meicirculaire
van 2013). Wel is bekend dat het totaalbedrag voor de zorg voor jeugd in Nederland circa € 3 miljard
bedraagt (peiljaar 2011). Vanaf 2012 bezuinigt het kabinet echter al op de Jeugdzorg. Hierdoor is nog
niet exact duidelijk hoe groot het effect van de bezuinigingen is op de hoogte van het over te hevelen
macrobudget.
2.7.1 Welke efficiencykorting vindt plaats?
Aan de decentralisatie is door het Kabinet Rutte 2 een bezuiniging van 15% verbonden (het Kabinet
Rutte 1 ging nog uit van een bezuiniging van 10%). Aan deze bezuiniging ligt de gedachte ten
grondslag dat uitvoeren van de nieuwe taken volgens de Wmo-uitgangspunten leidt tot efficiencywinst.
2.8 Wanneer vindt deze decentralisatie plaats?
Gemeenten worden op 1 januari 2015 verantwoordelijk voor alle vormen van jeugdzorg. De Wet zorg
voor jeugd wordt naar verwachting uiterlijk 1 januari 2014 in het Staatsblad geplaatst.
2.9 Stand van zaken voorbereiding: wat hebben we gedaan en wat doen we nu?
• Er zijn 3 regionale (Kennemerland) bijeenkomsten georganiseerd over de decentralisatie van de
Jeugdzorg.
• Het aanbod van de circa 40 instellingen die Jeugdzorg bieden is in kaart gebracht.
• De cliënten zijn in kaart gebracht (aantallen, soort zorg).
• De Startnotitie en het plan van aanpak decentralisatie Jeugdzorg is vastgesteld (verseonnummer
575212).
Tevens is voor de gemeenten Bloemendaal een dergelijke notitie opgesteld. Dit naar aanleiding
van gemaakte samenwerkingsafspraken 6 .
• De nota Uitgangspunten regionale samenwerking decentralisatie Jeugdzorg is vastgesteld (na
afstemming in het regionale portefeuillehouderoverleg Wmo) (verseonnummer 575418).
• Besluitvorming over de doorontwikkeling van het CJG Heemstede gericht op een werkwijze met
generalistische, outreachend werkende CJG-coaches heeft in december 2012 plaatsgevonden
(verseonnummer 587696).
• De doorontwikkeling van de CJG’s is een onderwerp dat het afgelopen jaar intensief regionaal
(Zuid-Kennemerland) is opgepakt in de vorm van verschillende projecten. Reden hiervoor is dat
het CJG in de toekomstige zorg voor jeugd een belangrijke/centrale plaats zal gaan innemen. In
2012 zijn de volgende projecten uitgevoerd/gestart (alle mede gericht op
deskundigheidsbevordering van de CJG-medewerkers).
Project Looptijd Subsidie in 2012 7
1. Structuur bemoeizorg jeugd Afgerond 1 november 2012 € 140.000
2. Registratiesysteem CJG Voorjaar 2012- juli 2013 € 90.000
3. Transitie jeugdzorg: nazorg Juni 2012-juli 2013 € 65.000
4. Opvoedingsondersteuning:
Eigen kracht, wrap around care (scholing
en uitvoering)
Oktober 2012-oktober 2013 € 85.000
5. CJG coach Voorjaar 2012-tot 2015 n.v.t.
6 De gemeenten Bloemendaal heeft begin 2012 het projectleiderschap voor de decentralisatie van de Jeugdzorg neergelegd
bij het (plv) afdelingshoofd Welzijnszaken van Heemstede. De gemeente Haarlemmerliede & Spaarnwoude is hier medio
2012 bij aangesloten.
7 Genoemde subsidiebedragen zijn door de provincie ten behoeve van de regio Zuid-Kennmerland aan de gemeente
Heemstede (aanvrager en budgethouder voor de regio) verstrekt.
11

Vanzelfsprekend is ook geïnvesteerd in de toekomstige samenwerking met aanbieders, o.a. door
het organiseren van bijeenkomsten gericht op visieontwikkeling op de toekomstige zorg voor
jeugd. Via bijeenkomst van het Regionaal platform jeugd vindt tevens op regelmatige basis
overleg plaats met organisaties uit het veld;
De komende periode wordt ambtelijk regionaal intensief samengewerkt (maandelijkse afspraken)
met de regio Midden-Kennemerland teneinde besluitvorming voor te bereiden over de verplichte
bovenlokale samenwerking op het vlak van o.a. de kinderbescherming, de jeugdreclassering en
de Jeugdzorg Plus (gesloten jeugdzorg). Dit moet leiden tot besluitvorming over het
samenwerkingsverband (schaalgrootte) waarin de verplichte samenwerking vorm wordt gegeven
(vóór 1 juni 2013).
Met de provincie is afgesproken dat een digitaal systeem beschikbaar wordt gesteld waarmee
gemeenten op wijkniveau gegevens over aantallen jongeren in zorg, vorm van hulpverlening en
aanbieder kunnen monitoren (naar verwachting beschikbaar in maart 2013). Deze gegevens
worden vervolgens binnen het systeem op regelmatige basis geactualiseerd.
Daarnaast wordt in de komende periode ambtelijk regionaal (- in eerste instantie - Zuid-
Kennemerland) een voorstel voorbereid waarin per onderdeel van de Jeugdzorg wordt
aangegeven of samenwerking gewenst is en zo ja op welke schaal (intergemeentelijk, regionaal,
bovenregionaal, provinciaal). Hiermee staat de inhoud van een taak centraal voor het bepalen van
de schaal van samenwerken (inhoud vóór structuur).
Ook in 2013 ondersteunt de provincie Noord-Holland de gemeenten van Zuid-Kennemerland via
een subsidie aan de gemeente Heemstede (totaal € 40.000) bij het uitvoeren van projecten gericht
op de decentralisatie van de Jeugdzorg.
12

3. PARTICIPATIEWET
Het Kabinet Rutte 2 is voornemens om de Wet werk en bijstand (Wwb), de Wet op de sociale
werkvoorziening (Wsw) en de Wajong per 1 januari 2014 samen te voegen tot de nieuwe
Participatiewet. Dit moet een oplossing bieden voor de huidige versnipperde regelgeving die volgens
het rijk niet altijd uitnodigt tot participatie.
3.1 Wat is het doel van de Participatiewet?
Het Kabinet Rutte 2 wil dat alle mensen als volwaardige burgers mee kunnen doen aan onze
samenleving. Bij voorkeur via een reguliere baan, maar als dat (nog) niet haalbaar is, door op een
andere manier te participeren in de samenleving. Mensen moeten meer kansen krijgen om mee te
doen en waar mogelijk zelf in hun levensonderhoud te voorzien. In de Participatiewet zal worden
uitgegaan van de eigen kracht van de mensen. Voor de verdere uitwerking geldt het uitgangspunt om
daar waar mogelijk maximaal ruimte te bieden aan mensen zelf en de professionals die hen
ondersteunen.
3.2 Waar gaat het om?
De samenvoeging van de regelingen tot één nieuwe regeling moet mensen die nu aan de kant staan
meer kansen bieden op participatie. En de gemeenten de mogelijkheid bieden om vanuit het brede
sociale domein in samenhang integraal maatwerk te leveren aan inwoners. Dit kan gaan om hulp bij
het vinden van werk, de inzet van een reïntegratie-instrument, het bieden van een beschutte werkplek
of ondersteuning uit andere domeinen, zoals de Wet maatschappelijke ondersteuning of de nieuwe
Jeugdwet.
Participatiewet in plaats van Wet werken naar vermogen
Het Kabinet Rutte 1 was van plan om te komen tot de invoering van de Wet werken naar vermogen
(Wwnv). Het Kabinet Rutte 2 zal elementen uit het wetsvoorstel Wwnv gebruiken maar vindt dat onder
de Wwnv de inspanningen te eenzijdig bij werknemers en uitkeringsontvangers zouden komen te
liggen. Met de Participatiewet komen de inspanningen ook meer bij werkgevers te liggen.
Het kabinet werkt aan een zogenoemde quotumregeling waarmee op den duur minimaal 100.000
mensen met een arbeidsbeperking extra aan het werk dienen te komen. Met de quotumregeling
ontstaan banen voor mensen die in staat zijn bij een reguliere werkgever aan de slag te gaan, maar
die op basis van het huidige systeem waarschijnlijk in de Wsw of Wajong waren ingestroomd.
Loondispensatie
Voor iedereen die straks onder de Participatiewet valt, geldt het systeem van de zogeheten
loondispensatie. Dit betekent dat iemand onder voorwaarden onder het minimumloon aan de slag kan.
Dat is altijd tijdelijk. Uiteindelijk moeten loon plus aanvullende uitkering samen even hoog zijn als het
minimumloon. Ook op dit punt moet de nieuwe wet nog verder worden uitgewerkt.
Bij de nadere invulling van het instrument loondispensatie zal het kabinet het verminderen van
bureaucratie als uitgangspunt hanteren. Op basis van de evaluatie van lopende experimenten met
loondispensatie zal het kabinet een beslissing nemen over de maatvoering en de invulling hiervan.
Meer mensen met arbeidshandicap aan het werk
Bij grote werkgevers met 25 of meer werknemers moet in de toekomst 5% van het personeelsbestand
bestaan uit mensen met een arbeidshandicap. Dit wordt vanaf 1 januari 2015 stapsgewijs ingevoerd.
Werkgevers kunnen een boete krijgen als zij zich hier niet aan houden.
13

Wajong 8
Een Wajong-uitkering is per 1 januari 2014 alleen nog mogelijk voor mensen die helemaal niet meer
kunnen werken (‘volledig en duurzaam arbeidsongeschikt’). Wie nog wel kan werken, valt dan onder
de Participatiewet. Wie nu al een Wajong-uitkering ontvangt, wordt niet herkeurd. De uitkering wordt
niet verlaagd.
Wsw
Per 1 januari 2014 stromen er geen nieuwe mensen meer de Wet op de Sociale Werkvoorziening
(Wsw) in. Wie per 1 januari 2014 is aangewezen op beschut werk, valt onder een voorziening binnen
de bredere Participatiewet. Gemeenten ontvangen middelen van het Rijk om een dergelijke
voorziening in stand te houden, maar kunnen zelf keuzes maken over de inrichting van beschut werk.
Ze krijgen daarvoor 100% van het wettelijk minimumloon per plek. Bij de inrichting van die voorziening
schrijft de Rijksoverheid niet voor wat elke gemeente moet doen.
Het Kabinet Rutte 2 deelt met het vorige kabinet de analyse dat een efficiencyverbetering in de sociale
werkvoorziening nodig en haalbaar is. Dit kan onder meer worden bereikt door mensen zoveel als
mogelijk te laten werken bij reguliere werkgevers. De sector kan daardoor op termijn met minder
middelen toe. Het tempo waarmee deze efficiencyverbetering wordt doorgevoerd is door het Kabinet
Rutte 2 verdubbeld van drie naar zes jaar.
3.3 Wanneer vindt deze decentralisatie plaats?
De invoering van de Participatiewet is voorzien op 1 januari 2014. Inzet van het kabinet is om in de
Participatiewet de goede elementen uit het wetsvoorstel Wwnv te behouden en belangrijke
aanpassingen door te voeren. Het kabinet is voornemens het wetsvoorstel in het voorjaar van 2013,
na advies van de Raad van State, bij de Tweede Kamer in te dienen. De Tweede Kamer is op 21
december 2012 geïnformeerd over de contouren van de Participatiewet (circulaire min. SZW 2012-
0000056247).
3.4 Budgetten
De structurele uitgaven aan Wajong, Wsw en WWB 9 bedragen landelijk momenteel bijna € 11 miljard
en lopen bij ongewijzigd beleid, als gevolg van een verwachte verdubbeling van de Wajong, op tot
bijna € 13.5 miljard per jaar. De gettobesparingen die met de invoering van de Participatiewet
gerealiseerd moeten worden, lopen op van € 60 miljoen in 2014 tot € 400 miljoen in 2017 en € 1,8
miljard structureel per jaar.
Verder is het de bedoeling dat onder de Participatiewet de verschillende reïntegratie- en
begeleidingsbudgetten worden samengevoegd tot één budget. Daarmee krijgen gemeenten de
middelen om reïntegratie voor de gemeentelijke doelgroep te financieren. Het gebundelde
reïntegratiebudget is opgebouwd uit het Participatiebudget ‘oude stijl’, het macrobudget Wsw ‘oude
stijl’ en het budget begeleiding/reïntegratie nieuwe doelgroep regulier en beschut werken.
Het totaal beschikbare bedrag voor het gebundelde reïntegratiebudget loopt terug van bijna € 3 miljard
in 2014 tot bijna € 2,5 miljard in 2017 10 . Hierin is verwerkt de doelmatigheidskorting op het
reïntegratiebudget uit het regeerakkoord, de gespreide efficiencykorting Wsw (gefaseerd van 2014 tot
en met 2019) en begeleidingskosten van € 5.500 per persoon of werkplek per jaar voor de mensen die
niet meer de Wsw instromen dan wel in aanmerking komen voor beschut werken. Ook is verwerkt de
8 Verwachte instroom Heemstede: op jaarbasis circa 10-15.
9 In Heemstede bedraagt de formatie Wsw-ers 73,16 fte (peiljaar 2012). Hiervoor is op dit moment een budget beschikbaar van
circa € 1,9 miljoen. In Heemstede wordt aan 219 mensen een uitkering verstrekt (peildatum 1 oktober 2012). Het aantal
reintegratietrajecten is op jaarbasis circa 75.
10 Het rijksbudget reïntegratie voor Heemstede bedraagt € 320.000 (peiljaar 2012).
14

geleidelijke overheveling van de reïntegratiemiddelen (uit reïntegratiebudget Wajong) van het UWV
naar de gemeenten.
3.5 Stand van zaken voorbereiding: wat hebben we gedaan en wat doen we nu?
Voor de implementatie van de Wet werken naar vermogen is op 27 maart 2012 een projectplan
vastgesteld (verseonnummer 570580). Na bekendmaking van het vervallen van de Wet werken naar
vermogen zijn de voorbereidingen op de invoering van deze wet stilgelegd. Met betrekking tot de
(invoering van de) Participatiewet is nog geen notitie aan het college voorgelegd. Zodra een nadere
uitwerking van de Participatiewet beschikbaar is (verwacht in het voorjaar van 2013), zal met spoed
een bijgesteld projectplan worden voorbereid.
Op het vlak van de Wsw is op 8 maart 2012 de Uitgangspuntennotitie toekomstige positie
Werkvoorzieningschap Zuid-Kennemerland vastgesteld (verseonnummer 569945).
15

4. AANPALENDE ONTWIKKELINGEN
Gelet op de evidente inhoudelijke samenhang met de beleidsvelden zorg en werk wordt kort
stilgestaan bij het wetsvoorstel Passend Onderwijs. Tevens staan we in het onderstaande kort stil bij
de voorgenomen beperking van de toegang tot de intramurale zorg en de omvorming van de hulp bij
het huishouden tot een maatwerkvoorziening.
4.1 Wetvoorstel Passend onderwijs
Op 9 oktober 2012 heeft de Eerste Kamer het wetsvoorstel Passend Onderwijs aangenomen.
Hiermee wil het kabinet zo goed mogelijk onderwijs bieden aan ieder kind, ongeacht de extra
zorgbehoeften. Gemeenten en schoolbesturen krijgen de plicht om binnen samenwerkingsverbanden
ieder kind een zo goed mogelijke onderwijsplek te bieden. Hiermee wordt samenwerking tussen
scholen en gemeenten nog belangrijker dan voorheen. Samenwerkingsverbanden voor passend
onderwijs dienen hun ondersteuningsplannen af te stemmen met gemeenten. Bovendien is de school
een belangrijke plek om problemen vroeg te signaleren, zodat snel en adequaat lichte zorg verleend
kan worden en voorkomen kan worden dat problemen escaleren.
Het wetsvoorstel voor de nieuwe jeugdwet en het wetsvoorstel passend onderwijs bevatten
complementaire bepalingen over samenwerking. In beide wetsvoorstellen wordt bepaald dat
gemeenten en samenwerkingsverbanden van schoolbesturen een plan dienen te maken waarin wordt
beschreven hoe respectievelijk de jeugdhulp en het passend onderwijs worden ingericht. Beide
hebben de verplichting om deze plannen in op overeenstemming gericht overleg met elkaar te
bespreken. Daarnaast hebben zowel gemeenten als schoolbesturen de verantwoordelijkheid om de
individuele ondersteuning aan een kind of gezin af te stemmen met andere voorzieningen op het
gebied van gezondheidszorg, onderwijs, maatschappelijke ondersteuning, werk en inkomen. Ook voor
kinderen met een handicap of gedragsproblemen moet er een passende onderwijsplek zijn. Liefst op
een gewone school waar het kind extra begeleiding krijgt. En als het echt nodig is in het speciaal
onderwijs. Op dit moment moeten ouders zelf op zoek naar een passende onderwijsplek voor hun
kind. Met de introductie van een nieuw stelsel van Passend Onderwijs verandert dit.
Zorgplicht
Vanaf augustus 2013 moeten scholen ervoor zorgen dat er voor elk kind dat extra ondersteuning
nodig heeft een passende plek is (zorgplicht). Dat kan zijn op de school waar de ouders hun kind
hebben aangemeld, maar ook op een andere reguliere school die beter kan inspelen op de
ondersteuning die het kind nodig heeft of op een speciale school binnen de regio. Scholen krijgen op
grond van de Wet Passend Onderwijs de zorgplicht binnen 6 tot 10 weken nadat ouders een kind
hebben aangemeld een passende onderwijsplek te bieden. Ouders hoeven hierdoor niet meer zelf
een indicatieprocedure te doorlopen. De landelijke indicatiesystematiek wordt afgeschaft.
Samenwerkingsverbanden
Scholen gaan om de plannen voor passend onderwijs te kunnen realiseren, samenwerken in
regionale samenwerkingsverbanden. Er komen circa 75 nieuwe samenwerkingsverbanden Passend
Onderwijs voor het primair onderwijs en eveneens circa 75 voor het voortgezet onderwijs. De scholen
voor primair onderwijs in Heemstede gaan onderdeel uitmaken van een Samenwerkingsverband Zuid-
Kennemerland. De scholen voor voortgezet onderwijs worden onderdeel van een
Samenwerkingsverband Zuid-Kennemerland plus Velsen.
Samenwerkingsverbanden primair onderwijs Samenwerkingsverbanden voortgezet onderwijs
- regulier basisonderwijs - regulier voortgezet onderwijs
- speciaal basisonderwijs (lichte zorg) - leerwegondersteunend - en praktijkonderwijs (lichte zorg)
- speciaal onderwijs, cluster 3 en 4 (zware zorg) - voortgezet speciaal onderwijs, cluster 3 en 4 (zware zorg)
16

Ondersteuningsplan
De schoolbesturen in een samenwerkingsverband maken afspraken over hoe voor elke leerling zo
goed mogelijk passend onderwijs kan worden gerealiseerd. Deze afspraken leggen ze vast in een
ondersteuningsplan. Dit ondersteuningsplan wordt tenminste één keer per vier jaar opgesteld. Een
dergelijk plan moet onder andere de wijze aangeven waarop er een samenhangend geheel van
voorzieningen voor extra ondersteuning binnen en tussen de scholen wordt georganiseerd.
Op het niveau van het samenwerkingsverband geldt dat het ondersteuningsplan moet worden
afgestemd met de betrokken gemeenten. Daarbij kan met de gemeente het ondersteuningsplan van
het samenwerkingsverband mede worden bezien in het licht van de plannen in het bredere
jeugdzorgdomein, de manieren waarop bijvoorbeeld zorgtoewijzing plaatsvindt aan een gezin en
toeleiding naar de arbeidsmarkt.
Daarnaast dient een schoolbestuur bij het opstellen van een ontwikkelingsperspectief voor een
leerling met een extra ondersteuningsbehoefte afstemming te zoeken met de gemeente over de
benodigde aanvullende opvoed- en opgroeiondersteuning. Zodat in afstemming, vroegtijdig de juiste
integrale zorg kan worden geboden.
Zorgtoewijzing
In de huidige wijze van indicatiestelling krijgt een leerling volledig of geen enkel recht op speciaal
onderwijs, terwijl een gedeelde inzet soms voldoende zou zijn. De regering komt hieraan tegemoet
door de huidige wijze van indicatiestelling en het rugzakje 11 af te schaffen. Dit betekent dat de
landelijke procedures van toeleiding naar speciaal onderwijs komen te vervallen. De toeleiding is
voortaan per samenwerkingsverband geregeld. De procedure en criteria voor zorgtoewijzing dient een
samenwerkingsverband vast te leggen in het ondersteuningsplan. De samenwerkingsverbanden
krijgen een vast budget, gebaseerd op het aantal leerlingen dat binnen het samenwerkingsverband
onderwijs volgt. Binnen het samenwerkingsverband worden afspraken gemaakt over de verdeling van
geld.
4.2 Beperking toegang intramurale zorg
Ouderen of mensen met een langdurige ziekte of handicap kunnen niet altijd zelfstandig wonen. De
zorg die zij nodig hebben, wordt beschreven in een zorgzwaartepakket (ZZP). Het verblijf in een
instelling maakt hier onderdeel van uit. Het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ) bepaalt welk
zorgzwaartepakket nodig is en geeft daarvoor een indicatiebesluit af. Het zorgzwaartepakket bepaalt
ook hoeveel geld een verblijfsinstelling op grond van de AWBZ krijgt voor de zorg aan de cliënt.
Onder het Kabinet Rutte 1 is in het kader van het scheiden van wonen en zorg begonnen met de
gefaseerde invoering van het (verder) extramuraliseren van zorg vanaf 2013. Hiermee wordt beoogd
dat cliënten met een lichtere zorgvraag deze zorg niet langer in een intramurale omgeving ontvangen,
maar nog uitsluitend in de eigen omgeving. Om dit te bereiken worden vanaf 2013 gefaseerd de
zorgzwaartepakketten 1 tot en met 3 uit de AWBZ geschrapt. In het regeerakkoord van het Kabinet
Rutte 2 is aanvullend aangegeven dat ook zorgzwaartepakket 4 per 2016 wordt geschrapt. Het gevolg
hiervan is dat een grotere groep mensen, waaronder ook mensen met een grote zorgvraag, thuis blijft
wonen en daar extramurale zorg gaat ontvangen.
De verwachting is dat door deze maatregel een groter beroep op gemeentelijke voorzieningen zal
worden gedaan. Op dit moment is nog onduidelijk of gemeenten hiervoor voldoende worden
gecompenseerd.
11 Op dit moment kan er bij een indicatie voor speciaal onderwijs in voorkomende gevallen (kinderen met een handicap) voor
worden gekozen een kind met extra begeleiding op bijvoorbeeld het regulier onderwijs te plaatsen. In dat geval ontvangt de
school een leerlingengebonden financiering, ook wel “rugzak” genoemd.
17

4.3 Omvorming hulp bij het huishouden
Sinds 1 januari 2007 zijn de gemeenten op grond van de Wmo verantwoordelijk voor de Hulp bij het
huishouden. In het regeerakkoord heeft het Kabinet Rutte 2 aangekondigd de Hulp bij het huishouden
om te gaan zetten van een brede voorziening met een preventief effect in een vangnet voor de
mensen die het echt nodig hebben én het niet zelf kunnen betalen.
Op het budget voor de Hulp bij het huishouden is het kabinet voornemens een bedrag van € 1,2
miljard (75%) te korten. Dit impliceert een omvangrijke omvorming van de huidige Hulp bij het
huishouden naar een nieuwe maatwerkvoorziening. De maatregel gaat volgens het regeerakkoord in
op 1 januari 2014 voor de nieuwe cliënten. Daarbij zal 2014 als overgangsjaar gaan gelden. Per 1
januari 2015 zal de nieuwe regeling dan voor iedereen gaan gelden.
Nieuwe aanbesteding
De raamovereenkomsten met de huidige aanbieders Hulp bij het huishouden lopen tot 1 oktober
2013. De overeenkomsten bieden géén mogelijkheid meer tot verlenging.
Op dit moment is in regionaal verband (Zuid-Kennemerland) een voorstel in voorbereiding voor de
onderhandse aanbesteding van de Hulp bij het huishouden voor de periode 1 oktober 2013 tot en met
31 december 2014. Uitgangspunt is dat de Hulp bij het huishouden tot en met 31 december 2014
(i.v.m. het overgangsjaar) ongewijzigd blijft én de contractuele voorwaarden zoveel mogelijk gelijk
blijven aan de huidige. Dit om te bereiken dat de cliënt met Hulp bij het huishouden voor een korte
periode met zo min mogelijk personele wisselingen wordt geconfronteerd.
Met de keuze voor een contractperiode van 1 oktober 2013 tot en met 31 december 2014 wordt
aangesloten bij het regeerakkoord. Aanvullend wordt voorgesteld een optie tot verlenging op te nemen
voor het geval de uitwerking van het regeerakkoord (ingangsdatum van de eventuele wijzigingen) daar
aanleiding toe geeft.
Hulp bij het huishouden per 1 januari 2014
De eerste uitwerking van het regeerakkoord op het onderdeel Hulp bij het huishouden wordt medio
maart 2013 van het rijk verwacht. Op basis hiervan zal - in regionaal verband - een voorstel worden
voorbereid over de nieuwe voorziening Hulp bij het huishouden per 1 januari 2014.
In dit kader wordt opgemerkt dat er samenhang is met de producten die in het kader van de
decentralisatie AWBZ naar de gemeenten overkomen, te weten de individuele begeleiding en de
persoonlijke verzorging. Deze samenhang zal nadrukkelijk in het voorstel over de nieuwe invulling van
de Hulp bij het huishouden betrokken worden.
Uitgaven hulp bij het huishouden in 2012
De uitgaven voor de Hulp bij het huishouden voor Heemstede bedragen op dit moment in totaliteit
(zorg in natura en persoonsgebonden budget) circa € 2,3 miljoen per jaar. De inkomsten uit eigen
bijdragen bedragen circa € 0,5 miljoen. Deze inkomsten zullen per 1 januari 2013 omhoog gaan als
gevolg van de verhoging van het uurtarief 12 waarover de eigen bijdrage is verschuldigd (van € 13,40
per uur naar € 20,35 per uur).
12 Hiertoe is besloten bij de vaststelling van de nota Wmo/lokaal volksgezondheidsbeleid op 1 november 2012.
18

5. DECENTRALISATIES: GEDEELDE UITGANGSPUNTEN
Aan alle decentralisaties ligt de veronderstelling ten grondslag dat de gemeenten beter kunnen
aansluiten bij de behoeften en mogelijkheden van kwetsbare burgers en hun omgeving en maatwerk
kunnen leveren.
Tevens wordt verondersteld dat gemeenten inzetten op de versterking van de eigen kracht van
burgers (tevens financieel gezien) en zo nodig hun informele ondersteuningsstructuur versterken. En
veeleer kijken naar het te behalen resultaat in plaats van de aangeboden voorziening.
Door de grotere ‘nabijheid’ kan eerder ingegrepen worden en is er meer aandacht voor preventie
gericht op maatschappelijke participatie. Ook de verbinding met lokale netwerken van informele en
professionele zorg kan volgens het rijk effectiever en efficiënter (eenvoudiger en minder
bureaucratisch) georganiseerd worden. De uitdaging voor de gemeenten is onder andere te
verkennen of, en voor welke cliënten en op welke wijze de specialistische dienstverlening verminderd,
c.q. veranderd kan worden ten gunste van algemene voorzieningen
De decentralisaties moeten volgens het rijk de fragmentatie van het ondersteuningsaanbod tegen
gaan. Dit betekent voor de gemeenten dat zij een samenhangend gemeentelijk sociaal beleid dienen
te ontwikkelen.
Het bovenstaande maakt het volgens het rijk mogelijk om met minder middelen passende
ondersteuning te bieden. Gelet hierop is bij alle decentralisaties sprake van efficiencykortingen.
Niet alleen voor wat betreft bovenstaande uitgangspunten en oplossingsrichtingen is overlap tussen
de decentralisaties, maar ook voor wat betreft de doelgroepen. De afzonderlijke decentralisaties -
naast de stapelingseffecten als gevolg van de overige maatregelen van het Kabinet Rutte 2 - hebben
in veel gevallen gevolgen voor dezelfde individuen of gezinnen. Hoe groot de overlap is, is nog niet
concreet bekend (veelal wordt uitgegaan van een percentage van circa 50%). Met name met
betrekking tot de doelgroep kinderen en jongeren tot 23 jaar met een licht verstandelijke handicap is
volgens de VNG sprake van veel samenloop tussen de verschillende maatregelen/voorzieningen. Met
betrekking tot met name deze groep geldt dat, bij het niet ontvangen van de juiste en tijdige
ondersteuning, de maatschappelijk en financiële risico’s voor gemeenten groot zijn.
Opdracht gemeenten
Voortbouwen op het bestaande - oftewel sec uitgaan van het overnemen van de taken - leidt
automatisch tot financiële tekorten en/of minder kwaliteit. Bovendien vraagt de complexiteit van de
sociale problematiek om een beleidsoplossing die uitgaat van de burger en zijn sociale
omgeving. De vraag dan wel het probleem van burgers houdt zich niet aan beleidsmatige
kokers, maar vraagt om een integrale benadering.
De opdracht voor gemeenten is dan ook: het realiseren van een daadwerkelijke transformatie. Het
implementeren van een samenhangend sociaal stelsel dat niet alleen kwalitatief goed is, maar ook
effectief, efficiënt en goedkoper dan de huidige uitvoering.
De decentralisaties verschillen qua onderwerp (zorg, jeugd en werk), maar hebben zoveel
overeenkomsten dat het vanuit kwalitatief en financieel oogpunt voor de hand ligt om het sociale
domein in onderlinge samenhang vorm te geven. Waarbij een betere afstemming en coördinatie bij
zowel de (vroeg) tijdige signalering van problematiek als bij het aanbod van voorzieningen essentieel
is.
19

Tevens bieden de decentralisaties de kans om vergelijkbare taken - bijvoorbeeld de arbeidsmatige
dagbesteding binnen de extramurale Begeleiding en het beschut werken van de sociale werkplaatsen
- in samenhang vorm te geven. En om de uitvoering van taken vanuit het ene beleidsveld
(bijvoorbeeld het bieden van reintegratietrajecten) te benutten ten behoeve van de uitvoering van
nieuwe taken (bijvoorbeeld vervoer in het kader van extramurale Begeleiding).
20

6 VISIE OP IMPLEMENTATIE VAN DE DECENTRALISATIES
Een heldere visie, c.q. richting is nodig om te voorkomen dat sprake is van een beleidsarme
“overname” van taken die op termijn onbetaalbaar is. De geschetste veranderingen bieden de
gemeente de mogelijkheid om ondersteuning anders - beter - in te richten. “Beter” in de zin dat
ondersteuning van mensen/gezinnen met beperkingen nu vaak nog gescheiden (vanuit verschillende
onderdelen van het sociaal domein) plaatsvindt.
6.1 Wat willen we bereiken?
Om burgers/gezinnen in staat te stellen zo optimaal mogelijk te participeren, willen we eerder, breder
(integraal), beter, sneller en goedkoper effectieve en efficiënte ondersteuning bieden. Ondersteuning
is in alle gevallen maatwerk dat bestaat uit een samenspel van eigen inzet, inzet van het sociale
netwerk, informele ondersteuning en professionele ondersteuning.
De ondersteuning die ons voor ogen staat heeft de volgende kenmerken:
De ondersteuning is gericht op het vergroten van participatie en eigen kracht en
probleemoplossend vermogen.
De ondersteuning is laagdrempelig, gericht op de vraag, integraal (omvattend alle
levensgebieden/de gehele gezinssituatie) en op maat.
De ondersteuning is eenvoudig waar mogelijk, specialistisch waar nodig.
De ondersteuning vindt, daar waar mogelijk en nodig, dicht bij de inwoners plaats.
Er is sprake van één gezin, één plan (arrangement), één aanpak, één regisseur.
De ondersteuning wordt geleverd binnen de beschikbare middelen en met zo min mogelijk
bureaucratie.
Om een kwalitatief goed/beter én betaalbaar ondersteuningsaanbod te kunnen bieden, zullen de
kansen van de decentralisaties benut moeten worden. En zullen (ook financieel) verbindingen moeten
worden gelegd tussen de verschillende (gemeentelijke) taken gericht op álle levensgebieden (werk,
inkomen, welzijn, zorg, wonen, onderwijs en gezondheid).
Om te komen tot bovenstaande wijze van ondersteunen is een verandering noodzakelijk in de houding
van burgers (in de aanpak staat de eigen verantwoordelijkheid centraal), de professionals
(regieversterkend werken, in samenwerking met andere professionals én vrijwilligers, met een brede
blik) én van de gemeente (enerzijds sturen/richting geven op inhoud en samenhang, anderzijds het
bieden van passende, integrale ondersteuningsarrangementen). In het onderstaande richten we ons
op de verandering voor de gemeente.
6.2 Hoe benaderen we de decentralisaties?
Op basis van een inhoudelijke beoordeling van de onderdelen van de decentralisaties - en uitgaande
van het gewenste ondersteuningsconcept - kan worden vastgesteld met welke
aanbieders/organisaties we via (subsidie-)afspraken gaan samenwerken. Tevens bepaalt de inhoud
van de onderdelen van de decentralisaties of samenwerking met andere gemeenten gewenst is en zo
ja op welke schaal en in welke organisatievorm. De schaalgrootte en de organisatievorm kunnen per
onderdeel van de decentralisaties verschillen. De benadering van de decentralisaties vindt hiermee
plaats vanuit de inhoud (inhoud vóór structuur).
6.3 Huidige werkwijze van de gemeente op het vlak van Wmo
Op dit moment wordt binnen het Loket Heemstede (advisering op het gebied van wonen, zorg en
welzijn, inclusief de toegang tot de huishoudelijke hulp) en de IASZ (voor wat betreft de toegang tot
vervoers- en woonvoorzieningen en rolstoelen) zoveel mogelijk gewerkt volgens de principes van De
Kanteling. Voor wat betreft het CJG is recent besloten tot een doorontwikkeling die eveneens gericht
is op het werken via deze principes (met inzet van CJG-coaches).
21

De Kanteling staat voor een nieuwe wijze van werken in de Wmo: meer tijd nemen voor het eerste
gesprek met de burger waarbij wordt ingezet op vraagverheldering waarbij alle levensgebieden
worden betrokken. In dat gesprek worden alle mogelijkheden verkend om een hulpvraag op te
lossen, waarbij het behoud van de regie over het eigen leven en van de zelfredzaamheid voorop
staan. Samen met de burger wordt vastgesteld wat het resultaat van de ondersteuning moet zijn en
welke oplossingen daaraan bijdragen. De werkwijze is de afgelopen jaren al met succes ingevoerd
in de gemeente Heemstede, met name binnen het Loket Heemstede. Dat laat onverlet dat -
conform de nota Wmo/lokaal volksgezondheidsbeleid 2012-2016 - meer dan tot nu toe het geval is,
nagegaan zal worden op welke wijze een beroep gedaan kan worden op de eigen kracht en het
probleemoplossend vermogen van inwoners.
Door de decentralisaties wordt de gemeente verantwoordelijk voor de ondersteuning van nieuwe
doelgroepen met een (deels) zwaardere ondersteuningsvraag. De nieuwe taken brengen tevens een
nieuw (deels nog te ontwikkelen) ondersteuningsaanbod met zich mee. Om te komen tot passende
ondersteuning van deze inwoners/gezinnen is het van belang om de vraag zo goed en breed mogelijk
te inventariseren en de ondersteuning en/of het ondersteuningsarrangement vanuit het brede sociale
domein in samenhang aan te bieden. Dit vereist een verbreding van de werkwijze volgens de
principes van de Kanteling naar het gehele sociale domein.
Werkwijze vóór De Kanteling Werkwijze volgens De Kanteling (ontwikkelmodel)
Zorgen voor… Zorgen dat…
Zorgplicht Compensatieplicht
Goedkoopst adequaat Goedkoopst compenserend
Nadruk ligt op wat iemand niet kan Uitgaan van de eigen kracht van mensen
Het gaat om de vast te stellen beperking, dat recht geeft op
een voorziening
Aanvragen
Het gaat om de participatieambitie van de burger en in hoeverre
ondervindt hij belemmeringen op grond van zijn beperking
Vragen
Afhandelen van een aanvraag Luisteren naar een vraag; vraagverheldering
Aanspraak op Oplossen van
Claim- en aanbodgericht werken (voorzieningen en
hulpmiddelen)
Vraag- en resultaatgericht werken (participatie en
zelfredzaamheid)
Beoordelend Vraagverhelderend, gesprek aan de keukentafel (zorgvuldig
Één oplossing: het verstrekken van een voorziening.
Eventueel doorverwijzen naar partners voor andere
voorzieningen
onderzoek, breed kijken, samen zoeken naar oplossingen)
Vier typen oplossingen: eigen kracht, sociale omgeving,
algemene voorzieningen en individuele voorzieningen. Oplossing
op maat (streven naar arrangement).
6.4 Uitgangspunten bij het komen tot een integrale werkwijze en ondersteuning
Aan de decentralisaties dient vanuit dezelfde visie (zie 6.1) inhoud gegeven te worden.
De (nieuwe) taken binnen het sociaal domein worden zo veel mogelijk in samenhang inhoud
gegeven (o.a. (ontwikkelen van) aanbod, toegang, inkoop, (ontschotte) budgetten,
verantwoording).
Daarnaast wordt in de komende periode ambtelijk regionaal (- in eerste instantie - Zuid-
Kennemerland) een voorstel voorbereid waarin per onderdeel van de Jeugdzorg wordt
aangegeven of samenwerking gewenst is en zo ja op welke schaal (intergemeentelijk, regionaal,
bovenregionaal, provinciaal)
22

De werkwijze volgens de Kanteling wordt verbreed binnen het Loket Heemstede, het CJG en de
IASZ (voor zover het de toegang tot de Wmo-voorzieningen betreft). Er wordt gewerkt via een
generalistische (outreachende) werkwijze.
In het vorige punt werd ingegaan op de werkwijze m.b.t. de (toegang tot) de Wmo-voorzieningen
van de IASZ (vervoers- en woonvoorzieningen en rolstoelen).
Met betrekking tot de voorzieningen van de Participatiewet, wordt de huidige werkwijze van de
IASZ gecontinueerd, met toevoeging van een signalerende functie in het klantcontact. Op deze
wijze worden enkelvoudige vragen gericht op werk en inkomen die geen integrale aanpak
vereisen op zo eenvoudig mogelijke wijze - conform de huidige werkwijze en geleverde kwaliteit
van dienstverlening - behandeld. Indien in voorkomende gevallen sprake is van de noodzaak van
een integrale aanpak wordt dit door de IASZ in het klantcontact gesignaleerd (bredere signalering
dan de eigen specialiteit).
Bezien zal moeten worden op welke wijze dit proces ambtelijk en bestuurlijk gecoördineerd kan
worden.
6.5 Welke stappen zijn noodzakelijk om te komen tot de voorgenomen werkwijze?
De generalistische (outreachende) werkwijze van de medewerkers van het Loket Heemstede, het
CJG en de IASZ (Wmo-consulenten) zal (verder) doorontwikkeld dienen te worden.
De deskundigheid van de medewerkers van het Loket Heemstede, het CJG en de IASZ (Wmoconsulenten
om te komen tot een integraal aanbod/arrangement (bezien vanuit het brede sociale
domein) voor de (nieuwe) doelgroepen dient verder ontwikkeld te worden.
De signaleringsfunctie van de IASZ-consulenten (belast met de uitvoering van de Participatiewet)
dient verder ontwikkeld te worden.
De toegang tot de integrale ondersteuning zal nader bezien dienen te worden (eenduidig en
laagdrempelig).
De registratie zal op de integrale werkwijze dienen te worden ingericht.
De backoffice (werkprocessen) dient (dienen) te worden aangepast op de nieuwe taken.
De formatie dient te worden afgestemd op de nieuwe taken en werkwijze (o.a. omvang, inhoud).
6.6 Aandachtspunten
De decentralisaties worden niet gelijktijdig ingevoerd. Door het tijdig vaststellen van visie en
uitgangspunten kan worden voorkomen dat eventuele ongewenste tegenstrijdigheden ontstaan of
kansen worden gemist.
De IASZ is werkzaam voor 3 gemeenten. Dit betekent dat de nieuwe werkwijze door 3 gemeenten
moet worden onderschreven (zie ter toelichting het schema van pagina 24).
Het aanbod en de werkwijze van (gesubsidieerde/gefinancierde) instellingen op het vlak van
ondersteuning dienen aan te sluiten bij de visie, de uitgangspunten en de werkwijze van de
gemeente Heemstede (zie tevens 6.2).
De onderdelen van het sociaal domein omvatten 2 afdelingen (met 3 verschillende toegangen), 2
aandachtsgebieden en 2 portefeuillehouders.
6.7 Tijdpad en communicatie
Het is van belang een realistisch tijdpad te schetsen, waarbij tevens rekening gehouden wordt met de
taken die in (boven)regionale afstemming en samenwerking worden voorbereid. We streven ernaar
dit tijdpad binnen 2 maanden na de vaststelling van de onderhavige notitie voor te leggen. Daarbij
zullen we aangeven op welk moment en op welke wijze we de communicatie (extern, intern en
bestuurlijk) vorm zullen geven.
23

Schema: Organisatie in/samenwerking tussen Bloemendaal, Haarlemmerliede & Spaarnwoude
en Heemstede Welzijn en Sociale Zaken op sociaal domein.
A. Organisatie beleidsvorming
Bloemendaal Haarlemmerliede & Spaarnwoude Heemstede
Team Samenleving:
- Wmo-beleid
(incl. gezondheidsbeleid)
- Jeugdbeleid
- Decentralisatie AWBZ* 1
- Decentralisatie Jeugdzorg* 2
Afdeling Welzijn:
- Wmo-beleid
(incl. gezondheidsbeleid)
- Jeugdbeleid
- Decentralisatie AWBZ* 1
- Decentralisatie Jeugdzorg* 2
Intergemeentelijke afdeling Sociale Zaken:
- WWB (beleid)
- Minimabeleid en schuldhulpverlening
- WSW (beleid)
- Decentralisatie Participatiewet
Afdeling Welzijn:
- Wmo-beleid
(incl. gezondheidsbeleid)
- Jeugdbeleid
- Decentralisatie AWBZ
- Decentralisatie Jeugdzorg
* 1 : De gemeenten Bloemendaal en Haarlemmerliede & Spaarnwoude hebben in 2012 - tegen vergoeding - het projectleiderschap
voor de decentralisatie van de AWBZ neergelegd bij het (plv.) afdelingshoofd Welzijnszaken van Heemstede.
*2 : De gemeente Bloemendaal heeft begin 2012 - tegen vergoeding - het projectleiderschap voor de decentralisatie van de
Jeugdzorg neergelegd bij het (plv.) afdelingshoofd Welzijnszaken van Heemstede. De gemeente Haarlemmerliede &
Spaarnwoude is hier medio 2012 bij aangesloten.
Bovenstaande afspraken betreffen 2012. Indien voortzetting wordt gewenst, dienen nadere (financiële) afspraken gemaakt te
worden.
B. Organisatie uitvoering
Bloemendaal Haarlemmerliede & Spaarnwoude Heemstede
Centrum voor jeugd en gezin
- Coördinatie:
Team Samenleving
- CJG-coaches vanuit:
Opvoedpoli
Loket
- Coördinatie: Stichting
Welzijn Bloemendaal
- Participanten in Loket: Welzijn
Bloemendaal, Kontext, IASZ.
Intergemeentelijke afdeling Sociale Zaken:
- WWB (uitvoering)
- voorzieningen Wmo (uitvoering/backoffice)
Centrum voor jeugd en gezin/Loket
- Welzijnscoach
(o.g.v. door gemeente met
Meerwaarde, Kontext, Dock
gesloten dienstenovereenkomst)
Centrum voor jeugd en gezin
- Coördinatie: gemeentelijke
Coordinator (Afdeling
Welzijnszaken)
- CJG-coaches vanuit:
Kontext, MEE, Streetcornerwork,
JGZ Kennemerland, GGD
Loket
- Coordinatie: Gemeentelijke
Coördinator (Afdeling
Welzijnszaken)
- Participanten in Loket: Kontext,
ZorgBalans, Tandem, Stichting
WOH, IASZ
24