Evaluatiecriteria ecologisch bouwen

Tabel 2 : isolatie-eisen m.b.t. de individuele wanden (maximaal toelaatbare U-waarden)
Wanden van de warmteverliesoppervlakte van het gebouw Umax (W/m2K) Nieuwbouw of renovatie
Bovenste daken of plafonds 0,25
Ondoorschijnende buitenwanden 15 (met inbegrip van koudebruggen) 0,40
Onderste vloeren 16
0,50
Doorschijnende wanden of wandelementen, van het verliesoppervlak
van het gebouw (inclusief beglaasde deuren, lichtstraten,
dakkoepels, glasbouwsteen,…); deuren en poorten
• U-waarde beglazing (of centraal deel) 1,2
conform NBN EN 673, 674 of 675 17
• U-waarde beglazing (of centraal deel) inclusief schrijnwerk 1,6
(incl. raamwerk, ingebouwde rolluiken, ventilatieroosters,…)
14 Systemen met variabel luchtvolume kunnen, met behoud van comfort, typisch tot twee maal minder energie nodig heben dan systemen
met constant luchtdebiet. Mogelijke debietregelingen zijn: regelkleppen in de ventilatiekanalen, gebruik maken van een mengluchtregister,
inspelen op de inschakeltijden van de ventilatoren, een elektronische, frequentiegestuurde toerentalregeling op de ventilatoren.
15 Bij voorkeur wordt de isolatie langs de buitenzijde aangebracht. Hierdoor kunnen koudebruggen worden vermeden en wordt de thermische
massa van het gebouw vergroot. Een equivalentieprincipe (simulatie of meerdimensionale berekening) kan eventueel worden voorgelegd voor
dubbele gevels, buitenwanden in contact met niet-beschermde maar vorstvrije ruimten of in contact met de volle grond, evenals voor gemeenschappelijke
wanden tussen beschermde ruimtes.
16 Een gelijkwaardigheidsprincipe (simulatie of meerdimensionale berekening) kan worden voorgelegd voor vloeren boven niet-beschermde
maar vorstvrije ruimten of vloeren op volle grond, evenals voor gemeenschappelijke vloeren tussen beschermde ruimtes.
17 Beglazing is nog steeds de zwaktste schakel in de thermische isolatie van een gebouw en het vermijden van oververhitting. De evaluatie
van de warmte-isolatie van beglazing gebeurt op basis van de Ug-waarde centraal bepaald op het glasoppervlak, die voornamelijk afhankelijk
is van het aantal glasplaten (enkel, dubbel, driedubbel), de aard van de spouwvulling tussen de glasplaten (droge lucht of gasvulling) en de
aanwezigheid van warmtereflecterende coatings op de glasplaten. Om de warmteverliezen in het stookseizoen te beperken is een lage Ug waarde erg belangrijk. Door te kiezen voor verbeterd dubbel glas met gasvulling en warmtereflecterende coating kunnen Ug-waarden tot 1,1
W/m2K bekomen worden. Deze beglazing heeft een relatief lage meerprijs ten opzichte van gewoon dubbel glas.
NBN EN 673 is een rekenmethode voor het bepalen van de U-waarde. NBN EN 674 en 675 zijn experimentele methodes. Een norm EN 1098
is in ontwikkeling en behelst een bijkomende experimentele methode.
- 21 -
evaluatiecriteria