Full text - Igitur - Universiteit Utrecht
Full text - Igitur - Universiteit Utrecht
Full text - Igitur - Universiteit Utrecht
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
uitgesproken door een vrouw in spijkerbroek en coltrui en de tweede Rei van Edelingen<br />
werd door een heer in moderne smoking ‘als een aangeschoten corpsbal uitgesproken.’ 325<br />
De derde Rei van Klarissen kwam voor rekening van Badeloch, en de vierde Rei van<br />
Burgtzaten werd aanvankelijk door de kinderen van Gijsbrecht vertolkt, later door<br />
verschillende personages. 326<br />
6.5.3 Actualisering tekst: de Rafaël-tekst<br />
Aanpassing vond ook plaatst in de rol van Rafaël. Op het achtertoneel in de oude Gijsbrechtversie<br />
is de engel zichtbaar, met fraaie neonverlichte vleugels. In de kille oorlogsversie op<br />
het voortoneel is geen plaats voor engelen. De Rafaël-tekst wordt uitgesproken door een<br />
sterveling in het gevolg van Gijsbrecht. 327 Oranje noemt het een zonderlinge wending als<br />
niet God, maar zijn volk hem verzoekt te gaan. 328<br />
Door schrappen van de Rafaël-tekst werd volgens Van den Bergh het hele geestelijke<br />
kader geschrapt. Volgens hem houd je een aller-zonderlingst verhaal over en als wel vaker<br />
bij dit soort adaptaties, vlucht de voorstelling dan in ironie. 329<br />
6.6 Wat vonden de recensenten over de totale tekstbewerking?<br />
Van den Bergh vond de tekstmoderniseringen vaak heel handig en bevorderen in ieder geval<br />
het onmiddellijk begrip van de verzen. 330 Volgens De Haan liet Croiset een Gijsbrecht van<br />
Aemstel zien dat in de eerste plaats theater is. De ondergang van Amsterdam biedt drama en<br />
niet louter een mogelijkheid tot het opzeggen van mooie verzen. Hij schiep een tastbare<br />
werkelijkheid op het toneel met behoud van Vondels poëtisch taalgebruik. 331<br />
Uit de reacties van het publiek, er werd gelachen doordat de hedendaagse betekenis van<br />
een woord verward werd met de inhoud van destijds, werd voor Gijsen duidelijk hoe pover<br />
we met de teksten van onze beste dichters uit het verleden omspringen. 332<br />
6.7 Wisselwerking met maatschappelijke ontwikkelingen<br />
De jaren tachtig worden gekenschetst als de jaren van de hoge jeugdwerkloosheid, de<br />
krakersrellen tijdens de inhuldiging in 1980 van Beatrix als koningin, het massaprotest in<br />
1981 en 1983 tegen de kruisraketten, de dreiging van een Koude Oorlog en de val van de<br />
muur in Berlijn in 1989.<br />
Croisets engagement is bij deze productie te benoemen als een persoonlijk engagement;<br />
belangrijke actuele maatschappelijke thema’s kaart hij niet aan. Croiset geeft, zoals al<br />
verwoord is in 6.4.1., als ‘Vondelregisseur‘ met zijn productie vorm aan de traditie en het<br />
erfgoed Gysbreght van Aemstel. Hij wil laten zien dat anno 1988-1989 nog steeds een<br />
Gysbreght geproduceerd kan worden.<br />
Interessant is het gegeven dat in de nota cultuurbeleid 2001-2004 Cultuur als confrontatie<br />
terugkeken wordt op de jaren tachtig:<br />
Dat beleid is in de jaren tachtig steeds meer in het teken komen te staan van het<br />
kwaliteitsbegrip als autonoom uitgangspunt, dat wil zeggen steeds meer<br />
losgemaakt van zijn maatschappelijke con<strong>text</strong> en ontdaan van wat steeds meer<br />
325<br />
Aanpak Gijsbrecht door Croiset dwingt tot nadenken. Oomens. L., Algemeen Dagblad. 27 december 1988<br />
326<br />
‘Gijsbrecht’ bij Het Nationale Toneel. Een Haagse Amsterdammer. Zeilstra. W., Het Leidsch Dagblad 27 december 1988<br />
327<br />
ibidem<br />
328<br />
Zonder vonk van verzen. Vondels Gijsbrecht gaat ten onder in oorlogsgeweld. Oranje. H., Trouw 27 december 1988<br />
329<br />
Uitzonderlijk spannende Gijsbrecht. Bergh. H. van den., Het Parool 27 december 1988<br />
330<br />
ibidem<br />
331<br />
Traditie ‘Gijsbrecht’ hervat en doorbroken. Haan. R. de., De Haagse Courant 24 december 1988<br />
332<br />
Publiek verveelt zich niet bij ‘nieuwe’ Gijsbrecht. Gijsen. W., De Telegraaf 27 december 1988